Stefan Ząbczyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. Jeden ze współzałożycieli Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Zadrożu. Od 16 roku życia członek Straży Pożarnej w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. | W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. Jeden ze współzałożycieli Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Zadrożu. Od 16 roku życia członek Straży Pożarnej w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. | ||
Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu. W 1978 roku był współtwórcą Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej a później był jego długoletnim kustoszem. Muzeum obecnie nosi jego imię. Organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor [[Merkuriusz Strażacki|„Merkuriusza Strażackiego”]] ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać. | Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu. W 1978 roku był współtwórcą [[Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej im. Stefana Ząbczyńskiego|Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej]] a później był jego długoletnim kustoszem. Muzeum obecnie nosi jego imię. Organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor [[Merkuriusz Strażacki|„Merkuriusza Strażackiego”]] ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać. | ||
== Publikacje == | == Publikacje == | ||
# [[500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978]] | # [[500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978]]. Olkusz 1978. | ||
# [[Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej]] | # [[Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej]]. Olkusz 1993. | ||
# Ruch Oporu i straty w ludności cywilnej na Ziemi Olkuskiej 1939-1945. Olkusz 1999. | |||
== Odznaczenia i wyróżnienia == | == Odznaczenia i wyróżnienia == | ||
# 26 kwietnia 2000 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Odrodzenia Polski | # 26 kwietnia 2000 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Odrodzenia Polski | ||
# 29 września 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza | # 29 września 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza <ref>Uchwała nr XVIII/148/95 Rady Miejskiej w Olkuszu.</ref> | ||
# Złoty Medal Związku Nauczycielstwa Polskiego | # Złoty Medal Związku Nauczycielstwa Polskiego | ||
# Medal Komisji Edukacji Narodowej | # Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||
# Medal Wojska | # Medal Wojska | ||
# Krzyż Partyzancki | # Krzyż Partyzancki | ||
# Srebrny Krzyż Zasługi | # Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami | ||
# Krzyż Walecznych | # Krzyż Walecznych | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Ząbczyński Stefan ]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Ząbczyński Stefan ]] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Olkuszem|Ząbczyński Stefan ]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Olkuszem|Ząbczyński Stefan ]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:21, 12 mar 2017
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Imię i nazwisko | Stefan Ząbczyński |
| Data i miejsce urodzenia | 30-08-1912 Zadroże |
| Data i miejsce śmierci | 23-11-2002 Olkusz |
Stefan Ząbczyński (ur. 30 sierpnia 1912 w Zadrożu, zm. 23 listopada 2002 w Olkuszu) – działacz społeczny, uczestnik walk o niepodległość w trakcie II wojny światowej, nauczyciel, twórca i długoletni kustosz Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej.
Biografia
W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. Jeden ze współzałożycieli Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Zadrożu. Od 16 roku życia członek Straży Pożarnej w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu. W 1978 roku był współtwórcą Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej a później był jego długoletnim kustoszem. Muzeum obecnie nosi jego imię. Organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor „Merkuriusza Strażackiego” ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać.
Publikacje
- 500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978. Olkusz 1978.
- Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej. Olkusz 1993.
- Ruch Oporu i straty w ludności cywilnej na Ziemi Olkuskiej 1939-1945. Olkusz 1999.
Odznaczenia i wyróżnienia
- 26 kwietnia 2000 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Odrodzenia Polski
- 29 września 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza [1]
- Złoty Medal Związku Nauczycielstwa Polskiego
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Medal Wojska
- Krzyż Partyzancki
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
- Krzyż Walecznych
Przypisy
- ↑ Uchwała nr XVIII/148/95 Rady Miejskiej w Olkuszu.
