Antoni Bednarczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Antoni Bednarczyk |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 28 kwietnia 1921 |miejsce urodzeni...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
|miejsce urodzenia = [[Sosnowiec]]
|miejsce urodzenia = [[Sosnowiec]]
|imię przy narodzeniu =
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci =
|data śmierci = [[9 lipca]] [[1977]]
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci = [[Czeladx]]
|przyczyna śmierci =
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|miejsce spoczynku =
|zawód =
|zawód = Podporucznik Dywizji Strzelców Karpackich, uczestnik walk o Monte Cassino i Tobruk
|odznaczenia =
|odznaczenia =
|www =
|www =
}}
}}
Antoni Bednarczyk - Podporucznik Dywizji Strzelców Karpackich, uczestnik walk o Monte Cassino i Tobruk. Urodził się 28 kwietnia 1921 roku w Sosnowcu jako syn Piotra i Agnieszki Jędrzejewskiej. Tutaj też spędził dzieciństwo i wczesną młodość. Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica. Niestety, wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu szkoły. Wiosną 1940 roku Antoni uciekł na Węgry, skąd w lipcu 1940 roku przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny. Tam w miejscowości Latrum, jako ochotnik wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej) Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Walczyło Tobruk i w bitwie pod Ghazalą.
W Palestynie 1943 roku ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia
kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię.
W 1945 roku został awansowany do stopnia podporucznika. Po zakończeniu działań wojennych, jak większość żołnierzy polskich walczących na Zachodzie, przebywał na terenie Anglii.
Do Polski powrócił w 1947 roku. Od razu rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, które ukończył w 1951 roku. Na tej samej uczelni podjął studia w zakresie górnictwa. Z kopalniami zresztą związał swe życie zawodowe m. in. pracował w czeladzkiej kopalni „Czerwona Gwardia” (do 1964 roku), a także w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej. Na emeryturę odchodził w grudniu 1975 roku ze stanowiska dyrektora „Kuźnicy Warężyńskiej”.
Prywatnie był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 roku), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.
Antoni Bednarczyk zmarł nagle, w 9 lipca 1977 roku. Pochowany został w Czeladzi na
cmentarzu parafialnym przy ulicy Nowopogońskiej. Za męstwo i odwagę był wielokrotnie
odznaczany. Posiadał odznaczenia polskie: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945,
Afrika Star, Defence Medal. Po wojnie otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.





Wersja z 13:25, 28 gru 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Antoni Bednarczyk
Data i miejsce urodzenia 28 kwietnia 1921
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 9 lipca 1977
Czeladx
Zawód Podporucznik Dywizji Strzelców Karpackich, uczestnik walk o Monte Cassino i Tobruk

Antoni Bednarczyk - Podporucznik Dywizji Strzelców Karpackich, uczestnik walk o Monte Cassino i Tobruk. Urodził się 28 kwietnia 1921 roku w Sosnowcu jako syn Piotra i Agnieszki Jędrzejewskiej. Tutaj też spędził dzieciństwo i wczesną młodość. Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica. Niestety, wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu szkoły. Wiosną 1940 roku Antoni uciekł na Węgry, skąd w lipcu 1940 roku przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny. Tam w miejscowości Latrum, jako ochotnik wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej) Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Walczyło Tobruk i w bitwie pod Ghazalą. W Palestynie 1943 roku ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 roku został awansowany do stopnia podporucznika. Po zakończeniu działań wojennych, jak większość żołnierzy polskich walczących na Zachodzie, przebywał na terenie Anglii. Do Polski powrócił w 1947 roku. Od razu rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, które ukończył w 1951 roku. Na tej samej uczelni podjął studia w zakresie górnictwa. Z kopalniami zresztą związał swe życie zawodowe m. in. pracował w czeladzkiej kopalni „Czerwona Gwardia” (do 1964 roku), a także w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej. Na emeryturę odchodził w grudniu 1975 roku ze stanowiska dyrektora „Kuźnicy Warężyńskiej”. Prywatnie był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 roku), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków. Antoni Bednarczyk zmarł nagle, w 9 lipca 1977 roku. Pochowany został w Czeladzi na cmentarzu parafialnym przy ulicy Nowopogońskiej. Za męstwo i odwagę był wielokrotnie odznaczany. Posiadał odznaczenia polskie: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. Po wojnie otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.