Zamek w Smoleniu: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Zamek w Smoleniu''' - nazywany w dawnych wiekach zamkiem Pileckim. Zbudowany jest w stylu renesansu polskiego z XVI w. | '''Zamek w Smoleniu''' - nazywany w dawnych wiekach zamkiem Pileckim. Zbudowany jest w stylu renesansu polskiego z XVI w. | ||
Plik:Smoleń zamek 001.JPG | |||
==Historia== | ==Historia== |
Wersja z 09:32, 14 wrz 2012
Zamek w Smoleniu - nazywany w dawnych wiekach zamkiem Pileckim. Zbudowany jest w stylu renesansu polskiego z XVI w.
Plik:Smoleń zamek 001.JPG
Historia
Według tradycji miał tu wbudować zamek Sieciech, wojewoda krakowski. Synowie jego pisali się Pileckimi. Z zamkiem Pileckim związane jest imię Elżbiety, córki możnowładcy Ottona z Pilicy, którego żona, a matka Elżbiety była chrzestną matką Władysława Jagiełły. Owa Elżbieta po śmierci swych dwóch pierwszych mężów: księcia Olbrachta Opolskiego i kasztelana nakielskiego Wincentego Granowskiego wyszła za mąż za króla Jagiełłę, mimo niechęci panów.
Po Pileckich odziedziczyli zamek Padniewscy, z których Wojciech wystawił w r. 1610 nowy zamek pod miastem Pilicą. Od tego czasu zamek Pilecki w Smoleniu opustoszał. Spalili go Szwedzi w r. 1656. Dalszy los zamku związany jest z Pilicą. Dopiero w r. 1828 nastąpił podział dóbr. Wtedy Smoleń ze wsią Złożeniec nabył Roman Hubicki, niepospolity erudyta i badacz przeszłości. Między innymi pozostawił on po sobie „Opis trzech zamków: Smolenia, Pilicy i Ogrodzieńca”. Po Hubickich nabył Smoleń Leon Epsztein i włączył go do dóbr Pilica. Ruiny zamku w Smoleniu z potężną wieżą i ostrołukową bramą są jednym z najpiękniejszych zabytków ziemi olkuskiej.
Ciekawostki
Osobliwością jest tu studnia w skale wykuta, dzieło, jak powiada kronikarz, „przewidywania i cierpliwości praojców”, oraz jaskinia zwana Zegarem, w której według podania ukrywa się zegar, wydzwaniający północ co rok w wigilię św. Jana i Bożego Narodzenia.
Galeria
Bibliografia
- Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim. Sosnowiec: Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim, 1939, s. 114-115.