Jan Kuśmierski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
[[24 października]] [[1946]] r. wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Od [[15 grudnia]] [[1948]] r. - członek PZPR. Trzy lata później został skierowany do Wojewódzkiej Szkoły Partyjnej w Katowicach, po ukończeniu której podjął pracę w aparacie partyjnym. Pracował kolejno jako instruktor rolny w Komitecie Powiatowym PZPR w Bytomiu ([[1950]]-[[1951]]), kierownik Wydziału Kadr w Komitecie Miejskim PZPR w Nowym Bytomiu ([[1951]]-[[1952]]) i II sekretarz w Komitecie Miejskim PZPR w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] ([[1952]]-[[1953]]). W [[1953]] r. Kuśmierski został skierowany na roczną naukę do Centralnej Szkoły Partyjnej im. Juliana Marchlewskiego w Warszawie. Po ukończeniu szkoły wyznaczono go na stanowisko I sekretarza KM PZPR w [[Czeladź|Czeladzi]]. Pozostawał na nim do dnia [[23 czerwca]] [[1959]] r. W grudniu [[1954]] r. został wybrany radnym miasta [[Czeladź|Czeladzi]]. Przez 3 miesiące był także dochodzącym członkiem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W dniu [[24 czerwca]] [[1959]] r. objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [[Czeladź|Czeladzi]]. W trakcie pełnienia obowiązków służbowych w [[Czeladź|Czeladzi]] (od [[1958]] r. ) Kuśmierski uzupełniał swoje wykształcenie na poziomie średnim – uczęszczał do Technikum Górniczego Wydział Zaoczny w Katowicach. Na stanowisku przewodniczącego P MRN pracował do kwietnia [[1961]] r. Zaraz potem rozpoczął pracę w Hucie „Jedność” w Siemianowicach Śląskich w charakterze kierownika Działu Wojskowego. W zakładzie tym pracował do czasu przejścia na emeryturę, tj. do [[1988]] r. Zmarł [[26 sierpnia]] [[1995]] r. w [[Czeladź|Czeladzi]]. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym w [[Czeladź|Czeladzi]]. | [[24 października]] [[1946]] r. wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Od [[15 grudnia]] [[1948]] r. - członek PZPR. Trzy lata później został skierowany do Wojewódzkiej Szkoły Partyjnej w Katowicach, po ukończeniu której podjął pracę w aparacie partyjnym. Pracował kolejno jako instruktor rolny w Komitecie Powiatowym PZPR w Bytomiu ([[1950]]-[[1951]]), kierownik Wydziału Kadr w Komitecie Miejskim PZPR w Nowym Bytomiu ([[1951]]-[[1952]]) i II sekretarz w Komitecie Miejskim PZPR w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] ([[1952]]-[[1953]]). W [[1953]] r. Kuśmierski został skierowany na roczną naukę do Centralnej Szkoły Partyjnej im. Juliana Marchlewskiego w Warszawie. Po ukończeniu szkoły wyznaczono go na stanowisko I sekretarza KM PZPR w [[Czeladź|Czeladzi]]. Pozostawał na nim do dnia [[23 czerwca]] [[1959]] r. W grudniu [[1954]] r. został wybrany radnym miasta [[Czeladź|Czeladzi]]. Przez 3 miesiące był także dochodzącym członkiem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W dniu [[24 czerwca]] [[1959]] r. objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [[Czeladź|Czeladzi]]. W trakcie pełnienia obowiązków służbowych w [[Czeladź|Czeladzi]] (od [[1958]] r. ) Kuśmierski uzupełniał swoje wykształcenie na poziomie średnim – uczęszczał do Technikum Górniczego Wydział Zaoczny w Katowicach. Na stanowisku przewodniczącego P MRN pracował do kwietnia [[1961]] r. Zaraz potem rozpoczął pracę w Hucie „Jedność” w Siemianowicach Śląskich w charakterze kierownika Działu Wojskowego. W zakładzie tym pracował do czasu przejścia na emeryturę, tj. do [[1988]] r. Zmarł [[26 sierpnia]] [[1995]] r. w [[Czeladź|Czeladzi]]. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym w [[Czeladź|Czeladzi]]. | ||
==Odznaczemia== | ==Odznaczemia== | ||
W uznaniu zasług za społeczną pracę w wyborach do Sejmu w styczniu [[1947]] r. przyznano mu dyplom uznania. Odznaczony był także następującymi państwowymi i resortowymi odznaczeniami: Złotym Krzyżem Zasługi ([[1959]]), Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego ([[1964]]), Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju ([[1969]]), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski ([[1971]]), Honorową Odznaką „XXX-lecia PPR” ([[1971]]), Medalem XXX-lecia Polski Ludowej ([[1974]]), Medalem XXX-lecia Wyzwolenia Śląska i Zagłębia oraz Zwycięstwa nad Faszyzmem ([[1975]]), Odznaką Specjalną Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej ([[1976]]), Srebrnym Medalem za Zasługi Dla Obronności Kraju ([[1976]]), Brązową Odznaką za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego ([[1977]]), Odznaką Zasłużonego Działacza Frontu Jedności Narodu (1977), Brązową Odznaką w Służbie Narodu ([[1979]]), Odznaką Zasłużonego Pracownika Huty „Jedność” ([[1979]]), Srebrnym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa ([[1980]]), Złotą Odznaką za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego ([[1982]]), Medalem 40-lecia Polski Ludowej ([[1984]]), Odznaką „Zasłużony Działacz Klubu Oficerów Rezerwy Ligi Obrony Kraju” ([[1987]]), Honorową Odznaką 40-lecia Zjednoczenia Polskiego Ruchu Robotniczego ([[1988]]). Przynależał także do takich oto organizacji społecznych jak: Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli, Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej. | W uznaniu zasług za społeczną pracę w wyborach do Sejmu w styczniu [[1947]] r. przyznano mu dyplom uznania. Odznaczony był także następującymi państwowymi i resortowymi odznaczeniami: Złotym Krzyżem Zasługi ([[1959]]), Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego ([[1964]]), Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju ([[1969]]), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski ([[1971]]), Honorową Odznaką „XXX-lecia PPR” ([[1971]]), Medalem XXX-lecia Polski Ludowej ([[1974]]), Medalem XXX-lecia Wyzwolenia Śląska i Zagłębia oraz Zwycięstwa nad Faszyzmem ([[1975]]), Odznaką Specjalną Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej ([[1976]]), Srebrnym Medalem za Zasługi Dla Obronności Kraju ([[1976]]), Brązową Odznaką za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego ([[1977]]), Odznaką Zasłużonego Działacza Frontu Jedności Narodu (1977), Brązową Odznaką w Służbie Narodu ([[1979]]), Odznaką Zasłużonego Pracownika Huty „Jedność” ([[1979]]), Srebrnym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa ([[1980]]), Złotą Odznaką za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego ([[1982]]), Medalem 40-lecia Polski Ludowej ([[1984]]), Odznaką „Zasłużony Działacz Klubu Oficerów Rezerwy Ligi Obrony Kraju” ([[1987]]), Honorową Odznaką 40-lecia Zjednoczenia Polskiego Ruchu Robotniczego ([[1988]]). | ||
==Członkostwo== | |||
Przynależał także do takich oto organizacji społecznych jak: Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli, Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej. | |||
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=342&Itemid=106 | Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=342&Itemid=106 | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Czeladzią|Kuśmierski, Jan]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Czeladzią|Kuśmierski, Jan]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:13, 5 kwi 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Jan Kuśmierski |
| Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1923 Starcza |
| Data i miejsce śmierci | 26 sierpnia 1995 Czeladź |
| Miejsce spoczynku | Czeladź |
| Zawód | działacz komunistyczny, przewodniczący Prezydium MRN w Czeladzi |
Jan Kuśmierski (ur. 5 kwietnia 1923 r. w Starczy pod Częstochową - zm. 26 sierpnia 1995 r. w Czeladzi - działacz komunistyczny, przewodniczący Prezydium MRN w Czeladzi.
Życie prywatne i praca zawodowa
Był synem Kazimierza i Franciszki z d. Huras. Do 1936 r. mały Jan ukończył tylko 4 klasy szkoły powszechnej, ponieważ jako najstarszy z 8-rga rodzeństwa był zmuszony pomagać rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Szkołę podstawową 7-klasową ukończył dopiero na kursach dla dorosłych w 1951 r. Całą okupację Kuśmierski przebywał w Niemczech na robotach przymusowych. Pracował jako robotnik rolny w miejscowości Wasserburg. W Bawarii poznał Pelagię Czereszemko, pochodzącą z miejscowości Kramatorsk we wschodniej Ukrainie, która także, od 1942 r., pracowała na robotach przymusowych. Latem 1945 r. już jako mąż Pelagii wrócił do kraju. W następnym roku Kuśmierski rozpoczął pracę w Hucie Bobrek na stanowisku najpierw robotnika w Wydziale Wielkich Pieców, a później mistrza.
Z małżeństwa z Pelagią doczekał się dwójki dzieci, nazwanych imionami rodziców – syna Jana i córki Pelagii.
Kariera polityczna i dalsza praca zawodowa
24 października 1946 r. wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Od 15 grudnia 1948 r. - członek PZPR. Trzy lata później został skierowany do Wojewódzkiej Szkoły Partyjnej w Katowicach, po ukończeniu której podjął pracę w aparacie partyjnym. Pracował kolejno jako instruktor rolny w Komitecie Powiatowym PZPR w Bytomiu (1950-1951), kierownik Wydziału Kadr w Komitecie Miejskim PZPR w Nowym Bytomiu (1951-1952) i II sekretarz w Komitecie Miejskim PZPR w Dąbrowie Górniczej (1952-1953). W 1953 r. Kuśmierski został skierowany na roczną naukę do Centralnej Szkoły Partyjnej im. Juliana Marchlewskiego w Warszawie. Po ukończeniu szkoły wyznaczono go na stanowisko I sekretarza KM PZPR w Czeladzi. Pozostawał na nim do dnia 23 czerwca 1959 r. W grudniu 1954 r. został wybrany radnym miasta Czeladzi. Przez 3 miesiące był także dochodzącym członkiem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W dniu 24 czerwca 1959 r. objął funkcję przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Czeladzi. W trakcie pełnienia obowiązków służbowych w Czeladzi (od 1958 r. ) Kuśmierski uzupełniał swoje wykształcenie na poziomie średnim – uczęszczał do Technikum Górniczego Wydział Zaoczny w Katowicach. Na stanowisku przewodniczącego P MRN pracował do kwietnia 1961 r. Zaraz potem rozpoczął pracę w Hucie „Jedność” w Siemianowicach Śląskich w charakterze kierownika Działu Wojskowego. W zakładzie tym pracował do czasu przejścia na emeryturę, tj. do 1988 r. Zmarł 26 sierpnia 1995 r. w Czeladzi. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym w Czeladzi.
Odznaczemia
W uznaniu zasług za społeczną pracę w wyborach do Sejmu w styczniu 1947 r. przyznano mu dyplom uznania. Odznaczony był także następującymi państwowymi i resortowymi odznaczeniami: Złotym Krzyżem Zasługi (1959), Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego (1964), Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju (1969), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1971), Honorową Odznaką „XXX-lecia PPR” (1971), Medalem XXX-lecia Polski Ludowej (1974), Medalem XXX-lecia Wyzwolenia Śląska i Zagłębia oraz Zwycięstwa nad Faszyzmem (1975), Odznaką Specjalną Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (1976), Srebrnym Medalem za Zasługi Dla Obronności Kraju (1976), Brązową Odznaką za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego (1977), Odznaką Zasłużonego Działacza Frontu Jedności Narodu (1977), Brązową Odznaką w Służbie Narodu (1979), Odznaką Zasłużonego Pracownika Huty „Jedność” (1979), Srebrnym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa (1980), Złotą Odznaką za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego (1982), Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984), Odznaką „Zasłużony Działacz Klubu Oficerów Rezerwy Ligi Obrony Kraju” (1987), Honorową Odznaką 40-lecia Zjednoczenia Polskiego Ruchu Robotniczego (1988).
Członkostwo
Przynależał także do takich oto organizacji społecznych jak: Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli, Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej.
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=342&Itemid=106
