Józef Dutkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(Redakcyjne, podpunkty.) |
||
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Józef Dutkiewicz | |imię i nazwisko = '''Józef Dutkiewicz''' | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Józef Dutkiewicz.gif | |grafika = Józef Dutkiewicz.gif | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki =Józef Dutkiewicz | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = | |data urodzenia = [[7 marca]] [[1903]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = [[Czeladź]] | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = | |data śmierci = [[6 października]] [[1986]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = Łódź | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = | |zawód = Pedagog, historyk, profesor | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
'''Józef Dutkiewicz''' ([[1903]] - [[1986]])- jeden z najwybitniejszych historyków polskich, czołowy przedstawiciel łódzkiej szkoły historycznej lat 60-80-tych XX wieku. Urodził się w [[Czeladź|Czeladzi]] [[7 marca]] [[1903]] roku jako syn Piotra - buchaltera, a potem prokurenta kopalni [[Kopalnia "Saturn" (Czeladź)|"Saturn"]] oraz Stefanii - z zawodu nauczycielki. | |||
==Wczesne lata== | |||
W okresie wojny bolszewickiej służył w szwadronie zapasowym 206 pułku ułanów. Egzamin dojrzałości złożył w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] ([[1921]]). | |||
==Studia== | |||
W latach 20-tych XX stulecia ([[1921]] - [[1925]]) studiował historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (Wydział Filozoficzno Historyczny). Doktoryzował się również w latach II Rzeczypospolitej ([[1926]]). | |||
==Praca zawodowa== | |||
Kwalifikacje warsztatowe historyka pogłębiał pod okiem wybitnych uczonych polskich - Wacława Sobieskiego, Władysława Konopczyńskiego, Marecellego Handelsmana - także podczas seminariów z historii filozofii u prof. Tadeusza Garbowskiego i prof. Władysława Heinricha, czy też w trakcie seminarium z historii literatury u prof. Ignacego Chrzanowskiego. Prowadził oryginalne historyczne badania źródłowe w Paryżu, Londynie, Wiedniu i Berlinie. Pracował jako nauczyciel w szkolnictwie średnim w [[Zawiercie|Zawierciu]], Kielcach i Łowiczu . | |||
W latach wojny i okupacji hitlerowskiej związany był z konspiracyjną działalnością Armii Krajowej. Po II wojnie światowej podjął pracę w Wolnej Wszechnicy , przekształconej następnie w Uniwersytet Łódzki w Łodzi. Habilitował się w roku [[1945]] (dysertacja ''Francja a Polska w 1931 roku''). | |||
Profesorem nadzwyczajnym został w roku [[1950]], a w [[1962]] profesorem zwyczajnym. Recenzował prace habilitacyjne późniejszych, wybitnych profesorów historii: HENRYKA KOCÓJA, WłADYSŁAWA ZAJEWSKIEGO, WŁODZIMIERZA T. KOWALSKIEGO, JÓZEFA KUKUŁKI, WŁADYSŁAWA LECHA KARWACKIEGO, WŁADYSŁAWA BORTNOWSKIEGO, KRYSTYNY ŚRENIOWSKIEJ, STANISŁAWA BANASIAKA, ZBIGNIEWA MARCINIAJKA, ROMANA WAJDOWICZA, ROMANA GAWIŃSKIEGO, ALINY SŁOMKOWSKIEJ, STEFANA WOJTKOWIAKA. | |||
Doktorantami Profesora Józefa Dutkiewicza byli również przyszli profesorowie - prof. Waldemar Michowicz, prof. Ludwik Mroczka, prof. Henryk Kocój, a magistrantami - prof. Eugeniusz Ponczek, [[Mirosław Ponczek|prof. Mirosław Ponczek]], dr hab. prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Władysław Stępniak. | |||
Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu [[6 października]] [[1986]] roku. | |||
==Wybrane prace== | |||
Prace zwarte Józefa Dutkiewicza były pionierskimi, zwłaszcza monografie: | |||
*''Prusy a Polska w okresie Sejmu Czteroletniego'' ([[1935]]) | |||
*''Austria a Polska w 1831 roku'' ([[1950]]) | |||
*''Francja a Polska w 1831 roku'' ([[1952]]) | |||
*''Anglia a sprawa polska w latach 1830 - 1831'' ([[1967]]) | |||
*''Szymon Askenazy i jego szkoła'' ([[1968]]) | |||
*''Dzieło Jeana Jouresa o Rewolucji Francuskiej'' ([[1970]]) | |||
*''Francuska historiografia dotycząca Komuny Paryskiej 1871 roku'' ([[1972]]) | |||
==Linki zewnętrzne== | |||
*[http://www.pthlodz.uni.lodz.pl/poziom2/jdut.html Biogram na stronie łódzkiego oddziału PTH] | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Dutkiewicz, Józef]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Dutkiewicz, Józef]] |
Aktualna wersja na dzień 15:47, 7 mar 2016
Zagłębiowskie Biogramy | |
Józef Dutkiewicz | |
Imię i nazwisko | Józef Dutkiewicz |
Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1903 Czeladź |
Data i miejsce śmierci | 6 października 1986 Łódź |
Zawód | Pedagog, historyk, profesor |
Józef Dutkiewicz (1903 - 1986)- jeden z najwybitniejszych historyków polskich, czołowy przedstawiciel łódzkiej szkoły historycznej lat 60-80-tych XX wieku. Urodził się w Czeladzi 7 marca 1903 roku jako syn Piotra - buchaltera, a potem prokurenta kopalni "Saturn" oraz Stefanii - z zawodu nauczycielki.
Wczesne lata
W okresie wojny bolszewickiej służył w szwadronie zapasowym 206 pułku ułanów. Egzamin dojrzałości złożył w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Sosnowcu (1921).
Studia
W latach 20-tych XX stulecia (1921 - 1925) studiował historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (Wydział Filozoficzno Historyczny). Doktoryzował się również w latach II Rzeczypospolitej (1926).
Praca zawodowa
Kwalifikacje warsztatowe historyka pogłębiał pod okiem wybitnych uczonych polskich - Wacława Sobieskiego, Władysława Konopczyńskiego, Marecellego Handelsmana - także podczas seminariów z historii filozofii u prof. Tadeusza Garbowskiego i prof. Władysława Heinricha, czy też w trakcie seminarium z historii literatury u prof. Ignacego Chrzanowskiego. Prowadził oryginalne historyczne badania źródłowe w Paryżu, Londynie, Wiedniu i Berlinie. Pracował jako nauczyciel w szkolnictwie średnim w Zawierciu, Kielcach i Łowiczu .
W latach wojny i okupacji hitlerowskiej związany był z konspiracyjną działalnością Armii Krajowej. Po II wojnie światowej podjął pracę w Wolnej Wszechnicy , przekształconej następnie w Uniwersytet Łódzki w Łodzi. Habilitował się w roku 1945 (dysertacja Francja a Polska w 1931 roku).
Profesorem nadzwyczajnym został w roku 1950, a w 1962 profesorem zwyczajnym. Recenzował prace habilitacyjne późniejszych, wybitnych profesorów historii: HENRYKA KOCÓJA, WłADYSŁAWA ZAJEWSKIEGO, WŁODZIMIERZA T. KOWALSKIEGO, JÓZEFA KUKUŁKI, WŁADYSŁAWA LECHA KARWACKIEGO, WŁADYSŁAWA BORTNOWSKIEGO, KRYSTYNY ŚRENIOWSKIEJ, STANISŁAWA BANASIAKA, ZBIGNIEWA MARCINIAJKA, ROMANA WAJDOWICZA, ROMANA GAWIŃSKIEGO, ALINY SŁOMKOWSKIEJ, STEFANA WOJTKOWIAKA.
Doktorantami Profesora Józefa Dutkiewicza byli również przyszli profesorowie - prof. Waldemar Michowicz, prof. Ludwik Mroczka, prof. Henryk Kocój, a magistrantami - prof. Eugeniusz Ponczek, prof. Mirosław Ponczek, dr hab. prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Władysław Stępniak.
Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu 6 października 1986 roku.
Wybrane prace
Prace zwarte Józefa Dutkiewicza były pionierskimi, zwłaszcza monografie:
- Prusy a Polska w okresie Sejmu Czteroletniego (1935)
- Austria a Polska w 1831 roku (1950)
- Francja a Polska w 1831 roku (1952)
- Anglia a sprawa polska w latach 1830 - 1831 (1967)
- Szymon Askenazy i jego szkoła (1968)
- Dzieło Jeana Jouresa o Rewolucji Francuskiej (1970)
- Francuska historiografia dotycząca Komuny Paryskiej 1871 roku (1972)