Stal Poręba: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
mNie podano opisu zmian
Linia 27: Linia 27:




===LATA 1919-1939===
=HISTORIA KLUBU=
Projekt założenia klubu sportowego w Porębie zrodził się w kwietniu 1919 roku i jest przyjmowany za początek działalności pierwszego klubu sportowego w Porębie. Dlatego jest to najstarszy klub powiatu zawierciańskiego, bowiem Warta Zawiercie powstała dopiero w 1921 roku. Inicjatorami byli pracownicy Zakładów Przemysłowych „Poręba”, wielcy miłośnicy sportu bracia Sylwester i Eugeniusz Balińscy, Herbert Schreier, Herbert Pilarzy i Bolesław Wesołowski. Nowo założony klub sportowy przyjął nazwę „Przemsza” od przepływającej przez Porębę rzeki Czarna Przemsza. Pierwszym prezesem został Sylwester Baliński a pierwsze boisko do gry, które nie miało przepisowych wymiarów, urządzono własnymi siłami w miejscu gdzie w późniejszych latach była odlewnia. W niedługim czasie otrzymano nowy plac na boisko, który był niemal idealnie równy, ale blisko połowa powierzchni boiska pokryta była piaskiem. Dzięki tej właściwości ochrzczono boisko mianem „Sahary”. Wiosną 1921 roku jedenastka Poręby wybiegła po raz pierwszy na boisko w jednolitych klubowych kostiumach i prawdziwych butach piłkarskich zakupionych ze składek załogi i społeczeństwa. „Sahara” dobrze przysłużyła się społeczeństwu, bowiem przegrało tu mecze wiele znanych drużyn. Oficjalne otwarcie tego boiska nastąpiło dopiero 6 czerwca 1925 r., gdy załatwiono formalności związane z zapisem rejentalnym i zakończono budowę ogrodzenia. Podstawę finansowania Klubu stanowiły fundusze pochodzące z wolnych datków społeczeństwa, gdyż wstęp na mecze był bezpłatny. W miarę rozwoju działalności potrzeby rosły, natomiast pogarszała się sytuacja materialna społeczeństwa. By zasilić klubowy budżet utworzono zespół teatralny, w którym grali głównie działacze i zawodnicy oraz utalentowani aktorsko kibice. Nierzadko wprost z boiska biegli oni na próby do pobliskiego baraku, który pełnił rolę sali teatralno-imprezowej. Z wpływów za spektakle finansowano działalność drużyn piłkarskich, a od 1926 roku sekcji lekkoatletycznej. Ożywienie działalności „Przemszy” nastąpiło z początkiem 1932 roku, gdy na czele klubu stanął Brunon Dziechciarczyk. Po zdobyciu mistrzostwa klasy „C" Przemsza” awansowała do klasy „B” (wówczas był to czwarty szczebel rozgrywek, czyli odpowiadał dzisiejszej III Lidze), a w 1936 roku do klasy ''A”, która była trzecim szczeblem rozgrywek a drużyna rozgrywała mecze nie tylko ze śląskimi i zagłębiowskimi drużynami ale też z Częstochowy i Radomska. W 1938 roku zmieniono nazwę klubu na „Mechanik”, bowiem Zakład Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki był głównym sponsorem. Do Poręby przyszło wielu zawodników z innych drużyn m.in. reprezentacyjny bramkarz Polski Adolf Krzyk, pełniący też funkcję trenera. Sezon 1939/40 zapowiadał się bardzo ciekawie i liczono na awans do Ligi Okręgowej, która wtedy stanowiła drugi szczebel rozgrywek, czyli była odpowiednikiem obecnej
I ligi. W 1934 roku założono sekcje siatkówki i koszykówki.


===LATA 1939-1945===
==1. LATA 1919-1939==
Wojna jednak pokrzyżowała te plany a wielu zawodników i działaczy stanęło w walczących szeregach. Spośród nich wolności nie doczekali: Henryk Liberski zamordowany w Mautchauzen, Wacław Szczerba, Henryk Spyra i Piotr Żurek — spaleni w Oświęcimiu, Marian Borówka stracony na Pawiaku i mjr Stanisław Drzewiecki walczący w Korpusie Polskim gen. Andersa zginął pod Bolonią, pochowany na cmentarzu wojskowym w Loretto. Niemieccy okupanci zabronili uprawiać Polakom sport, stąd zamarła też działalność porębskiego klubu.
Projekt założenia klubu sportowego w Porębie zrodził się w kwietniu 1919 roku i jest przyjmowany za początek działalności pierwszego klubu sportowego w Porębie. Dlatego jest to najstarszy klub powiatu zawierciańskiego, bowiem Warta Zawiercie powstała dopiero w 1921 roku. Inicjatorami byli pracownicy Zakładów Przemysłowych „Poręba”, wielcy miłośnicy sportu bracia Sylwester i Eugeniusz Balińscy, Herbert Schreier, Herbert Pilarzy i Bolesław Wesołowski. Nowo założony klub sportowy przyjął nazwę „Przemsza” od przepływającej przez Porębę rzeki Czarna Przemsza i prowadził sekcję piłki nożnej. Pierwszym prezesem został Sylwester Baliński a pierwsze boisko do gry, które nie miało przepisowych wymiarów, urządzono własnymi siłami w miejscu gdzie w późniejszych latach była odlewnia. W niedługim czasie otrzymano nowy plac na boisko, który był niemal idealnie równy, ale blisko połowa powierzchni boiska pokryta była piaskiem. Dzięki tej właściwości ochrzczono boisko mianem „Sahary”. Wiosną 1921 roku jedenastka Poręby wybiegła po raz pierwszy na boisko w jednolitych klubowych kostiumach i prawdziwych butach piłkarskich zakupionych ze składek załogi i społeczeństwa. „Sahara” dobrze przysłużyła się społeczeństwu, bowiem przegrało tu mecze wiele znanych drużyn. Oficjalne otwarcie tego boiska nastąpiło dopiero 6 czerwca 1925 r., gdy załatwiono formalności związane z zapisem rejentalnym i zakończono budowę ogrodzenia. Podstawę finansowania Klubu stanowiły fundusze pochodzące z wolnych datków społeczeństwa, gdyż wstęp na mecze był bezpłatny. W miarę rozwoju działalności potrzeby rosły, natomiast pogarszała się sytuacja materialna społeczeństwa. By zasilić klubowy budżet utworzono zespół teatralny, w którym grali głównie działacze i zawodnicy oraz utalentowani aktorsko kibice. Nierzadko wprost z boiska biegli oni na próby do pobliskiego baraku, który pełnił rolę sali teatralno-imprezowej. Z wpływów za spektakle finansowano działalność drużyn piłkarskich, a od 1926 roku sekcji lekkoatletycznej. Ożywienie działalności „Przemszy” nastąpiło z początkiem 1932 roku, gdy na czele klubu stanął Brunon Dziechciarczyk. W 1936 roku zastąpił go Edrward Góralczyk. W 1938 roku zmieniono nazwę klubu na „Mechanik”, bowiem Zakład Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki był głównym sponsorem. Do Poręby przyszło wielu zawodników z innych drużyn m.in. reprezentacyjny bramkarz Polski Adolf Krzyk, pełniący też funkcję trenera. W 1934 roku założono sekcje: lekkoatletyki, siatkówki i koszykówki.


===LATA 1945-1992===
==2. LATA 1939-1945==
II-ga wojna światowa jednak pokrzyżowała te plany a wielu zawodników i działaczy stanęło w walczących szeregach. Spośród nich wolności nie doczekali: Henryk Liberski zamordowany w Mautchausen, Wacław Szczerba, Henryk Spyra i Piotr Żurek — spaleni w Oświęcimiu, Marian Borówka stracony na Pawiaku i mjr Stanisław Drzewiecki walczący w Korpusie Polskim gen. Andersa zginął pod Bolonią, pochowany na cmentarzu wojskowym w Loretto. Niemieccy okupanci zabronili uprawiać Polakom sport, stąd zamarła też działalność porębskiego klubu.
 
==3. LATA 1945-1992==
Wiosną 1945 roku podjęto wysiłki na rzecz reaktywowania klubu, przyjmując starą nazwę "Przemsza”. Prezesem wybrano Antoniego Pilcha a w skład zarządu weszli: Tadeusz Bielecki, Bogusław Góralczyk, Tadeusz Kurpios, Kazimierz Laber, Stefan Majewski, Władysław Mężykowski, Leon Milewski, Jan Putkowski, Euzebiusz Turek i Jan Węgrzynowski. 3 sierpnia 1946 roku na zebraniu w związku z brakiem współpracy zarządu „Przemszy” z miejscowymi władzami zmieniono nazwę klubu na Robotniczy Klub Sportowy RKS Poręba, nad którym protektorat objęło koło OM TUR i związki zawodowe. Prezesem ponownie został Antoni Pilch. Nowy zarząd zwrócił się do załogi o udzielenie Klubowi pomocy finansowej. W odpowiedzi na apel niemal wszyscy pracownicy opodatkowali się na rzecz Klubu, w zamian do bezpłatnego wstępu na imprezy sportowe.  
Wiosną 1945 roku podjęto wysiłki na rzecz reaktywowania klubu, przyjmując starą nazwę "Przemsza”. Prezesem wybrano Antoniego Pilcha a w skład zarządu weszli: Tadeusz Bielecki, Bogusław Góralczyk, Tadeusz Kurpios, Kazimierz Laber, Stefan Majewski, Władysław Mężykowski, Leon Milewski, Jan Putkowski, Euzebiusz Turek i Jan Węgrzynowski. 3 sierpnia 1946 roku na zebraniu w związku z brakiem współpracy zarządu „Przemszy” z miejscowymi władzami zmieniono nazwę klubu na Robotniczy Klub Sportowy RKS Poręba, nad którym protektorat objęło koło OM TUR i związki zawodowe. Prezesem ponownie został Antoni Pilch. Nowy zarząd zwrócił się do załogi o udzielenie Klubowi pomocy finansowej. W odpowiedzi na apel niemal wszyscy pracownicy opodatkowali się na rzecz Klubu, w zamian do bezpłatnego wstępu na imprezy sportowe.  


Poza sekcją piłkarską Klub prowadził też: sekcję kajakową, motorową, siatkówki męskiej i żeńskiej (od 1947r.),  koszykówki, tenisa stołowego, lekkoatletyczną (od 1948r.), sekcję szachową, tenisa ziemnego (od 1950r.), hokeja na lodzie (od 1953r.), bokserską (od 1955r.) i brydża sportowego. W 1950 roku podczas zebrania sprawozdawczo — wyborczego podjęto uchwałę na zmianę nazwy z RKS Poręba na Związkowy Klub Sportowy „Stal” Poręba.  
Poza sekcją piłkarską Klub prowadził też: sekcję kajakową, motorową, siatkówki męskiej i żeńskiej (od 1947r.),  koszykówki, tenisa stołowego, lekkoatletyczną (od 1948r.), sekcję szachową, tenisa ziemnego (od 1950r.), hokeja na lodzie (od 1953r.), bokserską (od 1955r.) i brydża sportowego. W 1950 roku podczas zebrania sprawozdawczo — wyborczego podjęto uchwałę na zmianę nazwy z RKS Poręba na Związkowy Klub Sportowy „Stal” Poręba.  


Największym sukcesem piłkarzy Stali w tamtych latach był awans w 1950 roku do 1/8 rozgrywek o Puchar Polski. Na mecz ten ze Spójnią Katowice przybyło do Poręby ponad 6 tys. kibiców. Drużyna Stali wybiegła na boisko w następującym składzie: Zdzisław Zębik, Emil Świtała, Kazimierz Nowak, Eugeniusz Furtacz, Emanuel Klonek, Jan Niebylski, Henryk Migalski, Alojzy Niechcioł, Franciszek Śliwiński, Herbert Szmeja, Leszek Gola. Przebieg spotkania był niezwykle emocjonujący. Pod koniec pierwszej połowy Leszek Gola zdobył prowadzenie dla Stali. W drugiej połowie goście wyrównali i gra stała się bardzo nerwowa a jeden z najlepszych napastników Stali Henryk Migalski za dyskusję z sędzią musiał opuścić boisko. Wówczas nie było jeszcze czerwonych i żółtych kartek, po prostu sędzia, gdy uznał, że nastąpiło rażące przekroczenie przepisów to usuwał zawodnika z boiska i tak stało się w tym przypadku. Mimo osłabienia mecz zakończył się remisem. Sędzia zarządził dogrywkę. Pierwsza część dogrywki (15 minut), tak jak druga jej część (kolejne 15 minut), nie przyniosła rozstrzygnięcia. Zgodnie z ówczesnym regulaminem grano wówczas kolejną dogrywkę (2x15 minut), ale jeśli któraś z drużyn strzeliła w niej bramkę to mecz się kończył, czyli „złoty gol” co bez większych sukcesów usiłowano wprowadzić w futbolu w normalnej dogrywce w latach 90-tych XX wieku. Dopiero w trzeciej dogrywce w 130 minucie spotkania Spójnia Katowice strzeliła bramkę wygrywając 2 : 1 i awansowała do ćwierćfinału Pucharu Polski. Jesienią 1952 roku trenerem Stali Poręba został były reprezentant Polski i filar Ruchu Chorzów w latach międzywojennych Teodor Peterek. Zapoczątkował on budowę drużyny i marsz do III ligi. Sprowadził też do Poręby wielu piłkarzy ze Śląska.  
==4. LATA OD 1992 ROKU==
 
Po upadku komunizmu w 1989 r. i zaprzestaniu finansowania klubu przez FUM Poręba w 1993 roku rozwiązano Klub Sportowy „Staľ" Poręba. To, że sport w Porębie nie zaginął to zasługa min. takich działaczy jak Wacław Rok, Ryszard Gajek, Robert Spyra, Tomasz Nowak, Leszek Krochmal, Bronisław Sadowski czy Czesław Będkowski, którzy przyczynili się do powołania klubu miejskiego. 28 lipca 1993 roku powołano [[MKS Poręba|Miejski Klub Sportowy (w skrócie MKS) "Poręba"]]. Pierwszym prezesem został Ryszard Gajek.  


W 1956 roku uzyskano awans do III ligi. W sezonie 1957 Stal zajęła w niej 7 miejsce na 10 zespołów. Podczas największych sukcesów Stali najczęściej występowali na boisku: Alfred i Teodor Bieniek, Adam Bień, Marian Hadrych, Henryk Dziechciarz, Bogusław Gębski, Jarosław Ufnalewski, Zenobiusz Kołodziejczyk, Jerzy Gajek, Mirosław Suski, Jerzy Szczerba, Henryk Kałuża, Marian Kądzioła, Paweł i Mieczysław Lazarowie, Bracia Herbert, Jan i Henryk Kubiccy, Jerzy Kurcab, Józef Leś, Bogusław Lipa, Józef Matysiok, Witold Nowak, Henryk Pogoda, Norbert Prochaska, Jerzy Szczerba, Eugeniusz Furtacz, Apo!inary Turek, Antoni Lierzbicki, Marian Zaporowski, Zdzisław Zębik, Henryk Migalski, Franciszek Śliwiński i Leszek Gola. W drużynie grali też Grecy, Gimnopulos, Zissis, Nicu i Wangelis Corogumis, którzy mieszkali w Porębie. Zawodnicy Stali Poręba uprawiali łącznie z piłką nożną 12 różnych dyscyplin sportowych. Przy współpracy z Klubem sportowym organizowano zimowe i letnie spartakiady zakładowe w piłce nożnej, siatkówce, lekkoatletyce, tenisie stołowym, szachach, warcabach, brydżu sportowym, saneczkarstwie i narciarstwie. W Porębie istniała też drużyna LZS "Nowa Wieś" występująca w klasie "B", której prezesem był Jerzy Finka i po wojnie drużyna LZS "Kierszula" występująca w klasie "C".
=SEKCJA PIŁKI NOŻNEJ=


W kolejnych latach piłkarze Stali grali nieco niżej krążąc ze zmiennym szczęściem pomiędzy Klasą Okręgową, a Klasą A. W latach 70-tych po reorganizacji i utworzeniu w 1973 roku piątego szczebla rozgrywek pomiędzy Klasą Okręgową, a Klasą A zwanego Klasą Międzypowiatową, potem Regionalną wreszcie od 1976 r. Klasą Terenową przez wiele lat do 1990 r. występowała w niej Stal Poręba, a przez jeden sezon 1977/1978 udało się piłkarzom porębskim awansować wyżej i grać w Klasie Okręgowej z naprawdę uznanymi drużynami.
Pierwszymi piłkarzami Przemszy byli: Stanisław Strzelecki, Stanisław Heflik, Jan Dziechciarek, Edward Beciuk, Edward Baliński, Herbert Schreirer, Roman Bukowski, Eugeniusz Ufnalski, Marian Skorupski, Zygmunt Duda, Stanisław Leśniewski, Jan Szczerba, Bolesław Szczepanik, Stanisław Siemiantowski. Zakupiono koszulki piłkarskie w biało-czerwone pasy jak Cracovia.  


===LATA OD 1992 ROKU===
Jesienią 1920 roku Przemsza w pierwszym swoim meczu zremisowała u siebie „na Saharze” 2-2 z Wartą Zawiercie. Wkrótce do Warty odeszli: Herbert Pilarzy, Edward Baliński, Jan Putowski. W 1924 r. wyjechali z Poręby: Stanisław i Edward Balińscy – prezes i trener piłkarzy. W latach 1924-1929 Przemsza grała w rozgrywkach Klasy C, a po roku Klasy B Kieleckiego OZPN. W 1929 r. w związku z trudną sytuacją finansową klubu zrezygnował on z gry w regularnych rozgrywkach i rozgrywał tylko mecze towarzyskie. Wówczas grali w Przemszy: Bronisław Duda, Edward Gaczorkowski, Bogusław Góralczyk, Jerzy Kołodziejski, Mariusz Krupa, Adam Rauk, Marian Skorupski, Władysław Tworek, Władysław i Marian Wasilkowie, Jan Węgrzynowski. Z tego okresu pochodzi pewne zdarzenie. Mianowicie w 1928 roku dwóch działaczy zakontraktowało mecz z drużyną z Żarek. Działali niezależnie od siebie i każdy z nich myślał, że w małych Żarkach działa tylko jeden klub. Tymczasem jak się okazało każdy z nich umówił mecz z innym klubem, ale w ten sam dzień, na inną godzinę. Przemsza pojechała do Żarek i najpierw wygrała z Hakoachem Żarki
5-1, a potem z Orłem Żarki 4-1.


Po upadku komunizmu w 1989 r. i zaprzestaniu finansowania klubu przez FUM Poręba w 1993 roku rozwiązano Klub Sportowy „Staľ" Poręba. To, że sport w Porębie nie zaginął to zasługa min. takich działaczy jak Wacław Rok, Ryszard Gajek, Robert Spyra, Tomasz Nowak, Leszek Krochmal, Bronisław Sadowski czy Czesław Będkowski, którzy przyczynili się do powołania klubu miejskiego. 28 lipca 1993 roku na miejsce Stali Poręba powołano [[MKS Poręba]], czyli Miejski Klub Sportowy "Poręba". Pierwszym jego prezesem został Ryszard Gajek.  
Do gry w rozgrywkach PZPN-u Przemsza powróciła od sezonu 1934/1935 kiedy to wygrała Klasę C awansując do Klasy B. Spędziła w niej 2 sezony (1935/1936 i 1936/1937) i w 1937 roku wywalczyła awans do Klasy A- był to wówczas III szczebel rozgrywek. Współtwórcami awansu byli: Władysław Wosik, Mieczysław Spyra, Bolesław Grabowski, Władysław Niebylski, Wacław Fitas, Mieczysław Grabowski, Paweł Bleń, Leon Milewski, Mieczysław Góral, Marian Drabek, Kazimierz i Stanisław Wróblowie, Herbert i Leon Wesołowscy. W Klasie A za rywali Przemsza miała drużyny z okolic: Zawiercia, Myszkowa, Częstochowy i Radomska. W pierwszym meczu w Klasie A (sezon 1937/1938) Przemsza wygrała u siebie 7-3 z Naprzodem Radomsko, w kolejnym uległa na wyjeździe 4-7 Rakowowi Częstochowa. W rundzie wiosennej (rewanżowej) w meczu w Radomsku z tamtejszym Naprzodem przeciwnicy grali bardzo brutalnie, piłkarz Przemszy Wróbel skończył mecz ze złamaną nogą. Publiczność wymusiła na sędzim uznanie dwóch nieprawidłowo zdobytych goli przez Naprzód, który wygrał mecz 2-0. Po meczu kibice Naprzodu pobili piłkarzy z Poręby, na dodatek wybili szyby w autobusie, którym przyjechali oni do Radomska. Nie spotkało to się z żadną reakcją władz piłkarskich. W następnej kolejce Przemsza u siebie pokonała Raków 7-1 – był to jeden z najlepszych meczów w historii klubu. Sezon ten Przemsza zakończyła na 4 miejscu w grupie częstochowskiej Klasy A. W kolejnym sezonie 1938/1939 w rundzie jesiennej Przemsza gościła u siebie Naprzód Radomsko. Przy stanie 4-2 dla Przemszy goście zaczęli grać brutalnie. Po meczu pamiętając wydarzenia sprzed pół roku kibice i piłkarze Przemszy poturbowali graczy z Radomska. Tym razem władze piłkarskie zawiesiły boisko i kilku graczy Przemszy. Drużyna została zdziesiątkowana, ale w sukurs przyszli jej piłkarze z Brygady Częstochowa – Tadeusz Bielecki i Adolf Krzyk – bramkarz także reprezentacji Polski, który został trenerem Mechanika, bowiem taką nazwę od jesieni 1938 roku przyjął porębski klub. Sezon 1938/1919 Mechanik zakończył na 3 miejscu w Klasie A. Wybuch II wojny światowej 1 września 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.


Po zakończeniu wojny w 1945 roku Przemsza przystąpiła do gier eliminacyjnych w Klasę A, ale wycofała się po I rundzie, a jej mecze anulowano. W sezonie 1947/1948 piłkarze z Poręby grali w Zagłębiowskiej Klasie C, którą wygrali awansując do Klasy B. Spędzili w niej 3 sezony (1948/1949 – 1950/1951), po czym wywalczyli awans do Klasy A. Grali w niej 2 lata (1952 i 1953) i spadli do Klasy B. Pobyt w niej trwałą tylko 1 rok (1954). Potem zaczął się „marsz w górę”. Po dwóch latach gry w Klasie A (1955, 1956) Stal wywalczyła awans do Zagłębiowskiej Ligi Okręgowej, która była wtedy III szczeblem rozgrywek i była nazywana wymiennie III Ligą.


==SEKCJA PIŁKARSKA==
Największym sukcesem piłkarzy Stali w tamtych latach był awans w 1950 roku do 1/8 rozgrywek o Puchar Polski. W kolejnych rundach PP Stal na szczeblu powiatu kolejno wygrała z: LZS Nowa Wieś 7-1, LZS Kierszula 13-0, Stalą Myszków 3-0 walkower (goście nie przyjechali) i w finale powiatowym z Budowlanymi Wysoka 4-3. Na szczeblu województwa Stal była lepsza od Budowlanych Grodziec 7-1, a potem Górnika Grodziec 4-1 (bramki dla Przemszy: Migalski, Niebylski, Szmeja, Śliwiński), co dało jej prawo gry w 1/8 Finału Pucharu Polski na szczeblu ogólnopolskim. Na mecz ten ze Spójnią Katowice przybyło do Poręby ponad 6 tys. kibiców. Drużyna Stali wybiegła na boisko w następującym składzie: Zdzisław Zębik, Emil Świtała, Kazimierz Nowak, Eugeniusz Furtacz, Emanuel Klonek, Jan Niebylski, Henryk Migalski, Alojzy Niechcioł, Franciszek Śliwiński, Herbert Szmeja, Leszek Gola. Przebieg spotkania był niezwykle emocjonujący. Pod koniec pierwszej połowy Leszek Gola zdobył prowadzenie dla Stali. W drugiej połowie goście wyrównali i gra stała się bardzo nerwowa a jeden z najlepszych napastników Stali Henryk Migalski za dyskusję z sędzią musiał opuścić boisko. Wówczas nie było jeszcze czerwonych i żółtych kartek, po prostu sędzia, gdy uznał, że nastąpiło rażące przekroczenie przepisów to usuwał zawodnika z boiska i tak stało się w tym przypadku. Mimo osłabienia mecz zakończył się remisem. Sędzia zarządził dogrywkę. Pierwsza część dogrywki (15 minut), tak jak druga jej część (kolejne 15 minut), nie przyniosła rozstrzygnięcia. Zgodnie z ówczesnym regulaminem grano wówczas kolejną dogrywkę (2x15 minut), ale jeśli któraś z drużyn strzeliła w niej bramkę to mecz się kończył, czyli „złoty gol” co bez większych sukcesów usiłowano wprowadzić w futbolu w normalnej dogrywce w latach 90-tych XX wieku. Dopiero w trzeciej dogrywce w 130 minucie spotkania Spójnia Katowice strzeliła bramkę wygrywając 2 : 1 i awansowała do ćwierćfinału Pucharu Polski. Jesienią 1952 roku trenerem Stali Poręba został były reprezentant Polski i filar Ruchu Chorzów w latach międzywojennych Teodor Peterek. Zapoczątkował on budowę drużyny i marsz do III ligi. Sprowadził też do Poręby wielu piłkarzy ze Śląska.


'''Puchar Polski w piłce nożnej (1950/1951)'''
W 1957 roku uzyskano awans do III ligi (Ligi Okręgowej). Podczas największych sukcesów Stali najczęściej występowali na boisku: Alfred i Teodor Bieniek, Adam Bień, Marian Hadrych, Henryk Dziechciarz, Bogusław Gębski, Jarosław Ufnalewski, Zenobiusz Kołodziejczyk, Jerzy Gajek, Mirosław Suski, Jerzy Szczerba, Henryk Kałuża, Marian Kądzioła, Paweł i Mieczysław Lazarowie, Bracia Herbert, Jan i Henryk Kubiccy, Jerzy Kurcab, Józef Leś, Bogusław Lipa, Józef Matysiok, Witold Nowak, Henryk Pogoda, Norbert Prochaska, Jerzy Szczerba, Eugeniusz Furtacz, Apo!inary Turek, Antoni Lierzbicki, Marian Zaporowski, Zdzisław Zębik, Henryk Migalski, Franciszek Śliwiński i Leszek Gola. W drużynie grali też Grecy, Gimnopulos, Zissis, Nicu i Wangelis Corogumis, którzy mieszkali w Porębie. Zawodnicy Stali Poręba uprawiali łącznie z piłką nożną 12 różnych dyscyplin sportowych. Przy współpracy z Klubem sportowym organizowano zimowe i letnie spartakiady zakładowe w piłce nożnej, siatkówce, lekkoatletyce, tenisie stołowym, szachach, warcabach, brydżu sportowym, saneczkarstwie i narciarstwie. W Porębie istniała też drużyna LZS "Nowa Wieś" występująca w klasie "B", której prezesem był Jerzy Finka i po wojnie drużyna LZS "Kierszula" występująca w klasie "C".


*Awans do fazy centralnej rozgrywek PP
W kolejnych latach piłkarze Stali grali nieco niżej krążąc ze zmiennym szczęściem pomiędzy Klasą Okręgową, a Klasą A. W latach 70-tych po reorganizacji i utworzeniu w 1973 roku piątego szczebla rozgrywek pomiędzy Klasą Okręgową, a Klasą A zwanego Klasą Międzypowiatową, potem Regionalną wreszcie od 1976 r. Klasą Terenową przez wiele lat do 1990 r. występowała w niej Stal Poręba, a przez jeden sezon 1977/1978 udało się piłkarzom porębskim awansować wyżej i grać w Klasie Okręgowej z naprawdę uznanymi drużynami.


*Rozgrywki fazy centralnej: I Runda - [[26 listopada]] [[1950]]
Pomimo różnych trudności drużyna piłki nożnej po spadku z Klasy Terenowej grała od 1990 roku w sosnowieckiej Klasie A do 1997 roku, kiedy to nastąpił spadek do Klasy B.


Stal Poręba - Spójnia Katowice '''1 : 2''', (po dogrywce)
Istniała też od lat 70-tych po lata 90-te z przerwami druga drużyna, która grała głównie w Klasie B, a  w sezonie 1975/1976 nawet w Klasie A.


[[Stal Poręba (piłka nożna) - Sezon 1957|'''Sezon 1957''']]
Kolejnymi trenerami za czasów, których zespół MKS "Poręba" potwierdzał, że jest czołową drużyną tej klasy rozgrywkowej byli Piotr Szczerba, Andrzej Lenartowicz i Damian Kot. Potwierdzeniem na to, że szkolenie zawodników stało na wysokim poziomie w ostatnich latach Stali a później MKS-u było wychowanie takich zawodników jak Krzysztof Andrzejewski (późniejszy filar II linii Warty Zawiercie), Tomasz Nowak (później Błękitni Kielce w I lidze), Janusz Wystrychowski, Dariusz Majka, Marcin Grochalski


===SEZONY PIŁKARSKIE===
===SEZONY PIŁKARSKIE===
Linia 1348: Linia 1353:
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
|}
|}
==Puchar Polski w piłce nożnej (1950/1951)==
*Awans do fazy centralnej rozgrywek PP
*Rozgrywki fazy centralnej: I Runda - [[26 listopada]] [[1950]]
Stal Poręba - Spójnia Katowice '''1 : 2''' (1-0, 1-1) (po dogrywce)
bramki: Gola (70 min.) dla Stali, Gawliczek (48 min.), Klosek (108 min.) dla Spójni.
[[Stal Poręba (piłka nożna) - Sezon 1957|'''Sezon 1957''']]
=SEKCJA TENISA STOŁOWEGO=
=Sezony tenisowe=
===LATA 1976-1990 - MĘŻCZYŹNI===
{| border="6" cellpadding="2" cellspacing="1" align="center" style="margin-left: 0.5em; margin-bottom: 1.5em"
|-  BGCOLOR="#808456" style="color: white"
! WIDTH=8%|SEZON
! WIDTH=30%|POZIOM ROZGRYWKOWY
! WIDTH=5%|MIEJSCE
! WIDTH=5%|MECZE
! WIDTH=5%|PUNKTY
! WIDTH=5%|Z
! WIDTH=5%|R
! WIDTH=5%|P
! WIDTH=5%|SETY (+)
! WIDTH=5%|SETY (-)
! WIDTH=28%|UWAGI
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1976/1977|'''1976/1977''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1977/1978|'''1977/1978''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1978/1979|'''1978/1979''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1979/1980|'''1979/1980''']]
| ALIGN=center|[[Tenis stołowy (M) Klasa A Zawiercie grupa - Sezon 1979/1980]]
| ALIGN=center|8/9
| ALIGN=center|16
| ALIGN=center|5
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|81
| ALIGN=center|207
| ALIGN=center|jako [[Stal Poręba]]
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1980/1981|'''1980/1981''']]
| ALIGN=center|[[Tenis stołowy (M) Klasa A Zawiercie grupa - Sezon 1980/1981]]
| ALIGN=center|7/10
| ALIGN=center|18
| ALIGN=center|12
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|144
| ALIGN=center|180
| ALIGN=center|jako [[Stal Poręba]]
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1981/1982|'''1981/1982''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1982/1983|'''1982/1983''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1983/1984|'''1983/1984''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1984/1985|'''1984/1985''']]
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|?
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1985/1986|'''1985/1986''']]
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1986/1987|'''1986/1987''']]
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|-
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1987/1988|'''1987/1988''']]
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1988/1989|'''1988/1989''']]
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|-
| ALIGN=center|[[Przemsza Siewierz (piłka nożna) - Sezon 1989/1990|'''1989/1990''']]
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|
| ALIGN=center|-
|}
=SEKCJA SIATKÓWKI=
Sekcja siatkówki została utworzona w 1934 r. Miała ona na celu popularyzację siatkówki i rekreację. W siatkówkę w tamtych latach grali: Jan Węgrzynowski, Jan i Mieczysław Fitas, Bogusław Góralczyk, Edward Goczorkowski, Henryk Wesołowski, Marian i Władysław Skorupscy, Kazimierz i Stanisław Wróblowie. Część siatkarzy to byli ówcześni piłkarze. Siatkarze Przemszy rozgrywali mecze towarzyskie z drużynami szkół średnich z: Zawiercia, Będzina, Sosnowca, Dąbrowy Górniczej. Wybuch wojny 1 września 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.
Po wojnie sekcja została reaktywowana w 1947 roku. Początkowo siatkarze grali tylko mecze towarzyskie. Od 1950 roku grali w Klasie B i w 1953 r. zdobyli jej vicemistrzostwo. Ponadto w latach 1950 i 1953 siatkarze Stali zajęli 2 miejsce w Rozgrywkach Rady Okręgowej Zrzeszenia „Stal” w woj. katowickim. W tym czasie siatkarską ekipę Stali tworzyli: Kazimierz Dworek, Jan i Alfred Niklas, Mieczysław Szczepański, Czesław Wątor i Bogusław Pędzik, który był czołowym graczem i kierownikiem sekcji.
Także w 1947 roku utworzono też drużynę siatkówki kobiet. Grały w niej: Teresa Gajek, Zofia Góral, Kazimiera Góralczyk, Henryka Kowalska, Maria Kuczabińska, Teresa Maciążek, Czesława i Henryka Matera, Wanda Mazur, Alicja Migalska, Wanda Tyńska, Wacława Rępielska. Także panie w 1950 roku zadebiutowały w Klasie B.
Niestety po kilku latach sekcję rozwiązano. Duch siatkówki przetrwał w Porębie jedynie w czasie spartakiad zakładowych FUM Poręba, gdzie grały w siatkówkę poszczególne wydziały tej fabryki.
W latach 90-tych XX wieku ponownie reaktywowano sekcję siatkówki. Największym sukcesem był jednak awans w sezonie 2003/2004 siatkarzy do II ligi. Awans uzyskali zawodnicy: Sebastian Kępczyński, Grzegorz Łomża, Robert Kleszcz, Marek Kozieł (kapitan drużyny), Łukasz Swoboda, Remigiusz Flak, Michał Zając, Bartosz Kucia, Artur Mucha, Łukasz Pucek, Mariusz Kołton, Karol Froś, Mariusz Urbański (libero) i Zbigniew Liberski. Trenerem był Arkadiusz Pompka. Mecze rozgrywano jednak w Zawierciu, gdyż w Porębie nie było odpowiedniej hali sportowej spełniających wymogi PZS do gry na tym szczeblu rozgrywek. Pomimo tego, na każdy mecz przyjeżdżało z Poręby ok. 500 najwierniejszych kibiców. Niestety przygoda naszych siatkarzy na tym szczeblu rozgrywkowym nie trwała zbyt długo i głównie z przyczyn finansowych drużyna po spadku została rozwiązana.
=SEKCJA KOSZYKÓWKI=
Sekcja koszykówki została utworzona w 1934 r. Miała ona na celu popularyzację tej dyscypliny i rekreację. Część koszykarzy to byli ówcześni piłkarze. Z braku rywali w pobliżu w koszykówkę grywano głównie pomiędzy sobą. Wybuch wojny 1 września 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.
Po wojnie sekcja została reaktywowana w 1947 roku. Znów powtórzyła się sytuacja sprzed wojny, że z braku rywali w pobliżu w koszykówkę grywano głównie pomiędzy sobą. Z tego też powodu  po kilku latach sekcję rozwiązano.
=SEKCJA LEKKOATLETYCZNA=
Sekcję lekkoatletyczną utworzono w 1926 roku. Jej założycielem był Stanisław Drzewiecki. Zakupiono stroje lekkoatletyczne i sprzęt. Uprawiano biegi, rzuty, skoki. W latach 1932-1934 w sekcji trenowało około 40 osób. Lekkoatleci Przemszy występowali w okolicznych zawodach i pokazach, rozgrywali mecze lekkoatletyczne z drużynami okolicznych szkół średnich, uczestniczyli w biegach przełajowych.
Najlepsze wyniki w okresie przedwojennym osiągnęli następujący lekkoatleci Przemszy:
Bogusław Góralczyk – bieg na 100m (11 sek.)
Józef Cyral – rzut oszczepem (50 m)
Jan Putowski – rzut oszczepem (50 m)
Jan Węgrzynowski – rzut dyskiem (42 m.)
Roman Sikora – skok w dal (6,70 m)
Wybuch wojny w 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.
Po wojnie sekcja została reaktywowana w 1947 roku. Lekkoatleci z Poręby startowali w lokalnych zawodach, a także w ogólnopolskich: Biegach Narodowych, Marszach Jesiennych, zawodach o zdobycie odznaki SPO „Sprawny do Pracy i Obrony”. Niestety po kilku latach sekcję rozwiązano.
Tekst i wyniki NK
=Linki zewnętrzne=
* http://www.e-poreba.pl/viewtopic.php?f=35&t=1466
* http://www.mksporeba.jur.pl/kategorie/o-klubie
* www.goxo.pl
* www.90minut.pl
=Bibliografia=
* A. Gowarzewski "Puchar Polski". Encyklopedia Piłkarska FIJI tom 58, Katowice 2019 r.
* Jan Hierowski "Od Przemszy do Stali. 50 lat KS Stal Poręba". Jednodnówka, Listopad 1969 roku.
* "Wiadomości Zagłębia" lata 1974-1996
* "Sport Śląski" lata 1986-1991
* "Tempo" lata 1996-2000
* "Dziennik Zachodni" lata 2000-2002


=Linki zewnętrzne=
=Linki zewnętrzne=

Wersja z 10:41, 4 maj 2023

KS Stal Poręba
Data powstania 1950
Poprzednie nazwy Przemsza (1919-1938), Mechanik (1938-1939), Przemsza (1945-1946), RKS Poręba (1946-1950)
Barwy
Adres
Stadion ul. Chopina, 42-480 Poręba
Hala sportowa
Sekcje sportowe piłka nożna, tenis stołowy
[{{{stronawww}}} Strona internetowa]


Klub Sportowy Stal Poręba funkcjonujący w Porębie w latach 1950 - 1993

Zmiany nazw klubu: 1919-1938 – KS Przemsza Poręba

1938-1939 – KS Mechanik Poręba

1945-1946 – KS Przemsza Poręba

1946-1950 - RKS (Robotniczy Klub Sportowy) Poręba

1950-1993 – ZKS (Związkowy Klub Sportowy) Stal Poręba


HISTORIA KLUBU

1. LATA 1919-1939

Projekt założenia klubu sportowego w Porębie zrodził się w kwietniu 1919 roku i jest przyjmowany za początek działalności pierwszego klubu sportowego w Porębie. Dlatego jest to najstarszy klub powiatu zawierciańskiego, bowiem Warta Zawiercie powstała dopiero w 1921 roku. Inicjatorami byli pracownicy Zakładów Przemysłowych „Poręba”, wielcy miłośnicy sportu bracia Sylwester i Eugeniusz Balińscy, Herbert Schreier, Herbert Pilarzy i Bolesław Wesołowski. Nowo założony klub sportowy przyjął nazwę „Przemsza” od przepływającej przez Porębę rzeki Czarna Przemsza i prowadził sekcję piłki nożnej. Pierwszym prezesem został Sylwester Baliński a pierwsze boisko do gry, które nie miało przepisowych wymiarów, urządzono własnymi siłami w miejscu gdzie w późniejszych latach była odlewnia. W niedługim czasie otrzymano nowy plac na boisko, który był niemal idealnie równy, ale blisko połowa powierzchni boiska pokryta była piaskiem. Dzięki tej właściwości ochrzczono boisko mianem „Sahary”. Wiosną 1921 roku jedenastka Poręby wybiegła po raz pierwszy na boisko w jednolitych klubowych kostiumach i prawdziwych butach piłkarskich zakupionych ze składek załogi i społeczeństwa. „Sahara” dobrze przysłużyła się społeczeństwu, bowiem przegrało tu mecze wiele znanych drużyn. Oficjalne otwarcie tego boiska nastąpiło dopiero 6 czerwca 1925 r., gdy załatwiono formalności związane z zapisem rejentalnym i zakończono budowę ogrodzenia. Podstawę finansowania Klubu stanowiły fundusze pochodzące z wolnych datków społeczeństwa, gdyż wstęp na mecze był bezpłatny. W miarę rozwoju działalności potrzeby rosły, natomiast pogarszała się sytuacja materialna społeczeństwa. By zasilić klubowy budżet utworzono zespół teatralny, w którym grali głównie działacze i zawodnicy oraz utalentowani aktorsko kibice. Nierzadko wprost z boiska biegli oni na próby do pobliskiego baraku, który pełnił rolę sali teatralno-imprezowej. Z wpływów za spektakle finansowano działalność drużyn piłkarskich, a od 1926 roku sekcji lekkoatletycznej. Ożywienie działalności „Przemszy” nastąpiło z początkiem 1932 roku, gdy na czele klubu stanął Brunon Dziechciarczyk. W 1936 roku zastąpił go Edrward Góralczyk. W 1938 roku zmieniono nazwę klubu na „Mechanik”, bowiem Zakład Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki był głównym sponsorem. Do Poręby przyszło wielu zawodników z innych drużyn m.in. reprezentacyjny bramkarz Polski Adolf Krzyk, pełniący też funkcję trenera. W 1934 roku założono sekcje: lekkoatletyki, siatkówki i koszykówki.

2. LATA 1939-1945

II-ga wojna światowa jednak pokrzyżowała te plany a wielu zawodników i działaczy stanęło w walczących szeregach. Spośród nich wolności nie doczekali: Henryk Liberski zamordowany w Mautchausen, Wacław Szczerba, Henryk Spyra i Piotr Żurek — spaleni w Oświęcimiu, Marian Borówka stracony na Pawiaku i mjr Stanisław Drzewiecki walczący w Korpusie Polskim gen. Andersa zginął pod Bolonią, pochowany na cmentarzu wojskowym w Loretto. Niemieccy okupanci zabronili uprawiać Polakom sport, stąd zamarła też działalność porębskiego klubu.

3. LATA 1945-1992

Wiosną 1945 roku podjęto wysiłki na rzecz reaktywowania klubu, przyjmując starą nazwę "Przemsza”. Prezesem wybrano Antoniego Pilcha a w skład zarządu weszli: Tadeusz Bielecki, Bogusław Góralczyk, Tadeusz Kurpios, Kazimierz Laber, Stefan Majewski, Władysław Mężykowski, Leon Milewski, Jan Putkowski, Euzebiusz Turek i Jan Węgrzynowski. 3 sierpnia 1946 roku na zebraniu w związku z brakiem współpracy zarządu „Przemszy” z miejscowymi władzami zmieniono nazwę klubu na Robotniczy Klub Sportowy RKS Poręba, nad którym protektorat objęło koło OM TUR i związki zawodowe. Prezesem ponownie został Antoni Pilch. Nowy zarząd zwrócił się do załogi o udzielenie Klubowi pomocy finansowej. W odpowiedzi na apel niemal wszyscy pracownicy opodatkowali się na rzecz Klubu, w zamian do bezpłatnego wstępu na imprezy sportowe.

Poza sekcją piłkarską Klub prowadził też: sekcję kajakową, motorową, siatkówki męskiej i żeńskiej (od 1947r.), koszykówki, tenisa stołowego, lekkoatletyczną (od 1948r.), sekcję szachową, tenisa ziemnego (od 1950r.), hokeja na lodzie (od 1953r.), bokserską (od 1955r.) i brydża sportowego. W 1950 roku podczas zebrania sprawozdawczo — wyborczego podjęto uchwałę na zmianę nazwy z RKS Poręba na Związkowy Klub Sportowy „Stal” Poręba.

4. LATA OD 1992 ROKU

Po upadku komunizmu w 1989 r. i zaprzestaniu finansowania klubu przez FUM Poręba w 1993 roku rozwiązano Klub Sportowy „Staľ" Poręba. To, że sport w Porębie nie zaginął to zasługa min. takich działaczy jak Wacław Rok, Ryszard Gajek, Robert Spyra, Tomasz Nowak, Leszek Krochmal, Bronisław Sadowski czy Czesław Będkowski, którzy przyczynili się do powołania klubu miejskiego. 28 lipca 1993 roku powołano Miejski Klub Sportowy (w skrócie MKS) "Poręba". Pierwszym prezesem został Ryszard Gajek.

SEKCJA PIŁKI NOŻNEJ

Pierwszymi piłkarzami Przemszy byli: Stanisław Strzelecki, Stanisław Heflik, Jan Dziechciarek, Edward Beciuk, Edward Baliński, Herbert Schreirer, Roman Bukowski, Eugeniusz Ufnalski, Marian Skorupski, Zygmunt Duda, Stanisław Leśniewski, Jan Szczerba, Bolesław Szczepanik, Stanisław Siemiantowski. Zakupiono koszulki piłkarskie w biało-czerwone pasy jak Cracovia.

Jesienią 1920 roku Przemsza w pierwszym swoim meczu zremisowała u siebie „na Saharze” 2-2 z Wartą Zawiercie. Wkrótce do Warty odeszli: Herbert Pilarzy, Edward Baliński, Jan Putowski. W 1924 r. wyjechali z Poręby: Stanisław i Edward Balińscy – prezes i trener piłkarzy. W latach 1924-1929 Przemsza grała w rozgrywkach Klasy C, a po roku Klasy B Kieleckiego OZPN. W 1929 r. w związku z trudną sytuacją finansową klubu zrezygnował on z gry w regularnych rozgrywkach i rozgrywał tylko mecze towarzyskie. Wówczas grali w Przemszy: Bronisław Duda, Edward Gaczorkowski, Bogusław Góralczyk, Jerzy Kołodziejski, Mariusz Krupa, Adam Rauk, Marian Skorupski, Władysław Tworek, Władysław i Marian Wasilkowie, Jan Węgrzynowski. Z tego okresu pochodzi pewne zdarzenie. Mianowicie w 1928 roku dwóch działaczy zakontraktowało mecz z drużyną z Żarek. Działali niezależnie od siebie i każdy z nich myślał, że w małych Żarkach działa tylko jeden klub. Tymczasem jak się okazało każdy z nich umówił mecz z innym klubem, ale w ten sam dzień, na inną godzinę. Przemsza pojechała do Żarek i najpierw wygrała z Hakoachem Żarki 5-1, a potem z Orłem Żarki 4-1.

Do gry w rozgrywkach PZPN-u Przemsza powróciła od sezonu 1934/1935 kiedy to wygrała Klasę C awansując do Klasy B. Spędziła w niej 2 sezony (1935/1936 i 1936/1937) i w 1937 roku wywalczyła awans do Klasy A- był to wówczas III szczebel rozgrywek. Współtwórcami awansu byli: Władysław Wosik, Mieczysław Spyra, Bolesław Grabowski, Władysław Niebylski, Wacław Fitas, Mieczysław Grabowski, Paweł Bleń, Leon Milewski, Mieczysław Góral, Marian Drabek, Kazimierz i Stanisław Wróblowie, Herbert i Leon Wesołowscy. W Klasie A za rywali Przemsza miała drużyny z okolic: Zawiercia, Myszkowa, Częstochowy i Radomska. W pierwszym meczu w Klasie A (sezon 1937/1938) Przemsza wygrała u siebie 7-3 z Naprzodem Radomsko, w kolejnym uległa na wyjeździe 4-7 Rakowowi Częstochowa. W rundzie wiosennej (rewanżowej) w meczu w Radomsku z tamtejszym Naprzodem przeciwnicy grali bardzo brutalnie, piłkarz Przemszy Wróbel skończył mecz ze złamaną nogą. Publiczność wymusiła na sędzim uznanie dwóch nieprawidłowo zdobytych goli przez Naprzód, który wygrał mecz 2-0. Po meczu kibice Naprzodu pobili piłkarzy z Poręby, na dodatek wybili szyby w autobusie, którym przyjechali oni do Radomska. Nie spotkało to się z żadną reakcją władz piłkarskich. W następnej kolejce Przemsza u siebie pokonała Raków 7-1 – był to jeden z najlepszych meczów w historii klubu. Sezon ten Przemsza zakończyła na 4 miejscu w grupie częstochowskiej Klasy A. W kolejnym sezonie 1938/1939 w rundzie jesiennej Przemsza gościła u siebie Naprzód Radomsko. Przy stanie 4-2 dla Przemszy goście zaczęli grać brutalnie. Po meczu pamiętając wydarzenia sprzed pół roku kibice i piłkarze Przemszy poturbowali graczy z Radomska. Tym razem władze piłkarskie zawiesiły boisko i kilku graczy Przemszy. Drużyna została zdziesiątkowana, ale w sukurs przyszli jej piłkarze z Brygady Częstochowa – Tadeusz Bielecki i Adolf Krzyk – bramkarz także reprezentacji Polski, który został trenerem Mechanika, bowiem taką nazwę od jesieni 1938 roku przyjął porębski klub. Sezon 1938/1919 Mechanik zakończył na 3 miejscu w Klasie A. Wybuch II wojny światowej 1 września 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.

Po zakończeniu wojny w 1945 roku Przemsza przystąpiła do gier eliminacyjnych w Klasę A, ale wycofała się po I rundzie, a jej mecze anulowano. W sezonie 1947/1948 piłkarze z Poręby grali w Zagłębiowskiej Klasie C, którą wygrali awansując do Klasy B. Spędzili w niej 3 sezony (1948/1949 – 1950/1951), po czym wywalczyli awans do Klasy A. Grali w niej 2 lata (1952 i 1953) i spadli do Klasy B. Pobyt w niej trwałą tylko 1 rok (1954). Potem zaczął się „marsz w górę”. Po dwóch latach gry w Klasie A (1955, 1956) Stal wywalczyła awans do Zagłębiowskiej Ligi Okręgowej, która była wtedy III szczeblem rozgrywek i była nazywana wymiennie III Ligą.

Największym sukcesem piłkarzy Stali w tamtych latach był awans w 1950 roku do 1/8 rozgrywek o Puchar Polski. W kolejnych rundach PP Stal na szczeblu powiatu kolejno wygrała z: LZS Nowa Wieś 7-1, LZS Kierszula 13-0, Stalą Myszków 3-0 walkower (goście nie przyjechali) i w finale powiatowym z Budowlanymi Wysoka 4-3. Na szczeblu województwa Stal była lepsza od Budowlanych Grodziec 7-1, a potem Górnika Grodziec 4-1 (bramki dla Przemszy: Migalski, Niebylski, Szmeja, Śliwiński), co dało jej prawo gry w 1/8 Finału Pucharu Polski na szczeblu ogólnopolskim. Na mecz ten ze Spójnią Katowice przybyło do Poręby ponad 6 tys. kibiców. Drużyna Stali wybiegła na boisko w następującym składzie: Zdzisław Zębik, Emil Świtała, Kazimierz Nowak, Eugeniusz Furtacz, Emanuel Klonek, Jan Niebylski, Henryk Migalski, Alojzy Niechcioł, Franciszek Śliwiński, Herbert Szmeja, Leszek Gola. Przebieg spotkania był niezwykle emocjonujący. Pod koniec pierwszej połowy Leszek Gola zdobył prowadzenie dla Stali. W drugiej połowie goście wyrównali i gra stała się bardzo nerwowa a jeden z najlepszych napastników Stali Henryk Migalski za dyskusję z sędzią musiał opuścić boisko. Wówczas nie było jeszcze czerwonych i żółtych kartek, po prostu sędzia, gdy uznał, że nastąpiło rażące przekroczenie przepisów to usuwał zawodnika z boiska i tak stało się w tym przypadku. Mimo osłabienia mecz zakończył się remisem. Sędzia zarządził dogrywkę. Pierwsza część dogrywki (15 minut), tak jak druga jej część (kolejne 15 minut), nie przyniosła rozstrzygnięcia. Zgodnie z ówczesnym regulaminem grano wówczas kolejną dogrywkę (2x15 minut), ale jeśli któraś z drużyn strzeliła w niej bramkę to mecz się kończył, czyli „złoty gol” co bez większych sukcesów usiłowano wprowadzić w futbolu w normalnej dogrywce w latach 90-tych XX wieku. Dopiero w trzeciej dogrywce w 130 minucie spotkania Spójnia Katowice strzeliła bramkę wygrywając 2 : 1 i awansowała do ćwierćfinału Pucharu Polski. Jesienią 1952 roku trenerem Stali Poręba został były reprezentant Polski i filar Ruchu Chorzów w latach międzywojennych Teodor Peterek. Zapoczątkował on budowę drużyny i marsz do III ligi. Sprowadził też do Poręby wielu piłkarzy ze Śląska.

W 1957 roku uzyskano awans do III ligi (Ligi Okręgowej). Podczas największych sukcesów Stali najczęściej występowali na boisku: Alfred i Teodor Bieniek, Adam Bień, Marian Hadrych, Henryk Dziechciarz, Bogusław Gębski, Jarosław Ufnalewski, Zenobiusz Kołodziejczyk, Jerzy Gajek, Mirosław Suski, Jerzy Szczerba, Henryk Kałuża, Marian Kądzioła, Paweł i Mieczysław Lazarowie, Bracia Herbert, Jan i Henryk Kubiccy, Jerzy Kurcab, Józef Leś, Bogusław Lipa, Józef Matysiok, Witold Nowak, Henryk Pogoda, Norbert Prochaska, Jerzy Szczerba, Eugeniusz Furtacz, Apo!inary Turek, Antoni Lierzbicki, Marian Zaporowski, Zdzisław Zębik, Henryk Migalski, Franciszek Śliwiński i Leszek Gola. W drużynie grali też Grecy, Gimnopulos, Zissis, Nicu i Wangelis Corogumis, którzy mieszkali w Porębie. Zawodnicy Stali Poręba uprawiali łącznie z piłką nożną 12 różnych dyscyplin sportowych. Przy współpracy z Klubem sportowym organizowano zimowe i letnie spartakiady zakładowe w piłce nożnej, siatkówce, lekkoatletyce, tenisie stołowym, szachach, warcabach, brydżu sportowym, saneczkarstwie i narciarstwie. W Porębie istniała też drużyna LZS "Nowa Wieś" występująca w klasie "B", której prezesem był Jerzy Finka i po wojnie drużyna LZS "Kierszula" występująca w klasie "C".

W kolejnych latach piłkarze Stali grali nieco niżej krążąc ze zmiennym szczęściem pomiędzy Klasą Okręgową, a Klasą A. W latach 70-tych po reorganizacji i utworzeniu w 1973 roku piątego szczebla rozgrywek pomiędzy Klasą Okręgową, a Klasą A zwanego Klasą Międzypowiatową, potem Regionalną wreszcie od 1976 r. Klasą Terenową przez wiele lat do 1990 r. występowała w niej Stal Poręba, a przez jeden sezon 1977/1978 udało się piłkarzom porębskim awansować wyżej i grać w Klasie Okręgowej z naprawdę uznanymi drużynami.

Pomimo różnych trudności drużyna piłki nożnej po spadku z Klasy Terenowej grała od 1990 roku w sosnowieckiej Klasie A do 1997 roku, kiedy to nastąpił spadek do Klasy B.

Istniała też od lat 70-tych po lata 90-te z przerwami druga drużyna, która grała głównie w Klasie B, a w sezonie 1975/1976 nawet w Klasie A.

Kolejnymi trenerami za czasów, których zespół MKS "Poręba" potwierdzał, że jest czołową drużyną tej klasy rozgrywkowej byli Piotr Szczerba, Andrzej Lenartowicz i Damian Kot. Potwierdzeniem na to, że szkolenie zawodników stało na wysokim poziomie w ostatnich latach Stali a później MKS-u było wychowanie takich zawodników jak Krzysztof Andrzejewski (późniejszy filar II linii Warty Zawiercie), Tomasz Nowak (później Błękitni Kielce w I lidze), Janusz Wystrychowski, Dariusz Majka, Marcin Grochalski

SEZONY PIŁKARSKIE

UWAGA: cyfra w nawiasie po nazwie ligi/klasy w której w danym sezonie grała drużyna Stali/MKS Poręba oznacza jaki kolejny szczebel rozgrywek w tym sezonie stanowiła podana liga/klasa.

Lata 1945 - 1956

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1950 ? ?/? - - - - -
1951 ? ?/? - - - - -
1952 ? ?/? - - - - -
1953 ? ?/? - - - - -
1954 Piłka nożna: Klasa B (Zawiercie) - Sezon 1954 (5) 1-13/13 24 ? ? ? AWANS DO KLASY A KATOWICE. Brak końcowej tabeli rozgrywek
1955 Piłka nożna: Klasa A, Grupa III - Sezon 1955 (4) 7/14 26 23 44 38 -
1956 ? ?/? - - - - -

Lata 1957 - 1962 - PIERWSZA DRUŻYNA

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1957 III Liga gr. X - Sezon 1957 (3) 7/10 18 15 6 3 9 35 50 -
1958 Piłka nożna: Liga Okręgowa (Zagłębie) - Sezon 1958 (3) 9/10 18 13 5 3 10 26 31 -
1959 Piłka nożna: Liga Okręgowa (Zagłębie) - Sezon 1959 (3) 9/11 20 17 7 3 10 24 39 SPADEK DO KLASY A SOSNOWIEC
1960 Piłka nożna: Klasa A, Grupa I (Zagłębie) - Sezon 1960 (4) 2-9/9 16 ? ? ? ? ? ? SPADEK DO KLASY B SOSNOWIEC. Brak końcowej tabeli rozgrywek
1960/1961 Piłka nożna: Klasa B, Grupa III (Zawiercie) - Sezon 1960/1961 (5) 1-10/10 18 ? - - - ? ? AWANS DO KLASY A SOSNOWIEC. Brak końcowej tabeli rozgrywek
1961/1962 Piłka nożna: Klasa A, Grupa I (Zagłębie) - Sezon 1961/1962 (5) 1-9/9 16 ? - - - ? ? Brak końcowej tabeli rozgrywek

Lata 1957 - 19?? - DRUGA DRUŻYNA

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1957 Klasa B, Grupa III (Zawiercie) - Sezon 1957 (5) ?/9 16 ? ? ? ? ? ? Brak końcowej tabeli rozgrywek

Lata 1966 - 1980 - PIERWSZA DRUŻYNA

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1962/1963 Piłka nożna: Klasa A, Grupa II (Sosnowiec) - Sezon 1962/63 (4) 7/10 18 17 - - jako Stal Poręba
1963/1964 ? ?/? - - - - -
1964/1965 ? ?/? - - - - -
1965/1966 ? ?/? - - - - -
1966/1967 ? ?/? - - - - -
1967/1968 ? ?/? - - - - -
1968/1969 Piłka nożna: Klasa A (Zawiercie) - Sezon 1968/1969 9/16 30 27 60 64 jako Stal Poręba
1969/1970 ? ?/? - - - - -
1970/1971 ? ?/? - - - - -
1971/1972 Piłka nożna: Klasa A (Zawiercie) - Sezon 1971/1972 3/12 22 36 78 20 jako Stal Poręba
1972/1973 Piłka nożna: Klasa A (Zawiercie) - Sezon 1972/1973 3/12 22 28 47 34 jako Stal Poręba
1973/1974 ? ?/? - - - - -
1974/1975 Piłka Nożna Klasa Międzypowiatowa 1974/1975 grupa I Katowice (4) 5/12 22 26 49 36 jako Stal Poręba
1975/1976 Piłka Nożna Klasa Regionalna 1975/1976 grupa I Katowice (4) 5/13 24 27 38 29 jako Stal Poręba
1976/1977 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1976/1977 (5) 1/12 22 33 50 17 Jako Stal Poręba AWANS DO KLASY OKRĘGOWEJ KATOWICE
1977/1978 Piłka Nożna Klasa Wojewódzka (Okręgowa) 1977/1978 grupa I Katowice (4) 16/16 30 13 20 52 Jako Stal PorębaSPADEK DO KLASY TERENOWEJ KATOWICE
1978/1979 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1978/1979 (5) 2/14 26 39 56 13 jako Stal Poręba
1979/1980 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1979/1980 (5) 4/14 26 31 48 30 jako Stal Poręba

Lata 1966 - 1980 - DRUGA DRUŻYNA

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1966/1967 ? ?/? - - - - - - - -
1967/1968 ? ?/? - - - - - - - -
1968/1969 ? ?/? - - - - - - - -
1969/1970 ? ?/? - - - - - - - -
1970/1971 ? ?/? - - - - - - - -
1971/1972 Piłka nożna: Klasa B, Grupa II (Zawiercie) - Sezon 1971/1972 7/8 14 8 - - - 24 46 jako Stal II Poręba
1972/1973 ? ?/? - - - - - - - -
1973/1974 Piłka Nożna Klasa A 1973/1974 grupa Zawiercie (5) 1-2/10 18 ? ? ? ? ? ? jako Stal Poręba. AWANS DO KLASY MIĘDZYPOWIATOWEJ KATOWICE. Brak końcowej tabeli rozgrywek
1974/1975 - - -
1975/1976 Piłka Nożna Klasa A 1975/1976 grupa Zawiercie 8/12 22 18 - - - 34 42 jako Stal II Poręba
1976/1977 Piłka Nożna Klasa A 1976/1977 grupa Sosnowiec 13/14 26 17 - - - 36 69 SPADEK DO KLASY B SOSNOWIEC. Jako Stal II Poręba
1977/1978 ? ?/? - - - - - - - -
1978/1979 Piłka nożna: Klasa B, Grupa II (Sosnowiec) - Sezon 1978/1979 2/8 14 22 - - - 39 20 jako Stal II Poręba
1979/1980 ? ?/? - - - - - - - -

Lata 1980 - 1993 - PIERWSZA DRUŻYNA

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1980/1981 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1980/1981 (5) 2/14 26 39 - - - 57 30 jako Stal Poręba
1981/1982 - - - - - - - - -
1982/1983 - - - - - - - - -
1983/1984 - - - - - - - - -
1984/1985 - - - - - - - - -
1985/1986 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1985/1986 (5) 6/14 26 26 - - - 43 41 jako Stal Poręba
1986/1987 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1986/1987 (5) 10/15 28 28 - - - 40 43 jako Stal Poręba
1987/1988 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1987/1988 (5) 7/14 26 26 - - - 28 30 jako Stal Poręba
1988/1989 Piłka nożna: Klasa Terenowa, Grupa I (Katowice) - Sezon 1988/1989 (5) 11/14 26 19 - - - 21 39 jako Stal Poręba
1989/1990 - - - - - - - - -
1990/1991 Piłka Nożna Klasa A 1990/1991 grupa Sosnowiec (7) 5/14 26 32 - - - 59 41 jako Stal Poręba
1991/1992 Piłka Nożna Klasa A 1991/1992 grupa Sosnowiec (6) 10/15 28 22 - - - 50 61 jako Stal Poręba
1992/1993 Piłka Nożna Klasa A 1992/1993 grupa Sosnowiec (6) 6/14 26 28 12 4 10 48 45 jako Stal Poręba

Od 1993 roku klub istnienie pod nazwą MKS Poręba

LATA 1980-1993 - DRUGA DRUŻYNA

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1980/1981 - - - - - - - - -
1981/1982 - - - - - - - - -
1982/1983 - - - - - - - - -
1983/1984 - - - - - - - - -
1984/1985 - - - - - - - - -
1985/1986 Piłka Nożna Klasa B 1985/1986 grupa I Sosnowiec (7) 3/11 20 25 - - - 45 36 jako Stal II Poręba
1986/1987 Piłka Nożna Klasa B 1986/1987 grupa II Sosnowiec (7) 2/7 12 20 - - - 33 10 jako Stal II Poręba
1987/1988 Piłka Nożna Klasa B 1987/1988 grupa II Sosnowiec (7) 5/10 18 20 - - - 42 32 jako Stal II Poręba
1988/1989 - - - - - - - - -
1989/1990 - - - - - - - - -
1990/1991 - - - - - - - - -
1991/1992 -
1992/1993 - - - - - - - - -

Od 1993 roku klub istnieje pod nazwą MKS Poręba

PUCHAR POLSKI

Największe sukcesy w Pucharze Polski:

Sezon 1950/1951 (2 edycja Pucharu Polski):

Zwycięstwo na szczeblu Katowickiego OZPN

Szczebel centralny:

  • 1/32 finału: 26.11.1950 r. Stal Poręba - Spójnia (Sparta) Katowice 1-2 (0-0, 0-0) po dogrywce.

bramki: Gola (70 min.) dla Stali, Gawliczek (48 min.), Klosek (108 min.)


SEKCJA TENISA STOŁOWEGO

W sezonie 1971/72 drużyna męska grała w B klasie. Poniżej tabela po 8 kolejkach:

Sezony tenisowe

miejsce Drużyna mecze punkty zwycięstwa porażki
1 POLONIA II Sosnowiec 8 8 8 0
2 ZENIT II Zawiercie 8 7 7 1
3 Stal Poręba 8 5 5 3
4 DĄBROWA II Dabrowa Górnicza 8 5 5 3
5 MZKS Myszków 7 4 4 3
6 ZIELONI Twardowice 8 4 4 4
7 Czarni Sosnowiec 8 4 4 4
8 Przemsza Okradzionów 8 4 4 4
9 GÓRNIK Kazimierz 8 3 3 5
10 Unia Strzemieszyce 8 2 2 6
11 Znicz Góra Siewierska 7 0 0 7
12 Płomień Sączów 8 0 0 8

LATA 1976-1990 - MĘŻCZYŹNI

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P SETY (+) SETY (-) UWAGI
1976/1977 ? ? - - - - -
1977/1978 ? - - - -
1978/1979 ? - - - -
1979/1980 Tenis stołowy (M) Klasa A Zawiercie grupa - Sezon 1979/1980 8/9 16 5 - - - 81 207 -
1980/1981 ? ? - - - - - - - -
1981/1982 ? - - - -
1982/1983 ? - - - -
1983/1984 ? - - - -
1984/1985 ? ? - - - - - - - -
1985/1986 - - -
1986/1987 - - -
1987/1988
1988/1989 -
1989/1990 -

Puchar Polski w piłce nożnej (1950/1951)

  • Awans do fazy centralnej rozgrywek PP

Stal Poręba - Spójnia Katowice 1 : 2 (1-0, 1-1) (po dogrywce)

bramki: Gola (70 min.) dla Stali, Gawliczek (48 min.), Klosek (108 min.) dla Spójni.

Sezon 1957


SEKCJA TENISA STOŁOWEGO

Sezony tenisowe

LATA 1976-1990 - MĘŻCZYŹNI

SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY Z R P SETY (+) SETY (-) UWAGI
1976/1977 ? ? - - - - -
1977/1978 ? - - - -
1978/1979 ? - - - -
1979/1980 Tenis stołowy (M) Klasa A Zawiercie grupa - Sezon 1979/1980 8/9 16 5 - - - 81 207 jako Stal Poręba
1980/1981 Tenis stołowy (M) Klasa A Zawiercie grupa - Sezon 1980/1981 7/10 18 12 - - - 144 180 jako Stal Poręba
1981/1982 ? - - - -
1982/1983 ? - - - -
1983/1984 ? - - - -
1984/1985 ? ? - - - - - - - -
1985/1986 - - -
1986/1987 - - -
1987/1988
1988/1989 -
1989/1990 -

SEKCJA SIATKÓWKI

Sekcja siatkówki została utworzona w 1934 r. Miała ona na celu popularyzację siatkówki i rekreację. W siatkówkę w tamtych latach grali: Jan Węgrzynowski, Jan i Mieczysław Fitas, Bogusław Góralczyk, Edward Goczorkowski, Henryk Wesołowski, Marian i Władysław Skorupscy, Kazimierz i Stanisław Wróblowie. Część siatkarzy to byli ówcześni piłkarze. Siatkarze Przemszy rozgrywali mecze towarzyskie z drużynami szkół średnich z: Zawiercia, Będzina, Sosnowca, Dąbrowy Górniczej. Wybuch wojny 1 września 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.

Po wojnie sekcja została reaktywowana w 1947 roku. Początkowo siatkarze grali tylko mecze towarzyskie. Od 1950 roku grali w Klasie B i w 1953 r. zdobyli jej vicemistrzostwo. Ponadto w latach 1950 i 1953 siatkarze Stali zajęli 2 miejsce w Rozgrywkach Rady Okręgowej Zrzeszenia „Stal” w woj. katowickim. W tym czasie siatkarską ekipę Stali tworzyli: Kazimierz Dworek, Jan i Alfred Niklas, Mieczysław Szczepański, Czesław Wątor i Bogusław Pędzik, który był czołowym graczem i kierownikiem sekcji.

Także w 1947 roku utworzono też drużynę siatkówki kobiet. Grały w niej: Teresa Gajek, Zofia Góral, Kazimiera Góralczyk, Henryka Kowalska, Maria Kuczabińska, Teresa Maciążek, Czesława i Henryka Matera, Wanda Mazur, Alicja Migalska, Wanda Tyńska, Wacława Rępielska. Także panie w 1950 roku zadebiutowały w Klasie B.

Niestety po kilku latach sekcję rozwiązano. Duch siatkówki przetrwał w Porębie jedynie w czasie spartakiad zakładowych FUM Poręba, gdzie grały w siatkówkę poszczególne wydziały tej fabryki.

W latach 90-tych XX wieku ponownie reaktywowano sekcję siatkówki. Największym sukcesem był jednak awans w sezonie 2003/2004 siatkarzy do II ligi. Awans uzyskali zawodnicy: Sebastian Kępczyński, Grzegorz Łomża, Robert Kleszcz, Marek Kozieł (kapitan drużyny), Łukasz Swoboda, Remigiusz Flak, Michał Zając, Bartosz Kucia, Artur Mucha, Łukasz Pucek, Mariusz Kołton, Karol Froś, Mariusz Urbański (libero) i Zbigniew Liberski. Trenerem był Arkadiusz Pompka. Mecze rozgrywano jednak w Zawierciu, gdyż w Porębie nie było odpowiedniej hali sportowej spełniających wymogi PZS do gry na tym szczeblu rozgrywek. Pomimo tego, na każdy mecz przyjeżdżało z Poręby ok. 500 najwierniejszych kibiców. Niestety przygoda naszych siatkarzy na tym szczeblu rozgrywkowym nie trwała zbyt długo i głównie z przyczyn finansowych drużyna po spadku została rozwiązana.

SEKCJA KOSZYKÓWKI

Sekcja koszykówki została utworzona w 1934 r. Miała ona na celu popularyzację tej dyscypliny i rekreację. Część koszykarzy to byli ówcześni piłkarze. Z braku rywali w pobliżu w koszykówkę grywano głównie pomiędzy sobą. Wybuch wojny 1 września 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.

Po wojnie sekcja została reaktywowana w 1947 roku. Znów powtórzyła się sytuacja sprzed wojny, że z braku rywali w pobliżu w koszykówkę grywano głównie pomiędzy sobą. Z tego też powodu po kilku latach sekcję rozwiązano.

SEKCJA LEKKOATLETYCZNA

Sekcję lekkoatletyczną utworzono w 1926 roku. Jej założycielem był Stanisław Drzewiecki. Zakupiono stroje lekkoatletyczne i sprzęt. Uprawiano biegi, rzuty, skoki. W latach 1932-1934 w sekcji trenowało około 40 osób. Lekkoatleci Przemszy występowali w okolicznych zawodach i pokazach, rozgrywali mecze lekkoatletyczne z drużynami okolicznych szkół średnich, uczestniczyli w biegach przełajowych.

Najlepsze wyniki w okresie przedwojennym osiągnęli następujący lekkoatleci Przemszy: Bogusław Góralczyk – bieg na 100m (11 sek.) Józef Cyral – rzut oszczepem (50 m) Jan Putowski – rzut oszczepem (50 m) Jan Węgrzynowski – rzut dyskiem (42 m.) Roman Sikora – skok w dal (6,70 m) Wybuch wojny w 1939 roku przerwał działanie klubu i sekcji.

Po wojnie sekcja została reaktywowana w 1947 roku. Lekkoatleci z Poręby startowali w lokalnych zawodach, a także w ogólnopolskich: Biegach Narodowych, Marszach Jesiennych, zawodach o zdobycie odznaki SPO „Sprawny do Pracy i Obrony”. Niestety po kilku latach sekcję rozwiązano.

Tekst i wyniki NK

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • A. Gowarzewski "Puchar Polski". Encyklopedia Piłkarska FIJI tom 58, Katowice 2019 r.
  • Jan Hierowski "Od Przemszy do Stali. 50 lat KS Stal Poręba". Jednodnówka, Listopad 1969 roku.
  • "Wiadomości Zagłębia" lata 1974-1996
  • "Sport Śląski" lata 1986-1991
  • "Tempo" lata 1996-2000
  • "Dziennik Zachodni" lata 2000-2002

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • A. Gowarzewski "Puchar Polski". Encyklopedia Piłkarska FIJI tom 58, Katowice 2019 r.
Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Stal_Poręba&oldid=119062”