Zamek Sielecki w Sosnowcu: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Sosnowieckie ABC, tom I | data =[[2002]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-915173-5-7 | strony = 51-52}} | *{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Sosnowieckie ABC, tom I | data =[[2002]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-915173-5-7 | strony = 51-52}} | ||
==Galeria== | |||
<gallery> | |||
Plik:Pocztowka sosnowiec zamek sielecki 0001.jpg|Zamek Sielecki | |||
Plik:Pocztowka sosnowiec zamek sielecki 0002.jpg|Zamek Sielecki | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | |||
</gallery> | |||
[[Kategoria:Zabytki|Sosnowiec, zamek]] | [[Kategoria:Zabytki|Sosnowiec, zamek]] | ||
Wersja z 21:28, 11 mar 2012
Najstarszy obiekt zabytkowy w Sosnowcu wybudowany w 1620 roku przez Sebastiana Minora z Przybysławic, z rodu rycerskiego o sławnej przeszłości, dziedzica Obichowa i Sielca.
Właściciele
Na początku XVII wieku zamek przeszedł w posiadanie Modrzewskich, a następnie Tęgoborskich, Żulińskich i Stojewskich. Od 1802 roku jego właścicielkami byli Niemcy: generał pruski Schimmelpfening von der Oye, książe Ludwig Anhatt Coethen von Pless (z Pszczyny), hrabina Stolberg zu Wernigerode, hr Jan Renard, do 1832 W 1824 roku zamek zniszczył pożar - odbudowa trwała 1832 do roku.
Architektura
Obiekt zbudowany był na planie czworoboku i posiadał wewnętrzny kwadratowy dziedziniec. Dziewiętnastowieczne przebudowy zamku zmieniły jego pierwotny wygląd. Największych zmian architektonicznych dokonano w drugiej połowie XIX wieku - rozebrano skrzydło wschodnie z brama wjazdową. Obecnie zamek jest piętrową budowlą na rzucie podkowy. O jego zabytkowym charakterze świadczy według oceny dr Jacka Owczarka „ukształtowanie jego bryły, nieregularność planu oraz występowanie w skrzydłach ryzalitu”. Zamek posiada sześć wieżyczek - w jednej z nich mieściła się kaplica. W pomieszczeniu dawnej kaplicy znajduje się marmurowa tablica fundacyjna z 1620 roku. Z bogatego wyposażenia kaplicy pozostał obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem przechowywany w kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Sosnowcu. W wielu salach zamkowych na parterze, klatkach schodowych i piwnicach zachowały się sklepienia kolebkowe i krzyżowe, a w środkowym ryzalicie skrzydła południowego fragmenty polichromii z XVII wieku.
Przemysł
W latach międzywojennych w zamku mieściły się biura Gwarectwa „Hr Renard”, a po 1945 roku administracja kopalni „Sosnowiec”.
Muzeum Szkła Współczesnego
W okresie od 1977 do 1980 roku Zjednoczone Huty Szkła Gospodarczego i Technicznego "Vitropol" przeprowadziły generalny remont zamku. Po wykonaniu prac adaptacyjnych znalazła tu siedzibę Centralna Wzorcownia Szkła przekształcona w 1981 roku na Muzeum Szkła Współczesnego. Na parterze mieściły się sale Pałacu Ślubów, a pomilczenia piwniczne wykorzystywano na salę konferencyjną, restaurację i magazyny.
Wyprowadzka muzeum
W 1995 roku zamek opustoszał ze względu na zły stan techniczny. Muzeum Szkła przestało istnieć, a jego zbiory przeniesiono do miejskiego Muzeum, gdzie siedzibę znalazł również Pałac Ślubów.
Sosnowieckie Centrum Sztuki - Zamek Sielecki
23 stycznia 2003 roku w zamku otwarto Sosnowieckie Centrum Sztuki - Zamek Sielecki
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom I. Muzeum w Sosnowcu, 2002, s. 51-52. ISBN 83-915173-5-7.
Galeria
Zamek Sielecki
Zamek Sielecki
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
