Pomrożyce (Zawiercie): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Pomrożyce - dzielnica [[Zawiercie|Zawiercia]] na progu (kueście) jurajskim. | '''Pomrożyce''' - dzielnica [[Zawiercie|Zawiercia]] na progu (kueście) jurajskim. | ||
Miejscowość występowała również pod nazwą Pomrozicze, Pomorzyce | Miejscowość występowała również pod nazwą Pomrozicze, Pomorzyce | ||
W 1783 roku wieś była własnością Konstantego Gostkowskiego, w 1790 - Zuzanny z Jordanów Gostkowskiej; Pomrożyce składały się z 15 domów, w 1791 miały liczyć 91 mieszkańców (w tym 47 kobiet), ale dane za 1789 mówiły tylko o 80 ludziach<ref>Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1965</ref>. W 1827 roku miejscowość miała już tylko 13 domów, ale 115 mieszkańców<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII</ref>. | W [[1783]] roku wieś była własnością Konstantego Gostkowskiego, w [[1790]] - Zuzanny z Jordanów Gostkowskiej; Pomrożyce składały się z 15 domów, w [[1791]] miały liczyć 91 mieszkańców (w tym 47 kobiet), ale dane za [[1789]] mówiły tylko o 80 ludziach<ref>Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1965</ref>. W [[1827]] roku miejscowość miała już tylko 13 domów, ale 115 mieszkańców<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII</ref>. | ||
Pomrożyce tak jak wschodnia część dzisiejszego Zawiercia przed I wojną światową należała do powiatu olkuskiego; w czasie II wojny światowej przez wieś biegła granica Generalnej Guberni przez co Pomrożyce wspominają starsi mieszkańcy okolic jako punkt szmuglowania, np B. Dworak<ref>[[Korzenie czy ksenofobia. Moje Zawiercie]]</ref>. | Pomrożyce tak jak wschodnia część dzisiejszego Zawiercia przed I wojną światową należała do powiatu olkuskiego; w czasie II wojny światowej przez wieś biegła granica Generalnej Guberni przez co Pomrożyce wspominają starsi mieszkańcy okolic jako punkt szmuglowania, np B. Dworak<ref>[[Korzenie czy ksenofobia. Moje Zawiercie]]</ref>. | ||
==Galeria== | |||
<gallery> | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
</gallery> | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
Wersja z 18:03, 26 maj 2012
Pomrożyce - dzielnica Zawiercia na progu (kueście) jurajskim.
Miejscowość występowała również pod nazwą Pomrozicze, Pomorzyce
W 1783 roku wieś była własnością Konstantego Gostkowskiego, w 1790 - Zuzanny z Jordanów Gostkowskiej; Pomrożyce składały się z 15 domów, w 1791 miały liczyć 91 mieszkańców (w tym 47 kobiet), ale dane za 1789 mówiły tylko o 80 ludziach[1]. W 1827 roku miejscowość miała już tylko 13 domów, ale 115 mieszkańców[2].
Pomrożyce tak jak wschodnia część dzisiejszego Zawiercia przed I wojną światową należała do powiatu olkuskiego; w czasie II wojny światowej przez wieś biegła granica Generalnej Guberni przez co Pomrożyce wspominają starsi mieszkańcy okolic jako punkt szmuglowania, np B. Dworak[3].
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Przypisy
- ↑ Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1965
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII
- ↑ Korzenie czy ksenofobia. Moje Zawiercie
