Cementownia "Grodziec" (Będzin): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(Redakcyjne.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Cementownia_Grodziec.jpg|thumb|450px|Cementownia Grodziec, a przynajmniej to, co z niej zostało]] | [[Plik:Cementownia_Grodziec.jpg|thumb|450px|Cementownia Grodziec, a przynajmniej to, co z niej zostało]] | ||
'''Cementownia "Grodziec" | '''Cementownia "Grodziec"''' w [[Będzin|Będzinie]]. | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
W [[1842]] | W [[1842]] roku [[Jan Ciechanowski]] ([[1796]] – [[1884]]) herbu Skarbień przejął grodziecki majątek, którego właścicielem był wówczas współzałożyciel i członek zarządu Towarzystwa Wyrobów Zbożowych – Maurycy Kossowski ([[1795]] – [[1864]]). | ||
którego właścicielem był wówczas współzałożyciel i członek zarządu Towarzystwa | |||
Wyrobów Zbożowych – Maurycy Kossowski ([[1795]] – [[1864]]). | |||
Piętnaście lat później Ciechanowski zakończył budowę w Grodźcu fabryki cementu portlandzkiego. Miała ona | Piętnaście lat później Ciechanowski zakończył budowę w Grodźcu fabryki cementu portlandzkiego. Miała ona miejsce w latach [[1853]] – [[1857]]. Był to piąty na świecie, a pierwszy takiego rodzaju zakład w całym, ówczesnym cesarstwie rosyjskim. Cement z tej fabryki zdobywał nagrody zarówno w cesarstwie oraz poza jego granicami. Jego wysoka jakość, renoma cementowni oraz pozycja społeczna jej właściciela powodowała, iż grodziecki cement był wykorzystywany zarówno przy budowach cywilnych (budowa kolei Warszawsko – | ||
miejsce w latach [[1853]] – [[1857]]. Był to piąty na świecie a pierwszy takiego rodzaju zakład w całym, ówczesnym cesarstwie rosyjskim. Cement z tej fabryki zdobywał nagrody zarówno w cesarstwie oraz poza jego granicami. Jego wysoka jakość, renoma cementowni oraz pozycja społeczna jej właściciela powodowała, iż grodziecki cement był wykorzystywany zarówno przy budowach cywilnych (budowa kolei Warszawsko – | Wiedeńskiej) jak i wojskowych (fortyfikacje). W okresie dwudziestolecia międzywojennego cementownia została przejęta przez belgijski koncern [[Zakłady "Solvay"|"Solvay"]], który dokonał jej poważnej modernizacji w drugiej połowie lat 20-tych XX wieku. | ||
Wiedeńskiej) jak i wojskowych (fortyfikacje). W okresie dwudziestolecia międzywojennego cementownia została przejęta przez belgijski koncern | |||
W latach [[1918]] – [[1921]] cementownią kierował inż. Jan Brzostowski, następnie – od roku [[1921]] do roku [[1929]] inż. Włodzimierz Kwapiszewski, w latach [[1930]]-[[1936]] inż. Leon Hertz, a następnie do roku [[1939]] – Mieczysław Zarębski. | W latach [[1918]] – [[1921]] cementownią kierował inż. Jan Brzostowski, następnie – od roku [[1921]] do roku [[1929]] inż. Włodzimierz Kwapiszewski, w latach [[1930]]-[[1936]] inż. Leon Hertz, a następnie do roku [[1939]] – Mieczysław Zarębski. | ||
Pod koniec lat 30-tych XX w. była to największa fabryka cementu portlandzkiego w Polsce. Decyzję o jej zamknięciu podjęto w [[1979]] | Pod koniec lat 30-tych XX w. była to największa fabryka cementu portlandzkiego w Polsce. Decyzję o jej zamknięciu podjęto w [[1979]] roku. Ruiny cementowni są często wykorzystywane m.in. jako plener fotograficzny. Jest to jeden z najciekawszych zabytków architektury industrialnej w Europie. | ||
'''''Opracował: Dariusz Majchrzak''''' | '''''Opracował: Dariusz Majchrzak''''' | ||
== | ==Dostępność zabytku== | ||
...... | Na terenie całej nieruchomości obowiązuje zakaz wstępu<ref>{{cytuj stronę|url=http://bedzin.naszemiasto.pl/artykul/galeria/cementownia-pod-lupa-prokuratury-co-sprawdzaja-sledczy,2058712,t,id.html|tytuł=Cementownia pod lupą prokuratury. Co sprawdzają śledczy?|opublikowany=bedzin.naszemiasto.pl/|data dostępu=2014-04-07}}</ref>. | ||
==Galeria== | ==Galeria== | ||
| Linia 28: | Linia 25: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
== | ==Zobacz też== | ||
* | *[[Pierwsza na ziemiach polskich cementownia "Grodziec"]] (książka) | ||
== Przypisy == | |||
<references/> | |||
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]] | [[Kategoria: Zakłady przemysłowe]] | ||
Wersja z 13:34, 7 kwi 2014
Cementownia "Grodziec" w Będzinie.
Historia
W 1842 roku Jan Ciechanowski (1796 – 1884) herbu Skarbień przejął grodziecki majątek, którego właścicielem był wówczas współzałożyciel i członek zarządu Towarzystwa Wyrobów Zbożowych – Maurycy Kossowski (1795 – 1864).
Piętnaście lat później Ciechanowski zakończył budowę w Grodźcu fabryki cementu portlandzkiego. Miała ona miejsce w latach 1853 – 1857. Był to piąty na świecie, a pierwszy takiego rodzaju zakład w całym, ówczesnym cesarstwie rosyjskim. Cement z tej fabryki zdobywał nagrody zarówno w cesarstwie oraz poza jego granicami. Jego wysoka jakość, renoma cementowni oraz pozycja społeczna jej właściciela powodowała, iż grodziecki cement był wykorzystywany zarówno przy budowach cywilnych (budowa kolei Warszawsko – Wiedeńskiej) jak i wojskowych (fortyfikacje). W okresie dwudziestolecia międzywojennego cementownia została przejęta przez belgijski koncern "Solvay", który dokonał jej poważnej modernizacji w drugiej połowie lat 20-tych XX wieku.
W latach 1918 – 1921 cementownią kierował inż. Jan Brzostowski, następnie – od roku 1921 do roku 1929 inż. Włodzimierz Kwapiszewski, w latach 1930-1936 inż. Leon Hertz, a następnie do roku 1939 – Mieczysław Zarębski.
Pod koniec lat 30-tych XX w. była to największa fabryka cementu portlandzkiego w Polsce. Decyzję o jej zamknięciu podjęto w 1979 roku. Ruiny cementowni są często wykorzystywane m.in. jako plener fotograficzny. Jest to jeden z najciekawszych zabytków architektury industrialnej w Europie.
Opracował: Dariusz Majchrzak
Dostępność zabytku
Na terenie całej nieruchomości obowiązuje zakaz wstępu[1].
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Cementownia pod lupą prokuratury. Co sprawdzają śledczy?. bedzin.naszemiasto.pl/. [dostęp 2014-04-07].
