Antoni Bednarczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 11: Linia 11:
|miejsce śmierci = [[Czeladź]]
|miejsce śmierci = [[Czeladź]]
|przyczyna śmierci =
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|miejsce spoczynku = cmentarz parafialny przy ulicy Nowopogońskiej w [[Czeladź|Czeladzi]]
|zawód = żołnierz, dyrektor kopalni
|zawód = żołnierz, dyrektor kopalni
|odznaczenia =
|odznaczenia = Złoty Krzyż Zasługi, <br> Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,<br> Krzyż Walecznych, <br>Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, <br>Medal Wojska
|www =
|www =
}}
}}


Antoni Bednarczyk - urodził się [[28 kwietnia]] [[1921]] roku w Sosnowcu, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska.  
'''Antoni Bednarczyk''' - (ur. [[28 kwietnia]] [[1921]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], zm. [[9 lipca]] [[1977]] r. w [[Czeladź|Czeladzi]]) żołnierz, dyrektor kopalni.


Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica w Sosnowcu. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły. Wiosną 1940 roku uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu 1940 roku przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą.  
==Rodzina==
Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska. Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. [[1928]] r.), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.


W Palestynie 1943 roku ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia
==Edukacja==
kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 roku został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Angli.  
Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w [[Szkoła Realna w Sosnowcu|Gimnazjum im. St. Staszica]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły.  


Do Polski powrócił w 1947 roku. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w 1951 roku. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w kopalni „Czerwona Gwardia” w Czeladzi (do 1964 roku) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej, gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu 1975 roku odszedł na emeryturę.
==Okres II wojny światowej==
Wiosną [[1940]] r. uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu [[1940]] r. przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą.  


Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 roku), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.  
W Palestynie [[1943]] r. ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W [[1945]] r. został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Anglii.  
Zmarł [[9 lipca]] [[1977]] roku. Pochowany został w Czeladzi na cmentarzu parafialnym przy ulicy Nowopogońskiej.  


==Praca w kopalniach==
Do Polski powrócił w [[1947]] r. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w [[1951]] r. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w [[Kopalnia "Czerwona Gwardia"|kopalni „Czerwona Gwardia”]] w [[Czeladź|Czeladzi]] (do [[1964]] r.) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu [[1975]] r. odszedł na emeryturę.
==Odznaczenia==
Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal.  
Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal.  
Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.


''Biogram opracował: Piotr Dudała''
''Biogram opracował: Piotr Dudała''

Wersja z 13:08, 4 sty 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Antoni Bednarczyk
Antoni Bednarczyk
Imię i nazwisko Antoni Bednarczyk
Data i miejsce urodzenia 28 kwietnia 1921
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 9 lipca 1977
Czeladź
Miejsce spoczynku cmentarz parafialny przy ulicy Nowopogońskiej w Czeladzi
Zawód żołnierz, dyrektor kopalni
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi,
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
Krzyż Walecznych,
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino,
Medal Wojska

Antoni Bednarczyk - (ur. 28 kwietnia 1921 r. w Sosnowcu, zm. 9 lipca 1977 r. w Czeladzi) żołnierz, dyrektor kopalni.

Rodzina

Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska. Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 r.), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.

Edukacja

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica w Sosnowcu. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły.

Okres II wojny światowej

Wiosną 1940 r. uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu 1940 r. przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą.

W Palestynie 1943 r. ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 r. został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Anglii.

Praca w kopalniach

Do Polski powrócił w 1947 r. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w 1951 r. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w kopalni „Czerwona Gwardia” w Czeladzi (do 1964 r.) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej, gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu 1975 r. odszedł na emeryturę.

Odznaczenia

Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.


Biogram opracował: Piotr Dudała