Antoni Bednarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|miejsce śmierci = [[Czeladź]] | |miejsce śmierci = [[Czeladź]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = cmentarz parafialny przy ulicy Nowopogońskiej w [[Czeladź|Czeladzi]] | ||
|zawód = żołnierz, dyrektor kopalni | |zawód = żołnierz, dyrektor kopalni | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = Złoty Krzyż Zasługi, <br> Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,<br> Krzyż Walecznych, <br>Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, <br>Medal Wojska | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
Antoni Bednarczyk - | '''Antoni Bednarczyk''' - (ur. [[28 kwietnia]] [[1921]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], zm. [[9 lipca]] [[1977]] r. w [[Czeladź|Czeladzi]]) żołnierz, dyrektor kopalni. | ||
==Rodzina== | |||
Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska. Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. [[1928]] r.), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków. | |||
==Edukacja== | |||
Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w [[Szkoła Realna w Sosnowcu|Gimnazjum im. St. Staszica]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły. | |||
==Okres II wojny światowej== | |||
Wiosną [[1940]] r. uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu [[1940]] r. przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą. | |||
W Palestynie [[1943]] r. ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W [[1945]] r. został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Anglii. | |||
==Praca w kopalniach== | |||
Do Polski powrócił w [[1947]] r. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w [[1951]] r. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w [[Kopalnia "Czerwona Gwardia"|kopalni „Czerwona Gwardia”]] w [[Czeladź|Czeladzi]] (do [[1964]] r.) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu [[1975]] r. odszedł na emeryturę. | |||
==Odznaczenia== | |||
Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. | Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. | ||
Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. | Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. | ||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ||
Wersja z 13:08, 4 sty 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Antoni Bednarczyk | |
| Imię i nazwisko | Antoni Bednarczyk |
| Data i miejsce urodzenia | 28 kwietnia 1921 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 9 lipca 1977 Czeladź |
| Miejsce spoczynku | cmentarz parafialny przy ulicy Nowopogońskiej w Czeladzi |
| Zawód | żołnierz, dyrektor kopalni |
| Odznaczenia | |
| Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska | |
Antoni Bednarczyk - (ur. 28 kwietnia 1921 r. w Sosnowcu, zm. 9 lipca 1977 r. w Czeladzi) żołnierz, dyrektor kopalni.
Rodzina
Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska. Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 r.), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.
Edukacja
Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica w Sosnowcu. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły.
Okres II wojny światowej
Wiosną 1940 r. uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu 1940 r. przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą.
W Palestynie 1943 r. ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 r. został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Anglii.
Praca w kopalniach
Do Polski powrócił w 1947 r. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w 1951 r. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w kopalni „Czerwona Gwardia” w Czeladzi (do 1964 r.) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej, gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu 1975 r. odszedł na emeryturę.
Odznaczenia
Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Biogram opracował: Piotr Dudała
