Główna Dyrekcja Górnicza (Królestwo Polskie): Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
(Podlinkowanie Banku Polskiego.) |
(Redakcyjne.) |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Główna Dyrekcja Górnicza''' – utworzona | '''Główna Dyrekcja Górnicza''' – utworzona w [[1816]] roku w Kielcach. | ||
==Historia== | |||
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. | Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. | ||
Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic. | Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był [[Stanisław Staszic]]. | ||
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: Miedzianogórskie | Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: | ||
*Miedzianogórskie (okolice Kielc) | |||
*Olkusko - Siewierskie | |||
*Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem) | |||
*Samsonowskie (okolice Kielc) | |||
*Pankowskie (okolice Częstochowy) | |||
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bankowi Polskiemu]]. | W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bankowi Polskiemu]]. | ||
==Linki zewnętrzne== | |||
*[http://histmag.org/Stanislaw-Staszic-i-polityka-protekcyjna-7518 Stanisław Staszic i polityka protekcyjna na histmag.org] | |||
[[Kategoria:Historia|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]] | [[Kategoria:Historia|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]] | ||
[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]] | [[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:10, 14 wrz 2013
Główna Dyrekcja Górnicza – utworzona w 1816 roku w Kielcach.
Historia
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic.
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw:
- Miedzianogórskie (okolice Kielc)
- Olkusko - Siewierskie
- Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem)
- Samsonowskie (okolice Kielc)
- Pankowskie (okolice Częstochowy)
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.
