Maria Klimas-Błahutowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 40: Linia 40:
Uhonorowana nagrodami w wojewódzkich konkursach literackich i Złotą Odznaką "Zasłużony dla rozwoju kultury woj. katowickiego". Zmarła [[11 grudnia]] [[1994]] roku.
Uhonorowana nagrodami w wojewódzkich konkursach literackich i Złotą Odznaką "Zasłużony dla rozwoju kultury woj. katowickiego". Zmarła [[11 grudnia]] [[1994]] roku.


Plik:Drzewo życia.jpg
 


==Twórczość - powieści i opowiadania:==
==Twórczość - powieści i opowiadania:==
[[Plik:Drzewo życia.jpg|thumb|200px|''Drzewo życia'', Czytelnik [[1977]]]]
*[[1947]] - ''Na hałdach rosną ludzie. Powieść z życia Zagłębia Dąbrowskiego''   
*[[1947]] - ''Na hałdach rosną ludzie. Powieść z życia Zagłębia Dąbrowskiego''   
*[[1958]] - wyd. zm. ''Drogi do domu''  
*[[1958]] - wyd. zm. ''Drogi do domu''  

Wersja z 14:58, 25 kwi 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Maria Klimas-Błahutowa
Maria Klimas-Błahutowa
Imię i nazwisko Maria Klimas-Błachutowa
Data i miejsce urodzenia 8 kwietnia 1909
Koziegłowy
Data i miejsce śmierci 11 grudnia 1994
?
Zawód powieściopisarka, publicystka
Odznaczenia
...

Maria Klimas-Błachutowa (1909 - 1994)

POWIEŚCIOPISARKA, PUBLICYSTKA

Urodziła się 8 kwietnia 1909 roku w Koziegłowach k. Myszkowa, jako córka Leona Klimasa, adwokata i Marii, z domu Stanek.

Wychowała się w Dąbrowie Górniczej. Egzamin maturalny zdała w Sosnowcu (1928). W latach 1928-1932 studiowała polonistykę i germanistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, ogłaszając teksty w miejscowej prasie. W 1932 została żoną Romana Błahuta, urzędnika w przemyśle górniczym.

Pracę zawodową rozpoczęła w 1937 jako polonistka w Gimnazjum i Liceum E. Zawidzkiej w Dąbrowie Górniczej. Debiutowała esejem "Zagłębie" w literaturze polskiej, wygłoszonym na antenie polskiego radia. W czasie okupacji, którą spędziła w Dąbrowie Górniczej, uczestniczyła w konspiracyjnej akcji tajnego nauczania (m.in. wraz z Marią Szulc).


W 1944 rozpoczęła pracę nad swą pierwszą powieścią, która poruszała problematykę zagłębiowską ("Na hałdach rosną ludzie"; książka wraz z przedmową Gustawa Morcinka ukazała się w 1947). Po wyzwoleniu uczestniczyła w tworzeniu szkolnictwa średniego w Dąbrowie Górniczej. Od września 1945 zamieszkała w Katowicach. Poświęciła się pracy literackiej (członek Związku Literatów Polskich) i publicystycznej (m.in.: "Życie Literackie", "Przemiany", "Kultura", "Panorama" kierownik działu kulturalnego, "Tygodnik Kulturalny", "Poglądy", "Polityka","Współczesność", "Życie Warszawy", "Szpilki").

Uhonorowana nagrodami w wojewódzkich konkursach literackich i Złotą Odznaką "Zasłużony dla rozwoju kultury woj. katowickiego". Zmarła 11 grudnia 1994 roku.


Twórczość - powieści i opowiadania:

Drzewo życia, Czytelnik 1977
  • 1947 - Na hałdach rosną ludzie. Powieść z życia Zagłębia Dąbrowskiego
  • 1958 - wyd. zm. Drogi do domu
  • 1953 - Miasto nad łuną
  • 1953 - Kamienna róża
  • 1956 - Przedmieście
  • 1962 - Siedem krów tłustych
  • 1965 - Dziewczyna z Wieży Babel
  • 1969 - Skandal w niebie
  • 1973 - Drzewo życia
  • 1976 - Mister Uniwersum
  • 1978 - Głowa do góry


Biogram opracowała Magdalena Cyankiewicz

Portret Marii Klimas-Błahutowej namalował Henryk Dzięcioł