Stefan Ząbczyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 1912 | |data urodzenia = 30-08-1912 | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = Zadroże | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = 23-11-2002 | |data śmierci = 23-11-2002 | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = Olkusz | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
}} | }} | ||
'''Stefan Ząbczyński''' (ur. [[1912]], zm. [[23 listopada]] [[2002]]) | '''Stefan Ząbczyński''' (ur. [[30 sierpnia]] [[1912]] w Zadrożu, zm. [[23 listopada]] [[2002]] w Olkuszu) – działacz społeczny, uczestnik walk o niepodległość w trakcie II wojny światowej, nauczyciel, twórca i długoletni kustosz Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej. | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. | |||
Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu, twórca Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej, organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor [[Merkuriusz Strażacki|„Merkuriusza Strażackiego”]] ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać. | Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu, twórca Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej, organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor [[Merkuriusz Strażacki|„Merkuriusza Strażackiego”]] ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać. | ||
Wersja z 21:16, 9 mar 2017
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Imię i nazwisko | Stefan Ząbczyński |
| Data i miejsce urodzenia | 30-08-1912 Zadroże |
| Data i miejsce śmierci | 23-11-2002 Olkusz |
Stefan Ząbczyński (ur. 30 sierpnia 1912 w Zadrożu, zm. 23 listopada 2002 w Olkuszu) – działacz społeczny, uczestnik walk o niepodległość w trakcie II wojny światowej, nauczyciel, twórca i długoletni kustosz Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej.
Biografia
W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu, twórca Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej, organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor „Merkuriusza Strażackiego” ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać.
Publikacje
- 500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978
- Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej
