Franciszek Zientara

Ksiądz Prałat Franciszek Zientara

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Franciszek Zientara
Data i miejsce urodzenia	[[]] 1862 Kobylniki
Data i miejsce śmierci	11 kwietnia 1938 Zawiercie
Miejsce spoczynku	Cmentarz parafialny w Zawierciu
Zawód	Duchowny

Ksiądz Prałat Franciszek Zientara ( ur. [[]] 1862 r. w Kobylniki, zm. 11 kwietnia 1938 r. w Zawierciu) - pierwszy proboszcz parafii przy kościele p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Zawierciu.

Rodzina

Urodził się w rodzinieJózefa i Marianny z Bochniów we wsi Kobylniki należącej do parafii Skalbmierz, w gminie Topola powiatu pińczowskiego.

Edukacja

Początkowo uczęszczał do gimnazjum w Pińczowie i Kielcach a następnie wstąpił do Kieleckiego Seminarium Duchownego. W 1889 roku otrzymał święcenia kapłańskie.

Praca duszpasterska

Początkowo był wikariuszem w Goleniowach,Złotym Potoku skąd trafił do Kromołowa. W tym czasie Zawiercie Małe i Duże będące wsią nie posiadało kościoła, społeczność należała do parafii w Kromołowie, gdzie w kościele p.w. św. Mikołaja odbywały się wszytskie obrzędy takie jak chrzty, śluby i komunie. Wobec dość dużej odległości jaką musieli pokonywać parafianie ks. prałat Karol Barcz powziął decyzje że w znajdującej się w Zawierciu kapliczce (powstała prawdopodobnie w latach 1891-92, będą odbywały się msze wieczorne i ranne które będzie odprawiał ks. Franciszek Zientara. Po usilnych staraniach komitetu budowy kościoła w sierpnia 1897 roku ksiądz wikariusz Fr. Zienatara przybył na stałe do Zawiercia, gdzie zaczął nadzorować pracę nad budową kościoła. 13 czerwca 1903 roku została podjęta decyzja o utworzeniu parafii p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Zawierciu, która w tym samym roku została erygowana przez ordynariusza bpa. T. Kulińskiego, wydzielona została z parafii św. Mikołaja BW w Kromołowie. W listopadzie 1903 roku, w imieniu biskupa ksiądz Fr. Zientara poświęcił świątynie gdzie została odprawiona pierwsza msza. 8 grudnia 1903 r. ks. Fr. Zientara zostaje mianowany proboszczem nowej parafii. W nowej parafii ksiądz proboszcz służył zawwze swoim wiernym dobrą radą i wsparciem. Organizował życie kościelne oraz włączał się w działaność narodową. W 1897 r. wraz z organistą Kzimierzem Czaplą założył chór kościelny oraz orkiestrę smyczkowo-dętą, które w późniejsztm czasie przekształciło się w Towarzystwo śpiewcze Lira, którego był przez długi okres prezesem. Angażował się w sprawy szkolnictwa. Od początku przybycia do Zawiercia nauczał religii a także był członkiem rady pedagogicznej w szkole TAZ oraz członkiem Towarzystwa Wpisów Szkolnych.