Łutowiec (gm. Niegowa): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z gminą Niegowa|Łutowiec]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z gminą Niegowa|Łutowiec]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z powiatem myszkowskim|Łutowiec ]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z powiatem myszkowskim|Łutowiec ]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe|Łutowiec ]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Łutowiec ]] |
Aktualna wersja na dzień 00:20, 22 mar 2017
Wieś w gminie Niegowa w powiecie myszkowskim, w otoczeniu skałek wapiennych.
Wieś występowała pod nazwami Ultowiec, Lutowiec, Lutowice. Na terenie sołectwa ślady po strażnicy obronnej z której znana jest miejscowość.
Pod koniec XVIII w. było tu 16 domów a zamieszkiwało ją 98 ludzi (w 1789 r), 94 (1791) i 93 (1792)[1]. W 1827 r. w 14 domach mieszkało 85 osób[2].
Miejscowość atrakcyjna turystycznie, dzięki położeniu przy paśmie skałek, poza głównymi drogami, między lasem sosnowym (Czarny Kamień) a Górami Niegowskimi (Wielką Górą), niedaleko od Mirowa. We wsi gospodarstwa agroturystyczne, szkoła podstawowa, sklep.
Miejscowa szkoła miała być zlikwidowana, ale przejęło ją stowarzyszenie "Elementarz", które aktywnie działa we wsi i okolicy. Przy zachodniej granicy w lesie działała piaskownia - obecnie prowadzona jest rekultywacja tego terenu.