Marian Roman Skibiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Był synem Romana i Praksedy z domu Kordiaczyńska. Ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica). W wojsku od 1918r. Należał do | Był synem Romana i Praksedy z domu Kordiaczyńska. Ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica). W wojsku od 1918r. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), ukończył szkołę podchorążych POW. W styczniu 1919 roku został awansowany na komendanta posterunku wywiadowczego w Oświęcimiu przy Ekspozyturze Oddziału II Naczelne Naczelnego Dowództwa (1919). Uczestnik powstań śląskich. W III powstaniu śląskim sprawował funkcję zastępcy szefa Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojsk Powstańczych. W latach 1923–1928 pełnił służbę wywiadowczą w Wolnym Mieście Gdańsku i na terenie Niemiec. W 1928 roku awansowany do stopnia kapitana. Następnie przeniesiony do Straży Granicznej. Od 1935 roku do września 1939 roku był zastępcą komendanta Zachodnio-Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej. | ||
Po 17 września 1939 roku znalazł się w niewoli | Po 17 września 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej i był więziony w obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku. | ||
== Awanse pośmiertne == | == Awanse pośmiertne == | ||
Wersja z 21:14, 19 kwi 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Marian Roman Skibiński |
| Data śmierci | wiosna 1940 |
| Przyczyna śmierci | Ofiara Mordu Katyńskiego |
| Zawód | oficer zawodowy WP |
Marian Roman Skibiński (ur. w Sosnowcu w dniu 15 sierpnia 1893 roku , zm. 1940 w Twerze) – oficer polskiego wywiadu, później nadkomisarz Straży Granicznej II RP, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.
Biografia
Był synem Romana i Praksedy z domu Kordiaczyńska. Ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica). W wojsku od 1918r. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), ukończył szkołę podchorążych POW. W styczniu 1919 roku został awansowany na komendanta posterunku wywiadowczego w Oświęcimiu przy Ekspozyturze Oddziału II Naczelne Naczelnego Dowództwa (1919). Uczestnik powstań śląskich. W III powstaniu śląskim sprawował funkcję zastępcy szefa Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojsk Powstańczych. W latach 1923–1928 pełnił służbę wywiadowczą w Wolnym Mieście Gdańsku i na terenie Niemiec. W 1928 roku awansowany do stopnia kapitana. Następnie przeniesiony do Straży Granicznej. Od 1935 roku do września 1939 roku był zastępcą komendanta Zachodnio-Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej.
Po 17 września 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej i był więziony w obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku.
Awanse pośmiertne
26 października 2007 roku został pośmiertnie awansowany na stopień inspektora Straży Granicznej[1].
Odznaczenia
- Order Virtuti Militari (nr 7887)
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ Katyń – Pamiętamy rp.pl, 11 listopada 2007 [dostęp 2012-03-16]
