Józef Dutkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 41: Linia 41:


Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu [[6 października]] [[1986]] roku.
Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu [[6 października]] [[1986]] roku.
==Linki zewnętrzne==
*http://www.pthlodz.uni.lodz.pl/poziom2/jdut.html


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Dutkiewicz, Józef]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Dutkiewicz, Józef]]

Wersja z 17:22, 6 lut 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Józef Dutkiewicz
Imię i nazwisko Józef Dutkiewicz
Data i miejsce urodzenia 7 marca 1903
Czeladź
Data i miejsce śmierci 6 października 1986
Lódź
Zawód Pedagog, historyk, profesor

Józef Dutkiewicz (1903 - 1986)- jeden z najwybitniejszych historyków polskich, czołowy przedstawiciel łódzkiej szkoły historycznej lat 60- 80-tych XX wieku. Urodził się w Czeladzi 7 marca 1903 r. jako syn Piotra - buchaltera, a potem prokurenta kopalni "Saturn " w tym mieście oraz Stefanii- z zawodu nauczycielki.

W okresie wojny bolszewickiej służył w szwadronie zapasowym 206 pułku ułanów. Egzamin dojrzałości złożył w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Sosnowcu ( 1921 ).

W latach 20 tych XX stulecia (1921 - 1925) studiował historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (Wydział Filozoficzno Historyczny). Doktoryzował się również w latach II Rzeczypospolitej (1926).

Kwalifikacje warsztatowe historyka pogłębiał pod okiem wybitnych uczonych polskich - Wacława Sobieskiego, Władysława Konopczyńskiego, Marecellego Handelsmana - także podczas seminariów z historii filozofii u prof. Tadeusza Garbowskiego i prof. Władysława Heinricha, czy też w trakcie seminarium z historii literatury u prof. Ignacego Chrzanowskiego . Prowadził oryginalne historyczne badania źródłowe w Paryżu, Londynie, Wiedniu i Berlinie. Pracował jako nauczyciel w szkolnictwie średnim w Zawierciu, Kielcach i Łowiczu .

W latach wojny i okupacji hitlerowskiej związany był z konspiracyjną działalnością Armii Krajowej. Po II wojnie światowej podjął pracę w Wolnej Wszechnicy , przekształconej następnie w Uniwersytet Łódzki w Łodzi. Habilitował się w roku 1945 ( dysertacja "Francja a Polska w 1931 roku" ).

Profesorem nadzwyczajnym został w roku 1950, a w 1962 profesorem zwyczajnym . Recenzował prace habilitacyjne późniejszych , wybitnych profesorów historii : HENRYKA KOCÓJA, WłADYSŁAWA ZAJEWSKIEGO, WŁODZIMIERZA T. WOWALSKIEGO, JÓZEFA KUKUŁKI, WŁADYSŁAWA LECHA KARWACKIEGO,, WŁADYSŁAWA BORTNOWSKIEGO, KRYSTYNY ŚRENIOWSKIEJ , STANISŁAWA BANASIAKA, ZBIGNIEWA MARCINIAJKA, ROMANA WAJDOWICZA, ROMANA GAWIŃSKIEGO, ALINY SŁOMKOWSKIEJ, STEFANA WOJTKOWIAKA.

Doktorantami Profesora Józefa Dutkiewicza byli również przyszli profesorowie - prof. Waldemar Michowicz, prof. Ludwik Mroczka, prof. Henryk Kocój, a magistrantami - prof. Eugeniusz Ponczek, prof. Mirosław Ponczek, dr hab. prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (w Toruniu) Władysław Stępniak .

Prace zwarte Józefa Dutkiewicza były pionierskimi , zwłaszcza monografie:

  • "Prusy a Polska w okresie Sejmu Czteroletniego" (1935)
  • "Austria a Polska w 1831 roku" (1950)
  • "Francja a Polska w 1831 roku" (1952)
  • "Anglia a sprawa polska w latach 1830 - 1831" (1967)
  • "Szymon Askenazy i jego szkoła" (1968)
  • "Dzieło Jeana Jouresa o Rewolucji Francuskiej" (1970)
  • "Francuska historiografia dotycząca Komuny Paryskiej 1871 roku" (1972)

Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu 6 października 1986 roku.

Linki zewnętrzne