Piwoń (Siewierz): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 34: Linia 34:


==Historia==
==Historia==
Plik:Siewierz-Piwoń 01 kapliczka.JPG
 
[[Plik:Siewierz-Piwoń 01 kapliczka.JPG|thumb|400px|Kapliczka z rzeźbą św. Jana Nepomucena (Foto: Dariusz JUREK)]]


W XVIII w. była tu kuźnica, w [[1792]] wieś zamieszkiwało 111 ludzi (w tym 55 kobiet) w 22 domach<ref>Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939</ref>. W [[1827]] r. miejscowość składała się z 33 domów i 275 mieszkańców<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII</ref>.
W XVIII w. była tu kuźnica, w [[1792]] wieś zamieszkiwało 111 ludzi (w tym 55 kobiet) w 22 domach<ref>Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939</ref>. W [[1827]] r. miejscowość składała się z 33 domów i 275 mieszkańców<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII</ref>.

Wersja z 13:32, 12 cze 2012

Piwoń
dzielnica [[Siewierz|]]
Status dzielnica
W granicach miasta 1 czerwca 1975

Piwoń - miejscowość w północnej części powiatu będzińskiego, obecnie dzielnica Siewierza, przy drodze wojewódzkiej DW-793.
Nazwy miejscowości
Miejscowość występowała pod nazwami: Kuźnica Piwońska i Piwonia (obecnie również spotykana nazwa).

Historia

Kapliczka z rzeźbą św. Jana Nepomucena (Foto: Dariusz JUREK)

W XVIII w. była tu kuźnica, w 1792 wieś zamieszkiwało 111 ludzi (w tym 55 kobiet) w 22 domach[1]. W 1827 r. miejscowość składała się z 33 domów i 275 mieszkańców[2].

Obecnie dzielnica stanowi zwarte skupisko zabudowy jednorodzinnej (przeważnie jednokondygnacyjnej) między linią kolejową Zawiercie-Pyrzowice a północnym fragmentem obwodnicy Siewierza. Znajduje się tu fabryka gazów technicznych BOC (inwestycja kapitału brytyjskiego), Ochotnicza Straż Pożarna, boisko sportowe, sklepy, przystanek PKS i MPK. Zachowały się dwa drewniane budynki.

Przypisy

  1. Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939
  2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII