Janusz Ziółkowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[5 kwietnia]] [[2000]] | |data śmierci = [[5 kwietnia]] [[2000]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = Poznań | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
Janusz Aleksander Ziółkowski (ur. [[6 kwietnia]] [[1924]] w Sosnowcu, zm. [[5 kwietnia]] [[2000]] w Poznaniu) – polski socjolog, działacz społeczny, senator I kadencji, szef Kancelarii Prezydenta. | '''Janusz Aleksander Ziółkowski''' - (ur. [[6 kwietnia]] [[1924]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], zm. [[5 kwietnia]] [[2000]] w Poznaniu) – polski socjolog, działacz społeczny, senator I kadencji, szef Kancelarii Prezydenta. | ||
W latach | ==Edukacja== | ||
W latach [[1936]] – [[1939]] uczył się w [[III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu|Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Prusa w Sosnowcu]]. Maturę zdał wiosną [[1945]] w [[IV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Sosnowcu|IV Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Sosnowcu]]. Choć swoje życie zawodowe, związał z Poznaniem, to jednak zawsze pamiętał o swoich [[Sosnowiec|sosnowieckich]] korzeniach. Swoim życiorysem mógłby obdzielić kilka osób. Przypomnijmy klika najważniejszych faktów. | |||
Był absolwentem Uniwersytetu Poznańskiego oraz London School of Economics and Political Science. Po II wojnie światowej rozpoczął pracę w Miejskiej Radzie Narodowej w Poznaniu. W 1956 został adiunktem na Wydziale Socjologicznym UAM. W 1972 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Od tegoż roku wykładowca na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Przez wiele lat był konsultantem ONZ oraz pracownikiem UNESCO. W latach 1965-1967 dyrektor Ośrodka Badawczego UNESCO ds. Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Azji Południowej. W latach 1969-1971 konsultant ONZ ds. planowania regionalnego, następnie w latach 1974-1976 kierownikiem międzynarodowego programu rozwoju nauk społecznych. W latach 1977-1980 był dyrektorem Wydziału Rozwoju Kultury UNESCO. W 1981 został demokratycznie wybrany na rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jednak już w następnym roku został usunięty z tego stanowiska przez ówczesne władze komunistyczne. Powołał do życia Konferencję Rektorów Uniwersytetów, która następnie przekształciła się w Konferencję Rektorów Szkół Wyższych | ==Kariera== | ||
Był absolwentem Uniwersytetu Poznańskiego oraz London School of Economics and Political Science. Po II wojnie światowej rozpoczął pracę w Miejskiej Radzie Narodowej w Poznaniu. W [[1956]] został adiunktem na Wydziale Socjologicznym UAM. W [[1972]] uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Od tegoż roku wykładowca na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Przez wiele lat był konsultantem ONZ oraz pracownikiem UNESCO. W latach [[1965]] - [[1967]] dyrektor Ośrodka Badawczego UNESCO ds. Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Azji Południowej. W latach [[1969]] - [[1971]] konsultant ONZ ds. planowania regionalnego, następnie w latach [[1974]] - [[1976]] kierownikiem międzynarodowego programu rozwoju nauk społecznych. W latach [[1977]] - [[1980]] był dyrektorem Wydziału Rozwoju Kultury UNESCO. W [[1981]] został demokratycznie wybrany na rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jednak już w następnym roku został usunięty z tego stanowiska przez ówczesne władze komunistyczne. Powołał do życia Konferencję Rektorów Uniwersytetów, która następnie przekształciła się w Konferencję Rektorów Szkół Wyższych. | |||
W latach [[1983]] - [[1989]] przewodniczący Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Od lutego do kwietnia [[1989]] uczestnik obrad Okrągłego Stołu w Podzespole ds. Nauki, Oświaty i Postępu Technicznego. W latach [[1989]] - [[1991]] senator. W [[1991]] został sekretarzem stanu ds. stosunków międzynarodowych w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Wałęsy, a następnie w latach [[1992]] - [[1995]] minister stanu - szefem jego Kancelarii. | |||
Sosnowiczanie pamiętają jego obecność w czasie Uroczystych Obchodów 100-lecia IV LO im. Staszica w 1994 r., których był honorowym gościem. | Prof. Ziółkowski jest Honorowym Obywatelem Miasta Poznania i [[Sosnowiec |Sosnowca]] ([[1992]] r.), Był członkiem Papieskiej Akademii Nauk Społecznych. Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Komandorią Legii Honorowej Republiki Francuskiej oraz Wielkim Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Autor ok. 130 prac naukowych, m.in.: Sosnowiec - drogi i czynniki rozwoju miasta przemysłowego ([[1960]]), Urbanizacja, miasto, osiedle ([[1965]]), Socjologia i planowanie społeczne ([[1972]]), Czym jest dla ciebie miasto Poznań? Dwa konkursy [[1928]] i [[1964]] ([[1984]]). | ||
Sosnowiczanie pamiętają jego obecność w czasie Uroczystych Obchodów 100-lecia [[IV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Sosnowcu|10IV LO im. Staszica]] w [[1994]] r., których był honorowym gościem. | |||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ||
Wersja z 08:47, 6 kwi 2012
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Janusz Ziółkowski | |
| Imię i nazwisko | Janusz Ziółkowski |
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1924 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 2000 Poznań |
| Zawód | socjolog, działacz społeczny, senator I kadencji, szef Kancelarii Prezydenta |
Janusz Aleksander Ziółkowski - (ur. 6 kwietnia 1924 w Sosnowcu, zm. 5 kwietnia 2000 w Poznaniu) – polski socjolog, działacz społeczny, senator I kadencji, szef Kancelarii Prezydenta.
Edukacja
W latach 1936 – 1939 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Prusa w Sosnowcu. Maturę zdał wiosną 1945 w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Sosnowcu. Choć swoje życie zawodowe, związał z Poznaniem, to jednak zawsze pamiętał o swoich sosnowieckich korzeniach. Swoim życiorysem mógłby obdzielić kilka osób. Przypomnijmy klika najważniejszych faktów.
Kariera
Był absolwentem Uniwersytetu Poznańskiego oraz London School of Economics and Political Science. Po II wojnie światowej rozpoczął pracę w Miejskiej Radzie Narodowej w Poznaniu. W 1956 został adiunktem na Wydziale Socjologicznym UAM. W 1972 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Od tegoż roku wykładowca na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Przez wiele lat był konsultantem ONZ oraz pracownikiem UNESCO. W latach 1965 - 1967 dyrektor Ośrodka Badawczego UNESCO ds. Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Azji Południowej. W latach 1969 - 1971 konsultant ONZ ds. planowania regionalnego, następnie w latach 1974 - 1976 kierownikiem międzynarodowego programu rozwoju nauk społecznych. W latach 1977 - 1980 był dyrektorem Wydziału Rozwoju Kultury UNESCO. W 1981 został demokratycznie wybrany na rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jednak już w następnym roku został usunięty z tego stanowiska przez ówczesne władze komunistyczne. Powołał do życia Konferencję Rektorów Uniwersytetów, która następnie przekształciła się w Konferencję Rektorów Szkół Wyższych.
W latach 1983 - 1989 przewodniczący Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Od lutego do kwietnia 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w Podzespole ds. Nauki, Oświaty i Postępu Technicznego. W latach 1989 - 1991 senator. W 1991 został sekretarzem stanu ds. stosunków międzynarodowych w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Wałęsy, a następnie w latach 1992 - 1995 minister stanu - szefem jego Kancelarii.
Prof. Ziółkowski jest Honorowym Obywatelem Miasta Poznania i Sosnowca (1992 r.), Był członkiem Papieskiej Akademii Nauk Społecznych. Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Komandorią Legii Honorowej Republiki Francuskiej oraz Wielkim Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Autor ok. 130 prac naukowych, m.in.: Sosnowiec - drogi i czynniki rozwoju miasta przemysłowego (1960), Urbanizacja, miasto, osiedle (1965), Socjologia i planowanie społeczne (1972), Czym jest dla ciebie miasto Poznań? Dwa konkursy 1928 i 1964 (1984).
Sosnowiczanie pamiętają jego obecność w czasie Uroczystych Obchodów 100-lecia 10IV LO im. Staszica w 1994 r., których był honorowym gościem.
Biogram opracował: Piotr Dudała
