Dwór Sielecki

Dwór w Sielcu / Dwór Sielecki / Dwór Sielec / Dwór Renardowski- dwór zlokalizowany w dobrach hrabiego Jana Renarda we wsi Sielce - posiadłość ziemska wraz z kompleksem zabudowań mieszkalnych i gospodarczych. Zabudowania dworskie znajdowały się po obu stronach ulicy Zamkowej biegnącej od Zamku w kierunku ulicy Narutowicza (wtedy stosunkowo krótkiej. Sam Dwór nie był terytorialnie rozległy. Wzdłuż centralnej kiedyś klepiskowej, a później utwardzonej kruszywem kamiennym uliczki Zamkowej, po dwóch jej stronach rozciągały się stajnie, obory, chlewnie i ptaszarnie, gdzie przetrzymywano konie i źrebięta, krowy i cielęta, trzodę chlewną, gęsi, kury, kaczki, indyki, itd.. Trochę w tyle stały zaś solidne stodoły, gdzie trzymano przywiezione z pól drobne jednak ilości słomy i siana oraz przeróżnego ziarna, i pokarmów pastewnych, itd. Nieodłącznym elementem zabudowań dworskich były powozownie, charakterystyczne, całe pokryte cegłą, lub z licem kamienno – ceglastym, czy też kamienno – drewnianym, z drewnianymi dwu skrzydłowymi bramami, gdzie przede wszystkim parkowano: karety, powozy i bryczki. Były też budowle bardziej proste pod względem konstrukcyjnym, takie jak wiaty – pod, którymi z kolei stały już nie tak bardzo okazałe pojazdy konne. W „Dworze” znajdowały się też specjalnie wydzielone pomieszczenia na koks i węgiel opałowy.

Po śmierci Jana, w 1874 roku dwór odziedziczyła jego najbliższa rodzina, tworząc wraz z innymi dobrami Gwarectwo hr. Renarda. Po 1945 roku dwór wraz ogromnymi zasobami rolnymi przejęła na własność Kopalnia „Sosnowiec”, tworząc Państwowe Gospodarstwo Rolne: „PGR Sielec”

Linki zewnętrzne

• Z historii Pekinu Katarzyńskiego - Renard
• https://41-200.pl/historia/janusz-maszczyk-echo-dworu-sieleckiego/ Echo dworu sieleckiego]