Blanowice (Zawiercie): Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Blanowice - dzielnica Zawiercia. W dokumentach wymieniane były takie nazwy tej miejscowości jak Vilanowicz, Bilanovicz czy Bilawnycze[1]. Pierwsza wzmianka o ws...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Blanowice - dzielnica [[Zawiercia]]. | Blanowice - dzielnica [[Zawiercie|Zawiercia]]. | ||
W dokumentach wymieniane były takie nazwy tej miejscowości jak Vilanowicz, Bilanovicz czy Bilawnycze[1]. | W dokumentach wymieniane były takie nazwy tej miejscowości jak Vilanowicz, Bilanovicz czy Bilawnycze[1]. |
Wersja z 14:41, 27 wrz 2011
Blanowice - dzielnica Zawiercia.
W dokumentach wymieniane były takie nazwy tej miejscowości jak Vilanowicz, Bilanovicz czy Bilawnycze[1].
Pierwsza wzmianka o wsi Bilanowice pochodzi z roku 1384 - wiadomo o niej tyle, że była własnością Krzywonosa z Czarnej Poręby. W roku 1403 sprzedał on ją wraz z Czarną Porębą rodzinie Pileckich z Pilicy. Od roku 1431 w Blanowicach czynna była kuźnica żelaza zwana Bilanowską. Na początku XIX w. w Blanowicach istniała kopalnia "Blanowice", która jest uważana za najstarszą kopalnię węgla w rejonie zawierciańskim. W roku 1965 przyłączono do Zawiercia część Blanowic, a w latach 1975-76 pozostałą część wsi.
Dzielnica Zawiercia jest położona w dolince (odchodzi z niej kilka wąwozów porośniętych trawą) i na wzniesieniu kuesty jurajskiej (roztacza się z niej panorama Zawiercia i okolic). Na stoku kuesty, za kilkoma cegielniami i ich wyrobiskami gliny, stoi wapiennik.
Blanowice w 1490 należały do powiatu krakowskiego, a w 1508 do powiatu lelowskiego. Później wieś była własnością Padniewskich, Zbaraskich, Warszyckich i Westów. W latach 1818–1824 na terenie Blanowic eksploatowano złoża węgla brunatnego[1].