Antoniów (Dąbrowa Górnicza): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Antoniów'''– dzielnica Dąbrowy Górniczej; część Ząbkowic. | '''Antoniów'''– dzielnica [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowy Górniczej]]; część [[Ząbkowice (Dąbrowa Górnicza)|Ząbkowic]]. | ||
==Położenie== | ==Położenie== |
Wersja z 05:06, 19 lip 2019
Antoniów– dzielnica Dąbrowy Górniczej; część Ząbkowic.
Położenie
kolonia położona między drogą szybkiego ruchu Warszawa-Kraków, a terenami przyległymi do największego wyrobiska kopalni piasku "Kuźnica Warężyńska".
Historia
W połowie XVI w. istniała tu kopalnia rudy srebronośnej i mała kuźnica jako sadyba leśna nad Trzebyczką. Około 1770 r. posiadała tylko czterech zagrodników; Sebastiana Zasadzenia, Jakuba Macha, Tomasza Kostura, Tomasza Kocota, byli to prawdopodobnie gwarkowie, sadyba należała do Ujejsca, a wraz z nim do 1940 r. do gminy Wojkowice Kościelne.
Część Antoniowa stanowiła posiadłość Byszewskich, których dwór znajdował się w [Wojkowice Kościelne (gm. Siewierz)|Wojkowicach Kościelnych]]. W latach 1940-1962 Antoniów należał do gminy Ząbkowice, a od 1977 do Dąbrowy Górniczej. W związku z uruchomieniem eksploatacji piasku w kopalni "Kuźnica Warężyńska" "przełożono" koryto rzeki Trzebyczki w Antoniowie, kierując jej wody do Przemszy w okolicy Wojkowic Kościelnych, dawniej Trzebyczką wpadała do Czarnej Przemszy koło Marianek.
Zmiany nazw
Zmieniały się nazwy kolonii; Sadyba Ujejska, Piła Ujejska, Kuźnica Ujejska, a w XVII w. Huta. Na początku XX w. przyjęła się nazwa Antoniów.
Galeria
Bibliografia
- Encyklopedia Dąbrowy Górniczej A - Z (Tom 1). Dąbrowa Górnicza: Towarzystwo Przyjaciół Dąbrowy Górniczej, 1996, s. 13. ISBN 83-901687-6-6.