Blanowice (Zawiercie)

Blanowice dzielnica Zawiercia
Status	dzielnica
W granicach Zawiercia	od
Kod pocztowy	00-000

Blanowice - jedna z najstarszych dzielnic Zawiercia

Historia

W dokumentach wymieniane były takie nazwy tej miejscowości jak Vilanowicz, Bilanovicz czy Bilawnycze[1].

Pierwsza wzmianka o wsi Bilanowice pochodzi z roku 1384 - wiadomo o niej tyle, że była własnością Krzywonosa z Czarnej Poręby. W roku 1403 sprzedał on ją wraz z Czarną Porębą rodzinie Pileckich z Pilicy. Od roku 1431 w Blanowicach czynna była kuźnica żelaza zwana Bilanowską. Na początku XIX w. w Blanowicach istniała kopalnia "Blanowice", która jest uważana za najstarszą kopalnię węgla w rejonie zawierciańskim.

Wieś była własnością Padniewskich, Zbaraskich, Warszyckich i Westów. Pod koniec XVIII w. we wsi był dwór, folwark, młyn z browarem i karczma; mieszkało tu ok. 200 ludzi. W 1827 r. istniały 34 domy, a wieś liczyła 355 mieszkańców.

Miejscowość należała do parafii i gminy Kromołów, która do 1885 r. należała do powiatu olkuskiego w guberni kieleckiej, a następnie została włączona do powiatu będzińskiego w guberni piotrkowskiej dzieląc losy rozrastającego się wówczas Zawiercia. W roku 1965 przyłączono do Zawiercia część Blanowic, a w latach 1975-1976 pozostałą część wsi.

Dzielnica Zawiercia jest położona w dolince (odchodzi z niej kilka wąwozów porośniętych trawą) i na wzniesieniu kuesty jurajskiej (roztacza się z niej panorama Zawiercia i okolic). Na stoku kuesty, za kilkoma cegielniami i ich wyrobiskami gliny, stoi wapiennik.

W Blanowicach znajduje się sezonowy basen kąpielowy, który jest miejscem letniego wypoczynku mieszkańców Zawiercia. Na terenie dzielnicy działa klub piłkarski Olimpia Blanowice.

Galeria

Plik:Zawiercie-Blanowice._Wapiennik._Foto._Grzegorz_Onyszko._04.JPG|Zdjęcie nieczynnego wapiennika. Foto: Grzegorz Onyszko Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: </gallery>