Konurbacja miejscowości Zagłębia Dąbrowskiego i Górnego Śląska: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
katowicka
katowicka
<ref>(PDF){{cytuj książkę|autor=Tadeusz Markowski, Tadeusz Marszał|tytuł=Metropolie Obszary Metropolitalne Metropolizacja - Problemy i pojęcia podstawowe|wydawca=[[Polska Akademia Nauk]] Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju|miejsce=Warszawa|data=2006|strony=14|isbn=83-89693-16-X|url=http://www.kpzk.pan.pl/images/stories/pliki/Metropolie_obszary_metropolitalne_metropolizacja.pdf}}</ref>,
<ref>(PDF){{cytuj książkę|autor=Tadeusz Markowski, Tadeusz Marszał|tytuł=Metropolie Obszary Metropolitalne Metropolizacja - Problemy i pojęcia podstawowe|wydawca=[[Polska Akademia Nauk]] Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju|miejsce=Warszawa|data=2006|strony=14|isbn=83-89693-16-X|url=http://www.kpzk.pan.pl/images/stories/pliki/Metropolie_obszary_metropolitalne_metropolizacja.pdf}}</ref>,
– pojęcie związane urbanistyką - [[konurbacja]] w południowej [[Polska|Polsce]], w [[Województwo Śląskie|województwie śląskim]], położona w większości na [[Wyżyna Śląska|Wyżynie Śląskiej]]. W skład konurbacji wchodzą historyczne tereny [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]], [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] oraz [[Jaworzno|Jaworzna]].
– pojęcie związane urbanistyką - [[konurbacja]] w południowej [[Polska|Polsce]], w [[Województwo Śląskie|województwie śląskim]], położona w większości na [[Wyżyna Śląska|Wyżynie Śląskiej]]. W skład konurbacji wchodzą historyczne tereny [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]], [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] oraz Jaworzna.


W zależności od koncepcji i przyjętych kryteriów [[delimitacja|delimitacji]] liczba ludności zamieszkującej konurbację wynosi od 2,2 mln<ref name="GUSaglomeracja"/> do 3,0 mln osób<ref name="Parysek2008"/>.
W zależności od koncepcji i przyjętych kryteriów [[delimitacja|delimitacji]] liczba ludności zamieszkującej konurbację wynosi od 2,2 mln<ref name="GUSaglomeracja"/> do 3,0 mln osób<ref name="Parysek2008"/>.
Linia 25: Linia 25:


=== Konurbacja  wg P.Swianiewicza i U.Klimskiej ===
=== Konurbacja  wg P.Swianiewicza i U.Klimskiej ===
W 2005 r. [[Paweł Swianiewicz]] oraz Urszula Klimska wyznaczyli obszar konurbacji górnośląskiej obejmującej: [[Katowice]], [[Gliwice]] i [[Sosnowiec]] oraz okoliczne miasta i gminy. Obszar ten w 2002 r. zamieszkiwało 2733 tys. osób. Wyznaczono wtedy także sąsiednie: [[aglomeracja bielska|aglomerację bielską]] i [[aglomeracja rybnicka|aglomerację rybnicką]], które przylegały do konurbacji górnośląskiej<ref name="SwianiewiczKlimska2005">{{cytuj pismo|nazwisko=Swianiewicz|imię=Paweł|nazwisko2=Klimska|imię2=Urszula|tytuł=Społeczne i polityczne zróżnicowanie aglomeracji w Polsce – waniliowe centrum, mozaika przedmieść|czasopismo=Prace i Studia Geograficzne|wolumin=35|wydawca=Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego|strony=51, 53-56|issn=0208-4589|data=2005|miejsce=Warszawa|url=http://www.wgsr.uw.edu.pl/pub/uploads/pis05/Swianiewicz_1a.pdf}}</ref>.
W 2005 r. Paweł Swianiewicz oraz Urszula Klimska wyznaczyli obszar konurbacji górnośląskiej obejmującej: Katowice, Gliwice i Sosnowiec oraz okoliczne miasta i gminy. Obszar ten w 2002 r. zamieszkiwało 2733 tys. osób. Wyznaczono wtedy także sąsiednie: [[aglomeracja bielska|aglomerację bielską]] i [[aglomeracja rybnicka|aglomerację rybnicką]], które przylegały do konurbacji górnośląskiej<ref name="SwianiewiczKlimska2005">{{cytuj pismo|nazwisko=Swianiewicz|imię=Paweł|nazwisko2=Klimska|imię2=Urszula|tytuł=Społeczne i polityczne zróżnicowanie aglomeracji w Polsce – waniliowe centrum, mozaika przedmieść|czasopismo=Prace i Studia Geograficzne|wolumin=35|wydawca=Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego|strony=51, 53-56|issn=0208-4589|data=2005|miejsce=Warszawa|url=http://www.wgsr.uw.edu.pl/pub/uploads/pis05/Swianiewicz_1a.pdf}}</ref>.


=== Konurbacja  wg J.Paryska ===
=== Konurbacja  wg J.Paryska ===
W 2008 r. Jerzy Jan Parysek określił zasięg konurbacji aż po linię: [[Tarnowskie Góry]] [[Miasteczko Śląskie]] – [[Siewierz]] – [[Zawiercie]] – [[Olkusz]] – [[Trzebinia]] [[Chrzanów]] [[Zator (województwo małopolskie)|Zator]] [[Andrychów]] [[Bielsko-Biała]] [[Jastrzębie-Zdrój]] [[Wodzisław Śląski]] [[Racibórz]] – [[Kędzierzyn-Koźle]] [[Pyskowice]] [[Tarnowskie Góry]]. Przedstawił, że obszar ten zamieszkiwało ponad 3,5 mln osób<ref name="Parysek2008">{{cytuj książkę|tytuł=Wybrane problemy rozwoju i rewitalizacji miast: aspekty poznawcze i praktyczne|wydawca=Bogucki Wydawnictwo Naukowe, IGSEiGP UAM|miejsce=Poznań|data=2008|seria=Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna nr 5|strony=34-35|isbn=978-83-61320-33-3|nazwisko r=Parysek|imię r=Jerzy Jan|rozdział=Aglomeracje miejskie w Polsce oraz problemy ich funkcjonowania i rozwoju|url=http://www.rr.amu.edu.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=92&Itemid=47}}</ref>.
W 2008 r. Jerzy Jan Parysek określił zasięg konurbacji aż po linię: Tarnowskie Góry – Miasteczko Śląskie – [[Siewierz]] – [[Zawiercie]] – [[Olkusz]] – Trzebinia – Chrzanów – Zator – Andrychów – Bielsko-Biała – Jastrzębie-Zdrój – Wodzisław Śląski – Racibórz –Kędzierzyn-Koźle – Pyskowice – Tarnowskie Góry. Przedstawił, że obszar ten zamieszkiwało ponad 3,5 mln osób<ref name="Parysek2008">{{cytuj książkę|tytuł=Wybrane problemy rozwoju i rewitalizacji miast: aspekty poznawcze i praktyczne|wydawca=Bogucki Wydawnictwo Naukowe, IGSEiGP UAM|miejsce=Poznań|data=2008|seria=Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna nr 5|strony=34-35|isbn=978-83-61320-33-3|nazwisko r=Parysek|imię r=Jerzy Jan|rozdział=Aglomeracje miejskie w Polsce oraz problemy ich funkcjonowania i rozwoju|url=http://www.rr.amu.edu.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=92&Itemid=47}}</ref>.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Aktualna wersja na dzień 18:02, 9 kwi 2017

Konurbacja miejscowości Zagłębia Dąbrowskiego i Górnego Śląska (śląsko-dąbrowska[1])[2][3][4][5][6][7] katowicka [8], – pojęcie związane urbanistyką - konurbacja w południowej Polsce, w województwie śląskim, położona w większości na Wyżynie Śląskiej. W skład konurbacji wchodzą historyczne tereny Górnego Śląska, Zagłębia Dąbrowskiego oraz Jaworzna.

W zależności od koncepcji i przyjętych kryteriów delimitacji liczba ludności zamieszkującej konurbację wynosi od 2,2 mln[9] do 3,0 mln osób[10].

Nazwa

Istnienie konurbacji nie zostało do tej pory prawnie sformalizowane, w opracowaniach różnych organizacji[11] stosowane są różne jego nazwy. Dla uwzględnienia, że w skład konurbacji wchodzi Zagłębie Dąbrowskie autorzy używają nazwy: konurbacja śląsko-dąbrowska[12][13] (która jest już używana m.in. przez GZM[1]), konurbacja śląsko-zagłębiowska[14], czy też region śląsko-dąbrowski[15][16].

Górnośląski Związek Metropolitalny promuje utworzenie Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii „Silesia”[17].

Koncepcje konurbacji

Konurbacja wg GUS

W 2006 r. Urząd Statystyczny w Katowicach w publikacji elektronicznej porównał konurbację z większymi miastami Polski, przedstawiając ją jako zespół 19 graniczących z sobą miast woj. śląskiego: Gliwice, Zabrze, Katowice, Bytom, Świętochłowice, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Czeladź, Mysłowice, Będzin, Tychy, Ruda Śląska, Piekary Śląskie, Chorzów, Mikołów, Tarnowskie Góry, Knurów[9].

Konurbacja wg samorządu województwa śląskiego

W 2004 r. samorząd województwa przyjął Plan Zagospodarowania Przestrzennego Woj. Śląskiego, która przedstawia, że konurbację tworzy 14 dużych miast na prawach powiatów: Bytom, Chorzów, Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Gliwice, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tychy, Zabrze. Publikacja podaje, że konurbacja liczyła ponad 2 mln mieszkańców[5].

Na jednej z map publikacji 14 miast na prawach powiatu określono jako ośrodki centralne konurbacji, gdzie rozwijają się funkcje metropolitalne. Ponadto do miast obszarów śródmiejskich konurbacji zaliczono 10 miast: Będzin, Czeladź, Knurów, Łaziska Górne, Mikołów, Pyskowice, Radzionków, Sławków, Tarnowskie Góry, Wojkowice[18].

Do miast obszaru zurbanizowanego w otoczeniu strefy śródmiejskiej zaliczono 5 miast: Bieruń, Czerwionka-Leszczyny, Imielin, Lędziny, Orzesze[18].

Konurbacja wg P.Swianiewicza i U.Klimskiej

W 2005 r. Paweł Swianiewicz oraz Urszula Klimska wyznaczyli obszar konurbacji górnośląskiej obejmującej: Katowice, Gliwice i Sosnowiec oraz okoliczne miasta i gminy. Obszar ten w 2002 r. zamieszkiwało 2733 tys. osób. Wyznaczono wtedy także sąsiednie: aglomerację bielską i aglomerację rybnicką, które przylegały do konurbacji górnośląskiej[19].

Konurbacja wg J.Paryska

W 2008 r. Jerzy Jan Parysek określił zasięg konurbacji aż po linię: Tarnowskie Góry – Miasteczko Śląskie – SiewierzZawiercieOlkusz – Trzebinia – Chrzanów – Zator – Andrychów – Bielsko-Biała – Jastrzębie-Zdrój – Wodzisław Śląski – Racibórz –Kędzierzyn-Koźle – Pyskowice – Tarnowskie Góry. Przedstawił, że obszar ten zamieszkiwało ponad 3,5 mln osób[10].

Przypisy

  1. 1,0 1,1 cyt. "14 miast na prawach powiatu, leżących na obszarze konurbacji śląsko-dąbrowskiej." Członkowie. Górnośląski Związek Metropolitalny. [dostęp 2011-06-19].
  2. cyt. "konurbacja górnośląska" Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010–2020: Regiony, Miasta, Obszary wiejskie (Szablon:Monitor Polski, s. 1397, 1405, 1472, 1501)
  3. cyt. "konurbacja górnośląska" Koncepcja Polityki Przestrzennego Zagospodarowania Kraju z 2001 r. (Szablon:Monitor Polski, s. 545, 546)
  4. cyt. "konurbacja górnośląska" Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 (projekt). Warszawa: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, 2011-01-25, s. 32, 43, 73. 
  5. 5,0 5,1 cyt. "aglomeracja górnośląska" Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego. Katowice: Urząd Marszałkowski Woj. Śląskiego, 2004-06-21, s. 16-19, 22 (Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2004 r., Nr 68, poz. 2049)
  6. cyt. "górnośląska" Narodowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2007-2013 (projekt zaakceptowany przez Radę Ministrów 6 września 2005 r.). Warszawa: Departament Polityki Regionalnej Ministerstwo Gospodarki i Pracy, 2005-09, s. 94. 
  7. cyt. "aglomeracja górnośląska" Narodowy Plan Rozwoju 2007-2013 (dokument przyjęty przez Radę Ministrów 6.09.2005). Warszawa: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, 2005-09, s. 81. 
  8. (PDF)Tadeusz Markowski, Tadeusz Marszał: Metropolie Obszary Metropolitalne Metropolizacja - Problemy i pojęcia podstawowe. Warszawa: Polska Akademia Nauk Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, 2006, s. 14. ISBN 83-89693-16-X. 
  9. 9,0 9,1 (Stan na 30 września 2006) GUS: Aglomeracja śląska w liczbach - Podmioty gospodarki narodowej - Powierzchnia i ludność. [dostęp 2009-03-05]. Uwzględniono 19 miast wchodzących w skład konurbacji.
  10. 10,0 10,1 Jerzy Jan Parysek: Aglomeracje miejskie w Polsce oraz problemy ich funkcjonowania i rozwoju. W: Wybrane problemy rozwoju i rewitalizacji miast: aspekty poznawcze i praktyczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, IGSEiGP UAM, 2008, s. 34-35, seria: Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna nr 5. ISBN 978-83-61320-33-3. 
  11. rządowych, samorządowych, naukowych, państwowych, prywatnych firm konsultingowych, czy też stowarzyszeń
  12. Piotr Bielecki: Gdzie jest Zagłębie w przyszłej Metropolii?. Regionalne Stowarzyszenie "Forum dla Zagłębia Dąbrowskiego", 2009-04-18. [dostęp 2011-06-19].
  13. Zagłębiacy czują się przytłumieni przez "śląskość". zaglebie.info/. [dostęp 2009-03-08].
  14. Ernst & Young: Regionalne Forum Biznesu – Raport Górny Śląsk. Miesięcznik Gospodarczy Nowy Przemysł, 2007-10-19. [dostęp 2009-03-30].
  15. Jacek Wesołowski: Tranport miejski. Instytut Spraw Obywatelskich. [dostęp 2009-03-30].
  16. Krystyna Kozdroń. Czas na Dąbrowę. „Raptularz Kulturalny”. 37 (1), s. 3, 2007 styczeń-marzec. ISSN 1429-8597. 
  17. Dokumenty strategiczne. Górnośląski Związek Metropolitalny. [dostęp 2011-06-19].
  18. 18,0 18,1 Mapa nr 26. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego. Katowice: Urząd Marszałkowski Woj. Śląskiego, 2004-06-21. (Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2004 r., Nr 68, poz. 2049)
  19. Paweł Swianiewicz, Urszula Klimska. Społeczne i polityczne zróżnicowanie aglomeracji w Polsce – waniliowe centrum, mozaika przedmieść. „Prace i Studia Geograficzne”. 35, s. 51, 53-56, 2005. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 0208-4589. 

Prawa autorskie

Treść objęta jest licencją GNU Wolnej Dokumentacji w wersji 1.1 lub dowolnej pózniejszej opublikowanej przez Free Software Foundation i została ona opracowana na podstawie Wikipedii, tutaj możesz znaleźć artykuł źródłowy oraz autorów