Dorota Kątska: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Dorota Kątska''' – urodziła się w 1558 r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów. W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do klasztoru ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | |||
|imię i nazwisko = '''Dorota Kątska''' | |||
|imię i nazwisko org = | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = | |||
|opis grafiki = Dorota Kątska | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[?]] [[1558]] | |||
|miejsce urodzenia = [[?]] | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[?]] [[1643]] | |||
|miejsce śmierci = [[?]] | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = | |||
|zawód = zakonnica | |||
|odznaczenia = | |||
|commons = | |||
|wikiźródła = | |||
|wikicytaty = | |||
|www = | |||
}} | |||
'''Dorota Kątska''' – urodziła się w [[1558]] r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów. | '''Dorota Kątska''' – urodziła się w [[1558]] r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów. | ||
W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do klasztoru Norbertanek na Zwierzyńcu. Około trzynastu lat później została przyjęta do tegoż klasztoru. W [[1583]] r. złożyła śluby zakonne. W [[1591]] r. została ksienią Norbertanek z nominacji biskupa Piotra Myszkowskiego. Decyzja ta spotkała się z krytyką sióstr zakonnych. Jednakże ich oficjalny sprzeciw nie wpłynął na zmianę przełożonej. | W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do [https://encyklopediakrakowa.pl/swiatynie/koscioly/98-klasztor-norbertanek.html klasztoru Norbertanek] na {{w|Zwierzyniec|Zwierzyńcu}}. Około trzynastu lat później została przyjęta do tegoż klasztoru. W [[1583]] r. złożyła śluby zakonne. W [[1591]] r. została {{w|Opat|ksienią}} {{w|Norbertanki|Norbertanek}} z nominacji biskupa Piotra Myszkowskiego. Decyzja ta spotkała się z krytyką sióstr zakonnych. Jednakże ich oficjalny sprzeciw nie wpłynął na zmianę przełożonej. | ||
Dzięki licznym posunięciom o charakterze gospodarczym wydostała klasztor z materialnego kryzysu w jakim się wówczas znajdował. Oprócz zmiany polityki wobec dóbr klasztornych doprowadziła m.in. do budowy kościoła a także klasztoru św. Norberta jak również rozbudowy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna oraz kościoła św. Salwatora. | Dzięki licznym posunięciom o charakterze gospodarczym wydostała klasztor z materialnego kryzysu w jakim się wówczas znajdował. Oprócz zmiany polityki wobec dóbr klasztornych doprowadziła m.in. do budowy kościoła a także klasztoru św. Norberta jak również rozbudowy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna oraz kościoła św. Salwatora. | ||
W [[1637]] r. wybudowała na wzgórzu św. Doroty w Grodźcu (ob. dzielnicy Będzina) świątynię pod wezwaniem właśnie św. Doroty. Z zachowanych źródeł wynika, iż w siedemnastym wieku wzgórze to nosiło nazwę Amoena (Wesoła). Rok później miała miejsce konsekracja kościoła. Nieznana jest przyczyna decyzji Kątskiej o wybudowaniu go właśnie w Grodźcu. Niewykluczone, iż powodem takiego kroku były relacje ksieni z tamtejszym proboszczem Wojciechem Lipnickim i jego praca duszpasterska. Dorota Kątska dbała nie tylko o zachowanie odpowiedniego poziomu życia zakonnego ale również troszczyła się o chorych, ubogich oraz więźniów starając się im zapewnić stosowną opiekę. Kątska także uzupełniła klasztorną bibliotekę i doprowadziła do przetłumaczenia na język polski ''"Statuta renovata Candidissimi et Canonici Ordinis Praemonstratensis"''. Ksienia zmarła w [[1643]] roku. | W [[1637]] r. wybudowała na [[Góra św. Doroty|wzgórzu św. Doroty w Grodźcu]] (ob. dzielnicy [[Będzin|Będzina]]) [[Kościół p.w. św. Doroty w Będzinie-Grodźcu|świątynię pod wezwaniem właśnie św. Doroty]]. Z zachowanych źródeł wynika, iż w siedemnastym wieku wzgórze to nosiło nazwę '''Amoena (Wesoła)'''. Rok później miała miejsce konsekracja kościoła. Nieznana jest przyczyna decyzji '''Kątskiej''' o wybudowaniu go właśnie w [[Grodziec (Będzin)|Grodźcu]]. Niewykluczone, iż powodem takiego kroku były relacje ksieni z tamtejszym proboszczem Wojciechem Lipnickim i jego praca duszpasterska. '''Dorota Kątska''' dbała nie tylko o zachowanie odpowiedniego poziomu życia zakonnego ale również troszczyła się o chorych, ubogich oraz więźniów starając się im zapewnić stosowną opiekę. '''Kątska''' także uzupełniła klasztorną bibliotekę i doprowadziła do przetłumaczenia na język polski ''"Statuta renovata Candidissimi et Canonici Ordinis Praemonstratensis"''. Ksienia zmarła w [[1643]] roku. | ||
''Biogram opracował: '''Dariusz Majchrzak''''' | ''Biogram opracował: '''Dariusz Majchrzak''''' | ||
Linia 11: | Linia 33: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
*Nasza Przeszłość. Studia z dziejów kościoła i kultury katolickiej w Polsce, red. A. Schletz, T. XLVII, Kraków 1977 | *Nasza Przeszłość. Studia z dziejów kościoła i kultury katolickiej w Polsce, red. A. Schletz, T. XLVII, Kraków 1977 | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Grodźcem|Kątska, Dorota]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Kątska, Dorota]] |
Aktualna wersja na dzień 08:33, 31 sie 2022
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Dorota Kątska |
Data i miejsce urodzenia | ? 1558 ? |
Data i miejsce śmierci | ? 1643 ? |
Zawód | zakonnica |
Dorota Kątska – urodziła się w 1558 r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów.
W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do klasztoru Norbertanek na Zwierzyńcu. Około trzynastu lat później została przyjęta do tegoż klasztoru. W 1583 r. złożyła śluby zakonne. W 1591 r. została ksienią Norbertanek z nominacji biskupa Piotra Myszkowskiego. Decyzja ta spotkała się z krytyką sióstr zakonnych. Jednakże ich oficjalny sprzeciw nie wpłynął na zmianę przełożonej.
Dzięki licznym posunięciom o charakterze gospodarczym wydostała klasztor z materialnego kryzysu w jakim się wówczas znajdował. Oprócz zmiany polityki wobec dóbr klasztornych doprowadziła m.in. do budowy kościoła a także klasztoru św. Norberta jak również rozbudowy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna oraz kościoła św. Salwatora.
W 1637 r. wybudowała na wzgórzu św. Doroty w Grodźcu (ob. dzielnicy Będzina) świątynię pod wezwaniem właśnie św. Doroty. Z zachowanych źródeł wynika, iż w siedemnastym wieku wzgórze to nosiło nazwę Amoena (Wesoła). Rok później miała miejsce konsekracja kościoła. Nieznana jest przyczyna decyzji Kątskiej o wybudowaniu go właśnie w Grodźcu. Niewykluczone, iż powodem takiego kroku były relacje ksieni z tamtejszym proboszczem Wojciechem Lipnickim i jego praca duszpasterska. Dorota Kątska dbała nie tylko o zachowanie odpowiedniego poziomu życia zakonnego ale również troszczyła się o chorych, ubogich oraz więźniów starając się im zapewnić stosowną opiekę. Kątska także uzupełniła klasztorną bibliotekę i doprowadziła do przetłumaczenia na język polski "Statuta renovata Candidissimi et Canonici Ordinis Praemonstratensis". Ksienia zmarła w 1643 roku.
Biogram opracował: Dariusz Majchrzak
Bibliografia
- Nasza Przeszłość. Studia z dziejów kościoła i kultury katolickiej w Polsce, red. A. Schletz, T. XLVII, Kraków 1977