Bronisława Sperczyńska: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Bronisława Sperczyńska |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = |miejsce urodzenia = |imię przy nar...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Bronisława Sperczyńska | |imię i nazwisko = Bronisława Sperczyńska | ||
|pseudonim = | |pseudonim = Gruba, Bronka | ||
|grafika = | |grafika = Bronisława Sperczyńska.jpg | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = | |data urodzenia = [[10 marca]] [[1902]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = [[Dąbrowa Górnicza]] | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = | |data śmierci = [[26 stycznia]] [[1992]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = [[Sosnowiec]] | ||
|zawód = | |zawód = | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
Linia 17: | Linia 17: | ||
}} | }} | ||
'''Bronisława Sperczyńska''' - Pseud. Gruba, Bronka | |||
Urodziła się [[10 marca]] [[1902]] r. w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] w wielodzietnej rodzinie robotniczej Antoniego i Marii z d. Kulesza. Gdy miała 10 lat, została usunięta ze szkoły powszechnej, ponieważ ojciec Bronisławy został skazany na karę więzienia jako więzień polityczny. Po 3 latach pobytu w więzieniu zmarł, a nastoletnia Bronisława zmuszona była pójść do pracy. Pracowała jako introligator w dąbrowskich drukarniach, początkowo u Stanisława Świeckiego, a od [[1920]] r. w drukarni Lewickiego. W roku [[1922]] poznała Bronisława Wróblewskiego, działacza Komunistycznej Partii Polski, za którego wyszła za mąż. Po dwóch latach pożycia mąż Sperczyńskiej został aresztowany i skazany za działalność komunistyczną na 6 lat więzienia. W tym czasie ich mieszkanie było oddane całkowicie do użytku partyjnego, często ukrywano w nim broń i propagandowe broszury, stanowiło ponadto bezpieczne schronienie dla prześladowanych i ściganych przez policję komunistów. Choć sama Sperczyńska w tym okresie do partii nie należała, to w pełni akceptowała zarówno działalność męża, jak i udostępnianie swojego lokum na potrzeby partii. W [[1925]] r. została aresztowana i osadzona | |||
w więzieniu w Sieradzu. Spędziła w nim dwa lata. Po wyjściu z więzienia, Sperczyńska zaczęła działać w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, wstąpiła do KPP i podjęła pracę w drukarni w [[Będzin|Będzinie]]. W [[1933]] r. została ponownie aresztowana za działalność komunistyczną i osadzona na dwa lata więzienia do Katowic. Na wolności, od [[1935]] r., dorywczo pracowała znów w będzińskiej drukarni. Spędziła w niej także trzy pierwsze lata wojny. Z powodu ogólnego wyczerpania i poważnej choroby serca, będących następstwem pobytów w więzieniu, niewiele wówczas angażowała się w działalność polityczną. Krótko przed wrześniem [[1939]] r. udzielała się w Kole Kobiet przy PPS. Między [[1943]] a [[1945]] r. była zatrudniona jako robotnica w [[Huta Bankowa|Hucie Bankowej]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]]. Po okupacji, zaraz wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej i podjęła pracę w Centralnych Warsztatach Elektrycznych w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], najpierw jako robotnica, kontrolerka markowni, pracownica kosztów własnych, w końcu kierownik Wydziału Personalnego. Awansowała w [[1949]] r. i została mianowana kierownikiem Biura Personalnego w Zjednoczeniu Biur Projektowo-Montażowych w Katowicach. Dnia [[1 czerwca]] [[1950]] r. została skierowana do pracy w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [[Będzin|Będzinie]] na stanowisku sekretarza. Na tym stanowisku pracowała do [[1 sierpnia]] [[1951]] r. Kolejny rok przepracowała w charakterze sekretarza Propagandy Komitetu Powiatowego PZPR w [[Będzin|Będzinie]]. | |||
Od [[15 stycznia]] [[1953]] r. do listopada [[1954]] r. Sperczyńska pracowała na stanowisku Przewodniczącej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [[Czeladź|Czeladzi]]. Dalsze swoje życie zawodowe i prywatne Bronisława Sperczyńska związała z miastem [[Sosnowiec]]. Po przejściu na rentę aktywnie udzielała się społecznie. Działała m.in. w Polskim Komitecie Opieki Społecznej, była radną Miejskiej Rady Narodowej. Została wpisana do Księgi Zasłużonych dla miasta [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Za wyróżniającą się pracę społeczną i zawodową została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Zmarła [[26 stycznia]] [[1992]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], pochowana została na cmentarzu przy ul. Smutnej. | |||
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=106 | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Sperczyńska, Bronisława]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Sperczyńska, Bronisława]] |
Wersja z 12:21, 10 sty 2013
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Bronisława Sperczyńska |
Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1902 Dąbrowa Górnicza |
Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1992 Sosnowiec |
Miejsce spoczynku | Sosnowiec |
Bronisława Sperczyńska - Pseud. Gruba, Bronka Urodziła się 10 marca 1902 r. w Dąbrowie Górniczej w wielodzietnej rodzinie robotniczej Antoniego i Marii z d. Kulesza. Gdy miała 10 lat, została usunięta ze szkoły powszechnej, ponieważ ojciec Bronisławy został skazany na karę więzienia jako więzień polityczny. Po 3 latach pobytu w więzieniu zmarł, a nastoletnia Bronisława zmuszona była pójść do pracy. Pracowała jako introligator w dąbrowskich drukarniach, początkowo u Stanisława Świeckiego, a od 1920 r. w drukarni Lewickiego. W roku 1922 poznała Bronisława Wróblewskiego, działacza Komunistycznej Partii Polski, za którego wyszła za mąż. Po dwóch latach pożycia mąż Sperczyńskiej został aresztowany i skazany za działalność komunistyczną na 6 lat więzienia. W tym czasie ich mieszkanie było oddane całkowicie do użytku partyjnego, często ukrywano w nim broń i propagandowe broszury, stanowiło ponadto bezpieczne schronienie dla prześladowanych i ściganych przez policję komunistów. Choć sama Sperczyńska w tym okresie do partii nie należała, to w pełni akceptowała zarówno działalność męża, jak i udostępnianie swojego lokum na potrzeby partii. W 1925 r. została aresztowana i osadzona w więzieniu w Sieradzu. Spędziła w nim dwa lata. Po wyjściu z więzienia, Sperczyńska zaczęła działać w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, wstąpiła do KPP i podjęła pracę w drukarni w Będzinie. W 1933 r. została ponownie aresztowana za działalność komunistyczną i osadzona na dwa lata więzienia do Katowic. Na wolności, od 1935 r., dorywczo pracowała znów w będzińskiej drukarni. Spędziła w niej także trzy pierwsze lata wojny. Z powodu ogólnego wyczerpania i poważnej choroby serca, będących następstwem pobytów w więzieniu, niewiele wówczas angażowała się w działalność polityczną. Krótko przed wrześniem 1939 r. udzielała się w Kole Kobiet przy PPS. Między 1943 a 1945 r. była zatrudniona jako robotnica w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej. Po okupacji, zaraz wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej i podjęła pracę w Centralnych Warsztatach Elektrycznych w Dąbrowie Górniczej, najpierw jako robotnica, kontrolerka markowni, pracownica kosztów własnych, w końcu kierownik Wydziału Personalnego. Awansowała w 1949 r. i została mianowana kierownikiem Biura Personalnego w Zjednoczeniu Biur Projektowo-Montażowych w Katowicach. Dnia 1 czerwca 1950 r. została skierowana do pracy w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Będzinie na stanowisku sekretarza. Na tym stanowisku pracowała do 1 sierpnia 1951 r. Kolejny rok przepracowała w charakterze sekretarza Propagandy Komitetu Powiatowego PZPR w Będzinie. Od 15 stycznia 1953 r. do listopada 1954 r. Sperczyńska pracowała na stanowisku Przewodniczącej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Czeladzi. Dalsze swoje życie zawodowe i prywatne Bronisława Sperczyńska związała z miastem Sosnowiec. Po przejściu na rentę aktywnie udzielała się społecznie. Działała m.in. w Polskim Komitecie Opieki Społecznej, była radną Miejskiej Rady Narodowej. Została wpisana do Księgi Zasłużonych dla miasta Sosnowca. Za wyróżniającą się pracę społeczną i zawodową została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Zmarła 26 stycznia 1992 r. w Sosnowcu, pochowana została na cmentarzu przy ul. Smutnej.
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=106