Józef Dutkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[1903]] | |data urodzenia = [[7 marca]] [[1903]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = [[Czeladź]] | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[1986]] | |data śmierci = [[6 października]] [[1986]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = Lódź | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = | |zawód = Pedagog, historyk, profesor | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
Józef Dutkiewicz( 1903 - 1986)- jeden z najwybitniejszych historyków polskich, czołowy przedstawiciel łódzkiej szkoły historycznej lat 60- 80-tych XX wieku.Urodził się w Czeladzi 7 marca 1903 r. jako syn Piotra - buchaltera , a potem prokurenta kopalni "Saturn " w tym mieście oraz Stefanii- z zawodu nauczycielki. W okresie wojny bolszewickiej służył w szwadronie zapasowym 206 pułku ułanów. Egzamin dojrzałości złożył w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Sosnowcu ( 1921 ). W latach 20 tych XX stulecia ( 1921 - 1925 ) studiował historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie ( Wydział Filozoficzno Historyczny ). Doktoryzował się również w latach II Rzeczypospolitej ( 1926 ). Kwalifikacje warsztatowe historyka pogłębiał pod okiem wybitnych uczonych polskich - Wacława Sobieskiego , Władysława Konopczyńskiego, Marecellego Handelsmana - także podczas seminariów z historii filozofii u prof. Tadeusza Garbowskiego i prof. Władysława Heinricha , czy też w trakcie seminarium z historii literatury u prof. Ignacego Chrzanowskiego . Prowadził oryginalne historyczne badania | '''Józef Dutkiewicz''' ([[1903]] - [[1986]])- jeden z najwybitniejszych historyków polskich, czołowy przedstawiciel łódzkiej szkoły historycznej lat 60- 80-tych XX wieku. Urodził się w [[Czeladź|Czeladzi]] [[7 marca]] [[1903]] r. jako syn Piotra - buchaltera, a potem prokurenta kopalni "Saturn " w tym mieście oraz Stefanii- z zawodu nauczycielki. | ||
W okresie wojny bolszewickiej służył w szwadronie zapasowym 206 pułku ułanów. Egzamin dojrzałości złożył w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Sosnowcu ( [[1921]] ). | |||
W latach 20 tych XX stulecia ([[1921]] - [[1925]]) studiował historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (Wydział Filozoficzno Historyczny). Doktoryzował się również w latach II Rzeczypospolitej ([[1926]]). | |||
Kwalifikacje warsztatowe historyka pogłębiał pod okiem wybitnych uczonych polskich - Wacława Sobieskiego, Władysława Konopczyńskiego, Marecellego Handelsmana - także podczas seminariów z historii filozofii u prof. Tadeusza Garbowskiego i prof. Władysława Heinricha, czy też w trakcie seminarium z historii literatury u prof. Ignacego Chrzanowskiego . Prowadził oryginalne historyczne badania źródłowe w Paryżu, Londynie, Wiedniu i Berlinie. Pracował jako nauczyciel w szkolnictwie średnim w [[Zawiercie|Zawierciu]], Kielcach i Łowiczu . | |||
W latach wojny i okupacji hitlerowskiej związany był z konspiracyjną działalnością Armii Krajowej. Po II wojnie światowej podjął pracę w Wolnej Wszechnicy , przekształconej następnie w Uniwersytet Łódzki w Łodzi. Habilitował się w roku [[1945]] ( dysertacja "'''''Francja a Polska w 1931 roku'''''" ). | |||
Profesorem nadzwyczajnym został w roku [[1950]], a w [[1962]] profesorem zwyczajnym . Recenzował prace habilitacyjne późniejszych , wybitnych profesorów historii : HENRYKA KOCÓJA, WłADYSŁAWA ZAJEWSKIEGO, WŁODZIMIERZA T. WOWALSKIEGO, JÓZEFA KUKUŁKI, WŁADYSŁAWA LECHA KARWACKIEGO,, WŁADYSŁAWA BORTNOWSKIEGO, KRYSTYNY ŚRENIOWSKIEJ , STANISŁAWA BANASIAKA, ZBIGNIEWA MARCINIAJKA, ROMANA WAJDOWICZA, ROMANA GAWIŃSKIEGO, ALINY SŁOMKOWSKIEJ, STEFANA WOJTKOWIAKA. | |||
Doktorantami Profesora Józefa Dutkiewicza byli również przyszli profesorowie - prof. Waldemar Michowicz, prof. Ludwik Mroczka, prof. Henryk Kocój, a magistrantami - prof. Eugeniusz Ponczek, [[Mirosław Ponczek|prof. Mirosław Ponczek]], dr hab. prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (w Toruniu) Władysław Stępniak . | |||
Prace zwarte Józefa Dutkiewicza były pionierskimi , zwłaszcza monografie: | |||
*"'''''Prusy a Polska w okresie Sejmu Czteroletniego'''''" ([[1935]]) | |||
*"'''''Austria a Polska w 1831 roku'''''" ([[1950]]) | |||
*"'''''Francja a Polska w 1831 roku'''''" ([[1952]]) | |||
*"'''''Anglia a sprawa polska w latach 1830 - 1831'''''" ([[1967]]) | |||
*"'''''Szymon Askenazy i jego szkoła'''''" ([[1968]]) | |||
*"'''''Dzieło Jeana Jouresa o Rewolucji Francuskiej'''''" ([[1970]]) | |||
*"'''''Francuska historiografia dotycząca Komuny Paryskiej 1871 roku'''''" ([[1972]]) | |||
Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu [[6 października]] [[1986]] roku. | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Dutkiewicz, Józef]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Dutkiewicz, Józef]] | ||
Wersja z 17:18, 6 lut 2012
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Józef Dutkiewicz |
| Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1903 Czeladź |
| Data i miejsce śmierci | 6 października 1986 Lódź |
| Zawód | Pedagog, historyk, profesor |
Józef Dutkiewicz (1903 - 1986)- jeden z najwybitniejszych historyków polskich, czołowy przedstawiciel łódzkiej szkoły historycznej lat 60- 80-tych XX wieku. Urodził się w Czeladzi 7 marca 1903 r. jako syn Piotra - buchaltera, a potem prokurenta kopalni "Saturn " w tym mieście oraz Stefanii- z zawodu nauczycielki.
W okresie wojny bolszewickiej służył w szwadronie zapasowym 206 pułku ułanów. Egzamin dojrzałości złożył w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Sosnowcu ( 1921 ).
W latach 20 tych XX stulecia (1921 - 1925) studiował historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (Wydział Filozoficzno Historyczny). Doktoryzował się również w latach II Rzeczypospolitej (1926).
Kwalifikacje warsztatowe historyka pogłębiał pod okiem wybitnych uczonych polskich - Wacława Sobieskiego, Władysława Konopczyńskiego, Marecellego Handelsmana - także podczas seminariów z historii filozofii u prof. Tadeusza Garbowskiego i prof. Władysława Heinricha, czy też w trakcie seminarium z historii literatury u prof. Ignacego Chrzanowskiego . Prowadził oryginalne historyczne badania źródłowe w Paryżu, Londynie, Wiedniu i Berlinie. Pracował jako nauczyciel w szkolnictwie średnim w Zawierciu, Kielcach i Łowiczu .
W latach wojny i okupacji hitlerowskiej związany był z konspiracyjną działalnością Armii Krajowej. Po II wojnie światowej podjął pracę w Wolnej Wszechnicy , przekształconej następnie w Uniwersytet Łódzki w Łodzi. Habilitował się w roku 1945 ( dysertacja "Francja a Polska w 1931 roku" ).
Profesorem nadzwyczajnym został w roku 1950, a w 1962 profesorem zwyczajnym . Recenzował prace habilitacyjne późniejszych , wybitnych profesorów historii : HENRYKA KOCÓJA, WłADYSŁAWA ZAJEWSKIEGO, WŁODZIMIERZA T. WOWALSKIEGO, JÓZEFA KUKUŁKI, WŁADYSŁAWA LECHA KARWACKIEGO,, WŁADYSŁAWA BORTNOWSKIEGO, KRYSTYNY ŚRENIOWSKIEJ , STANISŁAWA BANASIAKA, ZBIGNIEWA MARCINIAJKA, ROMANA WAJDOWICZA, ROMANA GAWIŃSKIEGO, ALINY SŁOMKOWSKIEJ, STEFANA WOJTKOWIAKA.
Doktorantami Profesora Józefa Dutkiewicza byli również przyszli profesorowie - prof. Waldemar Michowicz, prof. Ludwik Mroczka, prof. Henryk Kocój, a magistrantami - prof. Eugeniusz Ponczek, prof. Mirosław Ponczek, dr hab. prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (w Toruniu) Władysław Stępniak .
Prace zwarte Józefa Dutkiewicza były pionierskimi , zwłaszcza monografie:
- "Prusy a Polska w okresie Sejmu Czteroletniego" (1935)
- "Austria a Polska w 1831 roku" (1950)
- "Francja a Polska w 1831 roku" (1952)
- "Anglia a sprawa polska w latach 1830 - 1831" (1967)
- "Szymon Askenazy i jego szkoła" (1968)
- "Dzieło Jeana Jouresa o Rewolucji Francuskiej" (1970)
- "Francuska historiografia dotycząca Komuny Paryskiej 1871 roku" (1972)
Profesor Józef Dutkiewicz zmarł w Łodzi w dniu 6 października 1986 roku.
