Andrzej Niemojewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Andrzej Niemojewski (1864 - 1921), pisarz, publicysta.Urodził się 24 stycznia 1864 r. we wsi Rokitnica | Andrzej Niemojewski ([[1864]] - [[1921]]), pisarz, publicysta. Urodził się [[24 stycznia]] [[1864]] r. we wsi Rokitnica na ziemi płockiej, w rodzinie ziemiańskiej Feliksa i Józefy z Noskowskich. | ||
na ziemi płockiej, w rodzinie ziemiańskiej Feliksa i Józefy z Noskowskich. | |||
Uczył się początkowo w domu, a następnie w Brodnicy, Krakowie i Nowym Sączu, gdzie w 1885 r. zdał maturę. | Uczył się początkowo w domu, a następnie w Brodnicy, Krakowie i Nowym Sączu, gdzie w [[1885]] r. zdał maturę. Podczas pobytu w szkole zaprzyjaźnił się z Franciszkiem Nowickim, z którym wydał później debiutancki tomik wierszy. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Dorpacie ([[1885]]-[[1888]]). Od [[1889]] r. mieszkał w Warszawie, a potem ([[1890]]-[[1891]]) w Krakowie, gdzie związał się z ruchem socjalistycznym. Swoje wiersze, nowele, opowiadania drukował w "Przeglądzie Literackim", "Tygodniku Ilustrowanym" i "Wędrowcu". | ||
Podczas pobytu w szkole zaprzyjaźnił się z Franciszkiem Nowickim, z którym wydał później debiutancki tomik wierszy. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Dorpacie (1885-1888). Od 1889 r. mieszkał w Warszawie, a potem (1890-1891) w Krakowie, gdzie związał się z ruchem socjalistycznym. Swoje wiersze, nowele, opowiadania drukował w "Przeglądzie Literackim", "Tygodniku Ilustrowanym" i "Wędrowcu". | |||
W 1892 r. osiedlił się w Sosnowcu, gdzie objął stanowisko sekretarza w Sosnowieckim Towarzystwie Kopalń i Zakładów Hutniczych. Jednocześnie poświęcał się działalności literackiej. Tutaj powstała większość | W [[1892]] r. osiedlił się w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], gdzie objął stanowisko sekretarza w [[Sosnowieckie Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych|Sosnowieckim Towarzystwie Kopalń i Zakładów Hutniczych]]. Jednocześnie poświęcał się działalności literackiej. Tutaj powstała większość | ||
utworów siedmioczęściowego cyklu poetyckiego '''''Polonia irredenta''''': cz.1. ''Podziemia'', cz.2. ''Łuny'', cz.3. ''Ziemia obiecana'', cz.4. ''W ciszy wiejskiej'', cz,5. ''Stolica'', cz.6. ''Ptaki burzy'', cz. 7. ''Z wojaczki polskiego chłopa''. | utworów siedmioczęściowego cyklu poetyckiego '''''Polonia irredenta''''': cz.1. ''Podziemia'', cz.2. ''Łuny'', cz.3. ''Ziemia obiecana'', cz.4. ''W ciszy wiejskiej'', cz,5. ''Stolica'', cz.6. ''Ptaki burzy'', cz. 7. ''Z wojaczki polskiego chłopa''. | ||
Zwłaszcza w pierwszych trzech częściach zawarł przejmujący obraz życia i pracy robotników Zagłębia Dąbrowskiego. W okresie sosnowieckim ukazały się także: Poezje. Seria druga, opowiadania w tomie Listopad; obrazek sceniczny Bajka oraz dramat zżycia rodziny chłopskiej Familia. | Zwłaszcza w pierwszych trzech częściach zawarł przejmujący obraz życia i pracy robotników [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]]. W okresie sosnowieckim ukazały się także: Poezje. Seria druga, opowiadania w tomie Listopad; obrazek sceniczny Bajka oraz dramat zżycia rodziny chłopskiej Familia. | ||
Niemojewski patronował budowie gmachu teatru, a na inaugurację jego działalności ([[6 lutego]] [[1897]] r.) napisał '''''Prolog''''', utwór oparty na motywach folkloru górniczego, sławiący "geniusz" sztuki i jego sojusz ze | Niemojewski patronował budowie gmachu teatru, a na inaugurację jego działalności ([[6 lutego]] [[1897]] r.) napisał '''''Prolog''''', utwór oparty na motywach folkloru górniczego, sławiący "geniusz" sztuki i jego sojusz ze | ||
światem pracy. | światem pracy. | ||
W połowie 1897 r. opuścił Sosnowiec i osiadł w Warszawie, gdzie kontynuował działalność literacką. Współpracował z Polską Partią Socjalistyczną, brał udział w pracy agitacyjnej na rzecz toczącej się w latach 1905-1907 r. rewolucji. Na fali działalności politycznej przyjeżdżał do Sosnowca, aby wygłaszać odczyty i uczestniczyć w demonstracjach postępowej inteligencji. Popierał walkę zagłębiowskiej młodzieży o polską szkołę. | W połowie [[1897]] r. opuścił [[Sosnowiec]] i osiadł w Warszawie, gdzie kontynuował działalność literacką. Współpracował z Polską Partią Socjalistyczną, brał udział w pracy agitacyjnej na rzecz toczącej się w latach [[1905]]-[[1907]] r. rewolucji. Na fali działalności politycznej przyjeżdżał do [[Sosnowiec|Sosnowca]], aby wygłaszać odczyty i uczestniczyć w demonstracjach postępowej inteligencji. Popierał walkę zagłębiowskiej młodzieży o polską szkołę. | ||
Po 1905 r. poświęcił się krzewieniu wolnomyślicielstwa i religioznawstwa. W Polsce niepodległej reprezentował kierunek zbliżony do endecji. Zmarł nagle w Warszawie [[3 listopada]] [[1921]] roku. | Po [[1905]] r. poświęcił się krzewieniu wolnomyślicielstwa i religioznawstwa. W Polsce niepodległej reprezentował kierunek zbliżony do endecji. Zmarł nagle w Warszawie [[3 listopada]] [[1921]] roku. | ||
W 1991 roku Rada Miejska Sosnowca przemianowała ulicę Jana Tyszki w Józefowie na ulicę Andrzeja Niemojewskiego. | W [[1991]] roku Rada Miejska Sosnowca przemianowała ulicę Jana Tyszki w Józefowie na ulicę Andrzeja Niemojewskiego. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 22:44, 2 lis 2011
Andrzej Niemojewski (1864 - 1921), pisarz, publicysta. Urodził się 24 stycznia 1864 r. we wsi Rokitnica na ziemi płockiej, w rodzinie ziemiańskiej Feliksa i Józefy z Noskowskich.
Uczył się początkowo w domu, a następnie w Brodnicy, Krakowie i Nowym Sączu, gdzie w 1885 r. zdał maturę. Podczas pobytu w szkole zaprzyjaźnił się z Franciszkiem Nowickim, z którym wydał później debiutancki tomik wierszy. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Dorpacie (1885-1888). Od 1889 r. mieszkał w Warszawie, a potem (1890-1891) w Krakowie, gdzie związał się z ruchem socjalistycznym. Swoje wiersze, nowele, opowiadania drukował w "Przeglądzie Literackim", "Tygodniku Ilustrowanym" i "Wędrowcu".
W 1892 r. osiedlił się w Sosnowcu, gdzie objął stanowisko sekretarza w Sosnowieckim Towarzystwie Kopalń i Zakładów Hutniczych. Jednocześnie poświęcał się działalności literackiej. Tutaj powstała większość utworów siedmioczęściowego cyklu poetyckiego Polonia irredenta: cz.1. Podziemia, cz.2. Łuny, cz.3. Ziemia obiecana, cz.4. W ciszy wiejskiej, cz,5. Stolica, cz.6. Ptaki burzy, cz. 7. Z wojaczki polskiego chłopa.
Zwłaszcza w pierwszych trzech częściach zawarł przejmujący obraz życia i pracy robotników Zagłębia Dąbrowskiego. W okresie sosnowieckim ukazały się także: Poezje. Seria druga, opowiadania w tomie Listopad; obrazek sceniczny Bajka oraz dramat zżycia rodziny chłopskiej Familia.
Niemojewski patronował budowie gmachu teatru, a na inaugurację jego działalności (6 lutego 1897 r.) napisał Prolog, utwór oparty na motywach folkloru górniczego, sławiący "geniusz" sztuki i jego sojusz ze światem pracy.
W połowie 1897 r. opuścił Sosnowiec i osiadł w Warszawie, gdzie kontynuował działalność literacką. Współpracował z Polską Partią Socjalistyczną, brał udział w pracy agitacyjnej na rzecz toczącej się w latach 1905-1907 r. rewolucji. Na fali działalności politycznej przyjeżdżał do Sosnowca, aby wygłaszać odczyty i uczestniczyć w demonstracjach postępowej inteligencji. Popierał walkę zagłębiowskiej młodzieży o polską szkołę.
Po 1905 r. poświęcił się krzewieniu wolnomyślicielstwa i religioznawstwa. W Polsce niepodległej reprezentował kierunek zbliżony do endecji. Zmarł nagle w Warszawie 3 listopada 1921 roku.
W 1991 roku Rada Miejska Sosnowca przemianowała ulicę Jana Tyszki w Józefowie na ulicę Andrzeja Niemojewskiego.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom II. Muzeum w Sosnowcu, 2003, s. 34-35. ISBN 83-89199-03-3.
