Stanisław Paderewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Paderewski, Stanisław]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Paderewski, Stanisław]] | ||
[[Kategoria:Działacze konspiracji niepodległościowej|Paderewski, Stanisław]] | [[Kategoria:Działacze konspiracji niepodległościowej|Paderewski, Stanisław]] | ||
[[Kategoria:Żołnierze Legionów Polskich 1914-1918|Paderewski, Stanisław]] | [[Kategoria:Żołnierze Legionów Polskich 1914 - 1918|Paderewski, Stanisław]] | ||
{{DEFAULTSORT: Paderewski, Stanisław}} | {{DEFAULTSORT: Paderewski, Stanisław}} |
Wersja z 10:57, 3 maj 2013
Zagłębiowskie Biogramy | |
Stanisław Paderewski | |
Imię i nazwisko | Stanisław Paderewski |
Data i miejsce urodzenia | 1875 Sudyłków |
Data i miejsce śmierci | 18 listopada 1914 Krzywopłoty |
Przyczyna śmierci | poległ w bitwie |
Miejsce spoczynku | Cmentarz parafialny w Bydlinie |
Zawód | inżynier górnik, żołnierz I Brygady |
Stanisław Paderewski urodził się w 1875 roku w Sudyłkowie, gdzie jego ojciec Jan pełnił funkcję administratora majątku ziemskiego. Jego starszym, przyrodnim bratem był Ignacy Jan Paderewski, wybitny pianista, polityk i premier rządu RP.
Po ukończeniu szkoły wojskowej został zawodowym oficerem armii rosyjskiej lecz jako synowi byłego uczestnika Powstania Styczniowego odmówiono przyjęcia do Akademii Sztabu Generalnego w Sankt Petersburgu.
W takiej sytuacji podjął studia, najpierw na wydziale matematycznym uniwersytetu kijowskiego a potem w Akademii Górniczej w Leoben, na wydziale górniczym. Z uwagi na wybuch wojny japońsko-rosyjskiej został jako były oficer zmobilizowany. Po szczęśliwym powrocie z wojny kontynuował przerwaną naukę i uzyskał dyplom inżyniera górniczego.
Jako inżynier górnik pracował najpierw na Morawach. Później przybył do Zagłębia Dąbrowskiego gdzie pracę podjął poczatkowo w Bolesławiu, a później objął funkcję sztygara w kopalni "Mortimer" w Zagórzu, dzisiejszej dzielnicy Sosnowca.
Przez cały okres, najpierw studiów a potem pracy zawodowej był aktywnym uczestnikiem ruchu niepodległościowego. Po wybuchu I Wojny Światowej zgłosił się wraz z wieloma innym Zagłębiakami do legionów Piłsudskiego. Z racji wojskowego wykształcenia i doświadczenia został dowódcą 3 kompanii (tzw. rzeszowsko-zagłębiowskiej) VI baonu I Brygady.
Poległ 18 listopada 1914 roku w bitwie pod Krzywopłotami podczas drugiego szturmu na Załęże, prowadząc osobiście, tyralierą atak swojej kompanii na pozycje rosyjskie. Zginął tuż po godzinie 8.30 trafiony przez rosyjskie kule, w rękę i śmiertelnie w pierś. Jest pochowany w zbiorowej mogile legionistów na cmentarzu w Bydlinie.
Pośmiertnie został odznaczony: dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości