Towarzystwo Bezimienne Kopalń Węgla "Czeladź” Piaski: Różnice pomiędzy wersjami
(Podlinkowanie foto.) |
(Kategorie.) |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim | data = [[1939]] | wydawca = Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim | miejsce = [[Sosnowiec]] | isbn = | strony = 142-143}} | *{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim | data = [[1939]] | wydawca = Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim | miejsce = [[Sosnowiec]] | isbn = | strony = 142-143}} | ||
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]] | |||
[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim]] | |||
[[Kategoria:Towarzystwa i spółki akcyjne]] | |||
[[Kategoria:Zakłady przemysłowe]] | |||
Wersja z 13:57, 5 wrz 2013
Towarzystwo Bezimienne Kopalń Węgla „Czeladź” Piaski Sosnowiec Spółka Akcyjna - założona w 1879 r.
Majątek
Kapitał zł. 13.173.225.
Towarzystwo prowadziło kopalnię węgla kamiennego 3-ma szybami: Piotr, Paweł 210 m głębokości i Juliusz 175 m głębokości, których produkcja w 1938 r. wynosiła 690.000 t, oraz elektrownię o mocy 14.000 kW, dostarczającą energii elektrycznej na potrzeby własne Towarzystwa oraz Elektrowni Okręgowej w Zagłębiu Dąbrowskim i Zrzeszeniu Elektrowni Górniczych „Zelgór”.
Zatrudnienie
Przeciętna ilość zatrudnionych pracowników w 1938 r. ogółem 1.575 (1.460 robotników i 115 urzędników).
Kolonia Piaski
Towarzystwo „Czeladź” posiadało wzorową kolonię robotniczą Piaski o 160 domach mieszkalnych (1.070 mieszkań), 11.000 m2 ulic i placów, 12 ha ogrodów, parków, zieleńców i boisk sportowych. Kolonia miała wodociąg, była skanalizowana i oświetlona elektrycznie, ulice brukowane, wszystko kosztem i staraniem Towarzystwa „Czeladź”. Pobudowało ono również kościół, ofiarowany następnie na własność parafii rzymsko-katolickiej Piaski wraz z budyniem plebanii i terenem pod cmentarz, oraz 4 budynki szkolne (dzierżawione za symboliczną opłatą przez miasto Czeladź) i urządziło salę zabaw dla robotników, klub urzędniczy, ogród Jordanowski.
Towarzystwo utrzymywało na kolonii ochronkę i szkołę gospodarczą, z których bezpłatnie korzystało z górą 230 dzieci pracowników Towarzystwa.
