Zygmunt Sowiński

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko	Zygmunt Sowiński
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1892 Zawiercie
Data i miejsce śmierci	7 marca 1945 Dachau
Zawód	polityk
Odznaczenia
Order Pracy, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Sowiński (ur.26 grudnia 1892 r.w Zawierciu, zm.7 marca 1945 r.w Dachau)-poseł Zagłębia Dąbrowskiego trzech kadencji Sejmu II RP w latach 1930-39.

Zygmunt Adam Sowiński urodził się 26 grudnia 1892 r. w Zawierciu w rodzinie Leonarda i Ludwiki z Dryjskich. Nauki pobierał w ośmioletnim gimnazjum humanistycznym w Częstochowie a następnie odbył studia na Politechnice Lwowskiej na Wydziale Budowy Maszyn oraz Oddziale Elektronicznym. W 1918 roku wstąpił ochotniczo do wojska gdzie brał udział w obronie Lwowa oraz w walkach o niepodległość. Po zakończeniu służby wojskowej zamieszkał w Zawierciu gdzie od 1 grudnia 1921 r. zaczął pracę w fabryce Towarzystwa Akcyjnego "Zawiercie" pełniąć w niej obowiązki inżyniera ruchu oraz kierownika elektrowni. W fabryce TAZ pracował 7 lat, m.in. usprawnił urządzenia elektryczne dostosowując je do panujących wymogów. W czerwcu 1928 roku Zarząd miasta powołał go na stanowisko dyrektora Zakładu Elektrycznego i Wodociągowego w Zawierciu. Stanowisko to sprawował do 1 grudnia 1934 r. Będąc dyrektorem zelektryfikował większość fabryk na terenie miasta, włączając je do miejskiej sieci energetycznej a także zaprojektował i zrealizował zautomatyzowaną podziemną wodociągową stację hydroforową, która uwzględniała perspektywy rozwoju miasta. Sowiński był także projektantem i budowniczym sieci wodociągowej w środkowej i wschodniej części Zawiercia a także hydrantów pożarniczych. W czasie jego zarządzania zakład podwoił zyski. Następnym zakładem w jego pracy zawodowej była huta szkła w Zawierciu gdzie od 1 grudnia 1934 r. objął stanowisko dyrektora. Dzięki wprowadzonym przez niego usprawnieniom zakład podniósł się z zapaści ekonomicznej.

Kariera polityczna Zymunta Sowińskiego rozpoczęła się w 1930 r. kiedy to zostaje po raz pierwszy wybrany posłem w III kadencji Sejmu Rzeczypospolitej z ramienia BBWR. Następnie zostaje wybrany ponownie posłem do Sejmu IV kadencji w 1935 r. oraz w 1938 r. do Sejmu V kadencji. Zygmunt Sowiński był jednym z inicjatorów i współautorów ustawy o funduszu pracy powstałej w 1933 r. który miał za zadanie wspierać istytucje zatrudniające bezrobotnych. Wchodził w skład Rady Funduszu Pracy a jako prezes Stowarzyszenia nad Niezatrudnioną Młodzieżą bezpośrednio angażował się w kierowanie bezrobotnych do pracy w inne rejony kraju, jeśli nie było jej w miejscu zamieszkania. Będąć fachowcem w dzieninie elektryki reprezentował odział Stowarzyszenia Elektryków Polskich Zagłębia w Sosnowcu a później w Katowicach.. Był także prezesem Federacji Polskiego Związku Obrońców Ojczyzny. W latach 1933-34 wchodził w skład komitetu obywatelskiego budowy Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego przy ulicy Parkowej w Zawierciu, był także przewodniczącym budowy kolei żelaznej Zawiercie-Poręba-Tarnowskie Góry w roku 1934. Sowiński uzyskał w tym czasie pożyczkę na realizację tych projektów dzięki czemu zmniejszyło się bezrobocie w mieście. Rada Miejska w Zawierciu doceniając jego zasługi podjęła 8 listopada 1934 r. uchwałę o nazwaniu mostu na rzece Warcie w Zawierciu przy ulicy Kasprowicza imieniem Zygmunta Sowińskiego. W 1935 roku został wybrany prezesem Izby Przemysłowo-Handlowej w Sosnowcu. W latach trzydziestych został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Pracy oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W momencie wybuchu II wojny światowej Sowiński przebywał w Warszawie gdzie odbywało się nadzwyczajne posiedzenie w związku z Wybuchem wojny. Nie zdecydował się na ewakuację, w październiku 1939 r. wraca do rodzinnego miasta gdzie 11 listopada zostaje aresztowany jako zakładnik polityczny. Po czasie zostaje wypuszczony jednak 30 kwietnia 1940 r. zostaje aresztowany ponownie na terenie huty szkła. Początkowo przebywał w więzieniu gestapo przy ul. Sądowej, następnie z gupą zawiercian i zakładników politycznych zostaje wywiziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, skąd po miesiącu zostaje przewieziony do Dachau. Chory oraz wyczerpany 7 marca 1945 r. umiera w obozie.

Z książki prof. Teodora Musiała byłego więźnia Dachau dowiadujemy się że Zygmunt Sowiński brał udział w obozowym ruchu oporu. Postać tego wybitnego zawiercianina i patrioty powinna być wzorem dla młodego pokolenia.

Biogram opracował: Sekcja Historyczna Towarzystwa Miłośników Ziemii Zawierciańskiej

Bibliografia

• Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 634. ISBN 83-905651-5-3.