Główna Dyrekcja Górnicza (Królestwo Polskie): Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
(Korekta i linki zew.) |
(Redakcyjne.) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. | Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. | ||
Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic. | Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był [[Stanisław Staszic]]. | ||
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: Miedzianogórskie | Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: | ||
*Miedzianogórskie (okolice Kielc) | |||
*Olkusko - Siewierskie | |||
*Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem) | |||
*Samsonowskie (okolice Kielc) | |||
*Pankowskie (okolice Częstochowy) | |||
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bankowi Polskiemu]]. | W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bankowi Polskiemu]]. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:10, 14 wrz 2013
Główna Dyrekcja Górnicza – utworzona w 1816 roku w Kielcach.
Historia
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic.
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw:
- Miedzianogórskie (okolice Kielc)
- Olkusko - Siewierskie
- Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem)
- Samsonowskie (okolice Kielc)
- Pankowskie (okolice Częstochowy)
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.
