Dorota Kątska: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „'''Dorota Kątska''' – urodziła się w 1558 r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów. W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do klasztoru ...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = '''Dorota Kątska'''
|imię i nazwisko org  =
|pseudonim            =
|grafika              =
|opis grafiki        = Dorota Kątska
|podpis              =
|data urodzenia      = [[?]] [[1558]]
|miejsce urodzenia    = [[?]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[?]] [[1643]]
|miejsce śmierci      = [[?]]
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    =
|zawód                = zakonnica
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}
'''Dorota Kątska''' – urodziła się w [[1558]] r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów.  
'''Dorota Kątska''' – urodziła się w [[1558]] r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów.  


W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do klasztoru Norbertanek na Zwierzyńcu. Około trzynastu lat później została przyjęta do tegoż klasztoru. W [[1583]] r. złożyła śluby zakonne. W [[1591]] r. została ksienią Norbertanek z nominacji biskupa Piotra Myszkowskiego. Decyzja ta spotkała się z krytyką sióstr zakonnych. Jednakże ich oficjalny sprzeciw nie wpłynął na zmianę przełożonej.  
W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do [https://encyklopediakrakowa.pl/swiatynie/koscioly/98-klasztor-norbertanek.html klasztoru Norbertanek] na {{w|Zwierzyniec|Zwierzyńcu}}. Około trzynastu lat później została przyjęta do tegoż klasztoru. W [[1583]] r. złożyła śluby zakonne. W [[1591]] r. została {{w|Opat|ksienią}} {{w|Norbertanki|Norbertanek}} z nominacji biskupa Piotra Myszkowskiego. Decyzja ta spotkała się z krytyką sióstr zakonnych. Jednakże ich oficjalny sprzeciw nie wpłynął na zmianę przełożonej.  


Dzięki licznym posunięciom o charakterze gospodarczym wydostała klasztor z materialnego kryzysu w jakim się wówczas znajdował. Oprócz zmiany polityki wobec dóbr klasztornych doprowadziła m.in. do budowy kościoła a także klasztoru św. Norberta jak również rozbudowy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna oraz kościoła św. Salwatora.  
Dzięki licznym posunięciom o charakterze gospodarczym wydostała klasztor z materialnego kryzysu w jakim się wówczas znajdował. Oprócz zmiany polityki wobec dóbr klasztornych doprowadziła m.in. do budowy kościoła a także klasztoru św. Norberta jak również rozbudowy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna oraz kościoła św. Salwatora.  


W [[1637]] r. wybudowała na wzgórzu św. Doroty w Grodźcu (ob. dzielnicy Będzina) świątynię pod wezwaniem właśnie św. Doroty. Z zachowanych źródeł wynika, iż w siedemnastym wieku wzgórze to nosiło nazwę Amoena (Wesoła). Rok później miała miejsce konsekracja kościoła. Nieznana jest przyczyna decyzji Kątskiej o wybudowaniu go właśnie w Grodźcu. Niewykluczone, iż powodem takiego kroku były relacje ksieni z tamtejszym proboszczem Wojciechem Lipnickim i jego praca duszpasterska. Dorota Kątska dbała nie tylko o zachowanie odpowiedniego poziomu życia zakonnego ale również troszczyła się  o chorych, ubogich oraz więźniów starając się im zapewnić stosowną opiekę. Kątska także uzupełniła klasztorną bibliotekę i doprowadziła do przetłumaczenia na język polski ''"Statuta renovata Candidissimi et Canonici Ordinis Praemonstratensis"''. Ksienia zmarła w [[1643]] roku.  
W [[1637]] r. wybudowała na [[Góra św. Doroty|wzgórzu św. Doroty w Grodźcu]] (ob. dzielnicy [[Będzin|Będzina]]) [[Kościół p.w. św. Doroty w Będzinie-Grodźcu|świątynię pod wezwaniem właśnie św. Doroty]]. Z zachowanych źródeł wynika, iż w siedemnastym wieku wzgórze to nosiło nazwę '''Amoena (Wesoła)'''. Rok później miała miejsce konsekracja kościoła. Nieznana jest przyczyna decyzji '''Kątskiej''' o wybudowaniu go właśnie w [[Grodziec (Będzin)|Grodźcu]]. Niewykluczone, iż powodem takiego kroku były relacje ksieni z tamtejszym proboszczem Wojciechem Lipnickim i jego praca duszpasterska. '''Dorota Kątska''' dbała nie tylko o zachowanie odpowiedniego poziomu życia zakonnego ale również troszczyła się  o chorych, ubogich oraz więźniów starając się im zapewnić stosowną opiekę. '''Kątska''' także uzupełniła klasztorną bibliotekę i doprowadziła do przetłumaczenia na język polski ''"Statuta renovata Candidissimi et Canonici Ordinis Praemonstratensis"''. Ksienia zmarła w [[1643]] roku.  


''Biogram opracował: '''Dariusz Majchrzak'''''
''Biogram opracował: '''Dariusz Majchrzak'''''
Linia 11: Linia 33:
==Bibliografia==
==Bibliografia==
*Nasza Przeszłość. Studia z dziejów kościoła i kultury katolickiej w Polsce, red. A. Schletz, T. XLVII, Kraków 1977
*Nasza Przeszłość. Studia z dziejów kościoła i kultury katolickiej w Polsce, red. A. Schletz, T. XLVII, Kraków 1977
[[Kategoria:Ludzie związani z Grodźcem|Kątska, Dorota]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Kątska, Dorota]]

Aktualna wersja na dzień 08:33, 31 sie 2022

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Dorota Kątska
Data i miejsce urodzenia ? 1558
?
Data i miejsce śmierci ? 1643
?
Zawód zakonnica

Dorota Kątska – urodziła się w 1558 r. Pochodziła najprawdopodobniej z Kątów.

W wieku ośmiu lat trafiła „na naukę i wychowanie” do klasztoru Norbertanek na Zwierzyńcu. Około trzynastu lat później została przyjęta do tegoż klasztoru. W 1583 r. złożyła śluby zakonne. W 1591 r. została ksienią Norbertanek z nominacji biskupa Piotra Myszkowskiego. Decyzja ta spotkała się z krytyką sióstr zakonnych. Jednakże ich oficjalny sprzeciw nie wpłynął na zmianę przełożonej.

Dzięki licznym posunięciom o charakterze gospodarczym wydostała klasztor z materialnego kryzysu w jakim się wówczas znajdował. Oprócz zmiany polityki wobec dóbr klasztornych doprowadziła m.in. do budowy kościoła a także klasztoru św. Norberta jak również rozbudowy kościoła św. Jana Chrzciciela i św. Augustyna oraz kościoła św. Salwatora.

W 1637 r. wybudowała na wzgórzu św. Doroty w Grodźcu (ob. dzielnicy Będzina) świątynię pod wezwaniem właśnie św. Doroty. Z zachowanych źródeł wynika, iż w siedemnastym wieku wzgórze to nosiło nazwę Amoena (Wesoła). Rok później miała miejsce konsekracja kościoła. Nieznana jest przyczyna decyzji Kątskiej o wybudowaniu go właśnie w Grodźcu. Niewykluczone, iż powodem takiego kroku były relacje ksieni z tamtejszym proboszczem Wojciechem Lipnickim i jego praca duszpasterska. Dorota Kątska dbała nie tylko o zachowanie odpowiedniego poziomu życia zakonnego ale również troszczyła się o chorych, ubogich oraz więźniów starając się im zapewnić stosowną opiekę. Kątska także uzupełniła klasztorną bibliotekę i doprowadziła do przetłumaczenia na język polski "Statuta renovata Candidissimi et Canonici Ordinis Praemonstratensis". Ksienia zmarła w 1643 roku.

Biogram opracował: Dariusz Majchrzak

Bibliografia

  • Nasza Przeszłość. Studia z dziejów kościoła i kultury katolickiej w Polsce, red. A. Schletz, T. XLVII, Kraków 1977