Włodzimierz Wójcik: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[30 września]] [[2012]] | |data śmierci = [[30 września]] [[2012]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = [[Cmentarz parafialny w Będzinie-Łagiszy]] | ||
|zawód = Historyk literatury, krytyk, eseista, edytor | |zawód = Historyk literatury, krytyk, eseista, edytor | ||
|odznaczenia = Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, | |odznaczenia = Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, | ||
| Linia 58: | Linia 58: | ||
==Prasa== | ==Prasa== | ||
Na | Na łamach „Śląska”, „Naszej ROTY”, [["Nowe Zagłębie"|„Nowego Zagłębia”]], i w wielu periodykach regionalnych propagował dorobek narodu polskiego w zakresie kultury i sztuki. Jako senior-humanista wspierał środowisko literacko-artystyczne Śląska i [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]]. | ||
==Profesor o rodzinnej ziemi== | ==Profesor o rodzinnej ziemi== | ||
| Linia 68: | Linia 68: | ||
*2. Szkoła, bo niesie światło wiedzy i przez nią wzbogaca świat; | *2. Szkoła, bo niesie światło wiedzy i przez nią wzbogaca świat; | ||
*3. Poezja, synonim sztuki i kultury, bo uwrażliwia nas na piękno i urodę świata, wyzwala siły artystycznej kreacji. Żyjąc Norwidem doskonale wiemy, że PIĘKNO JEST KSZTAŁTEM MIŁOŚCI… | *3. Poezja, synonim sztuki i kultury, bo uwrażliwia nas na piękno i urodę świata, wyzwala siły artystycznej kreacji. Żyjąc Norwidem doskonale wiemy, że PIĘKNO JEST KSZTAŁTEM MIŁOŚCI… | ||
==Śmierć== | |||
Profesor Wójcik zmarł [[30 września]] [[2012]] r. o godzinie 4:25 w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Pogrzeb odbył się [[4 października]] [[2012]] r. Mszę w intencji zmarłego odprawił abp. Damian Zimoń w Katowickiej archikatedrze Chrystusa Króla. Po mszy odbył się przejazd do rodzinnej [[Łagisza (Będzin)|Łagiszy]] gdzie pochowano Profesora w rodzinnym grobowcu na [[Cmentarz parafialny w Będzinie-Łagiszy|cmentarzu parafialnym]]. | |||
==Książki autorskie Włodzimierza Wójcika== | ==Książki autorskie Włodzimierza Wójcika== | ||
Wersja z 05:59, 5 paź 2012
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Włodzimierz Wójcik | |
| Imię i nazwisko | Włodzimierz Wójcik |
| Data i miejsce urodzenia | 29 maja 1932 Będzin-Łagisza |
| Data i miejsce śmierci | 30 września 2012 Sosnowiec |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz parafialny w Będzinie-Łagiszy |
| Zawód | Historyk literatury, krytyk, eseista, edytor |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Kawalerski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, | |
Włodzimierz Wójcik - (ur. 29 maja 1932 r. w Będzinie-Łagiszy, zm. 30 września 2012 r.) historyk literatury, krytyk, eseista, edytor.
Rodzina
Syn Andrzeja i Otylii z d. Nikodem.
Edukacja
Po skończeniu szkoły średniej studiował polonistykę w Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1956 r. uzyskał tytuł magistra filologii polskiej. Doktoryzował się w 1968 (Krakowska Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej), habilitował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1979). W 1988 uzyskał tytuł profesora; w 1992 został profesorem zwyczajnym w Uniwersytecie Śląskim.
W 2012 roku obchodził Jubileusz Osiemdziesięciolecia. Mieszkał w Sosnowcu. Współtwórca i Dziekan Wydziału Filologicznego UŚ, twórca Zakładu Literatury Współczesnej. <videoflash>JQg1XLJCsSU|thumb|right|</videoflash>
Członek wielu organizacji
Członek wielu towarzystw naukowych, literackich (ZLP) i społeczno-kulturalnych. Był członkiem założycielem Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego, działaczem Towarzystwa Przyjaciół Będzina, naukowym konsultantem i aktywnym członkiem Stowarzyszenia Dzieciom Będzina. Był prezesem honorowym Będzińskiego Oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich, aktywnym członkiem Zagłębiowskiego Koła Genealogicznego. Otrzymał tytuł honorowego członka stowarzyszenia regionalnego Forum dla Zagłębia Dąbrowskiego.
Szczególnie byli mu bliscy utalentowani członkowie Twórców Kultury Zagłębia Dąbrowskiego, z którymi od lat się przyjaźnił i współpracował.
Praca akademicka
Jako wybitny nauczyciel akademicki wypromował ponad 980 magistrów i 18 doktorów nauk. Opiniował wiele habilitacji oraz wniosków na tytuły profesorskie. Promotor doktoratu honoris causa przyznanego Tadeuszowi Różewiczowi przez Senat UŚ.
Od 2010 roku ponownie był w służbie akademickiej jako profesor zwyczajny Instytutu Dziennikarstwa Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu. Jego wykłady z cyklu „Główne nurty kultury polskiej i obcej XX i XXI wieku” gromadziły duże ilości słuchaczy.
Nagrody
- Ministra Nauki (trzykrotnie)
- Rektora UJ i UŚ. (wielokrotnie)
- Katowicka Nagroda Wojewódzka (dwukrotnie)
- Nagroda Miasta Sosnowca za rok 2002
- Nagroda Miasta Będzina za rok 2009 (2010).
Odznaczenia
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Krzyż Kawalerski,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Świętego Stanisława I Klasy. (Członek Zarządu Zagłębiowskiej Komandorii tego Orderu)
- Laureat Honorowej Nagrody Zagłębiowskiej Humanitas (2007). (od 2008 Członek Honorowy Kapituły tej Nagrody)
- Decyzją Senatu UŚ. otrzymał w roku 2009 tytuł Profesora Honorowego Uniwersytetu Śląskiego.
Prasa
Na łamach „Śląska”, „Naszej ROTY”, „Nowego Zagłębia”, i w wielu periodykach regionalnych propagował dorobek narodu polskiego w zakresie kultury i sztuki. Jako senior-humanista wspierał środowisko literacko-artystyczne Śląska i Zagłębia.
Profesor o rodzinnej ziemi
Przez całe swoje życie pozostawał w stałym związku z gniazdem rodzinnym, Łagiszą, Będzinem, Ziemią Zagłębiowską. Ludzi z Zagłębia i przyjaciół Zagłębia traktował jak swoją rodzinę. Dumny był z tego, że w ciągu swojego życia przeszedł piechotą – często jako harcerz – wszystkimi drogami i ścieżkami Zagłębia, szczycącego się urodą przyrody i architektury.
Najważniejsze rzeczy dla Profesora
Jak sam wielokrotnie podkreślał trzy rzeczy były dla niego najważniejsze:
- 1. Rodzice, rodzina, ojczyzna i jej obywatele;
- 2. Szkoła, bo niesie światło wiedzy i przez nią wzbogaca świat;
- 3. Poezja, synonim sztuki i kultury, bo uwrażliwia nas na piękno i urodę świata, wyzwala siły artystycznej kreacji. Żyjąc Norwidem doskonale wiemy, że PIĘKNO JEST KSZTAŁTEM MIŁOŚCI…
Śmierć
Profesor Wójcik zmarł 30 września 2012 r. o godzinie 4:25 w Sosnowcu. Pogrzeb odbył się 4 października 2012 r. Mszę w intencji zmarłego odprawił abp. Damian Zimoń w Katowickiej archikatedrze Chrystusa Króla. Po mszy odbył się przejazd do rodzinnej Łagiszy gdzie pochowano Profesora w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym.
Książki autorskie Włodzimierza Wójcika
- O „Granicy” Zofii Nałkowskiej (1971)
- Opowiadania Tadeusza Borowskiego (1972)
- Zofia Nałkowska (1973)
- Nadzieje i złudzenia (1978), wyd. rozsz. Legenda Piłsudskiego w polskiej literaturze międzywojennej, (1987)
- Estetyzm, realizm, polityka (1981)
- Skamandryci i inni nad Sekwaną (1995)
- Pisarz i Komendant. Literacka legenda Józefa Piłsudskiego (1996)
- Józef Piłsudski w legendzie literackiej (1999)
- Staff i Różewicz (1999)
- W Polsce i na obczyźnie. Szkice o Zofii Romanowiczowej (2000)
- Powrót do Nałkowskiej (2004)
- Spotkania Zagłębiowskie (2006)
- Zagłębiowskie impresje (2006)
- Nasze polskie miesiące, nasze zagłębiowskie ścieżki (2008).
- Moje cztery pory roku (2011)
Galeria
O Granicy Zofii Nałkowskiej (1971)
Opowiadania Tadeusza Borowskiego (1972)
Zofia Nałkowska (1973)
Estetyzm, realizm, polityka (1981)
Nadzieje i złudzenia 1987)
Skamandryci i inni nad Sekwaną (1995)
Pisarz i Komendant. Literacka legenda Józefa Piłsudskiego (1996)
Zegadłowicz po latach
Legenda Piłsudskiego w polskiej literaturze międzywojennej, (1987)
Staff i Różewicz (1999)
Józef Piłsudski w legendzie literackiej (1999)
W Polsce i na obczyźnie. Szkice o Zofii Romanowiczowej (2000)
Powrót do Nałkowskiej (2004)
Moje cztery pory roku (2011)
Prace zbiorowe pod redakcją Włodzimierza Wójcika
- Zofia Nałkowska: Granica (opracowanie BN) (1971)
- W kręgu dwudziestowiecznego realizmu (1983)
- Wśród poetów współczesnych (1986)
- Poezja i nostalgia (1987)
- W stronę Kuncewiczowej (1988)
- Małe formy prozatorskie (1990)
- Dziennik, pamiętnik, notatnik literacki (1991)
- W pejzażu ojczyzny i obczyzny (1991)
- Wokół 1968 roku (1992)
- Liryka polska XX wieku (1994, 2000)
- Między Kadenem a Andrzejewskim (1995)
- Przełomy. Rok 1956 (1996)
- Szkice o polskich pisarzach emigracyjnych (1996)
- Słowo za słowo. Szkice o twórczości Tadeusza Różewicza (1998)
- Tadeusz Różewicz. Doctor honoris causa Universitatis Silesiensis (1999)
- Światy Tadeusza Różewicza (2000)
Galeria
Zofia Nałkowska: Granica (opracowanie BN) (1971)
W kręgu dwudziestowiecznego realizmu (1983)
Wśród poetów współczesnych (1986)
W stronę Kuncewiczowej (1988)
Małe formy prozatorskie (1990)
Dziennik, pamiętnik, notatnik literacki (1991)
W pejzażu ojczyzny i obczyzny (1991)
Między Kadenem a Andrzejewskim (1995)
Przełomy. Rok 1956 (1996)
Słowo za słowo. Szkice o twórczości Tadeusza Różewicza (1998)
Tadeusz Różewicz. Doctor honoris causa Universitatis Silesiensis (1999)
Bibliografia
- Bogdan Ćwięk, Zdzisław Rabsztyn (praca zbiorowa), Włodzimierz Wójcik [w:] Pisarze, poeci, literaci, kronikarze Będzińskiego Oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich na 650-lecie miasta Będzin (1358-2008), Będzin, 2008.
