Ludwik Mauve: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Ludwik Mauve [[1840]] | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Ludwik Mauve | |||
|pseudonim = | |||
|grafika =Ludwik Mauve.jpg | |||
|opis grafiki =Ludwik Mauve | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[1840]] | |||
|miejsce urodzenia = Nysa | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[30 marca]] [[1915]] | |||
|miejsce śmierci = | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = [[Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu]] | |||
|zawód = inżynier górniczy, przemysłowiec | |||
|odznaczenia = | |||
|www = | |||
}} | |||
[[Plik:Sosnowiec Cmentarz ewangelicki 031 (Ludwik Mauve).JPG|thumb|250px|]] | |||
[[Plik:Sosnowiec Cmentarz ewangelicki 032 (Ludwik Mauve).JPG|thumb|250px|]] | |||
'''Ludwik (Ludwig) Mauve''' - (ur. [[1840]] r. w Nysie, zm. [[30 marca]] [[1915]] r.) inżynier górniczy, przemysłowiec, finansista. Zarządca majątku [[Gwarectwo „Hrabia Renard”|Gwarectwa „Hr. Renard”]]. Współwłaściciel fabryk w [[Klucze (gm. Klucze)|Kluczach]]. | |||
==Rodzina== | |||
Był synem Karola, dyrektora rozległych majątków przemysłowo-ziemskich Tiele-Wincklerów na Górnym Śląsku. | |||
Prawdopodobnie u boku ojca zdobywał wiedzę na temat kierowania wielkimi przedsiębiorstwami i przygotował | |||
się do przyszłych obowiązków. | |||
Żonaty z '''Selmą Lange''' miał pięcioro dzieci. Córka Wiera wyszła za mąż za '''Borysa Dietla''', syna [[Heinrich Dietel|Henryka]], założyciela [[Przędzalnia Czesankowa Politex , Przędzalnia Dietla, Sosnowiec, 1879 - 1994|fabryki włókienniczej]] na [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]]. | |||
==Edukacja== | |||
W Prusach ukończył studia wyższe; został inżynierem górniczym. | |||
==Praca w Gwarectwie „Hrabia Renard”== | |||
W [[1875]] r. przyjechał do Sosnowca, by objąć stanowisko dyrektora zespołu majątków ziemskich ([[Sielec (Sosnowiec)|Sielec]], [[Modrzejów (Sosnowiec)|Modrzejów]], [[Góra Siewierska (gm. Psary)|Góra Siewierska]], [[Strzyżowice (gm. Psary)|Strzyżowice]]) i zakładów przemysłowych należących do spadkobierców hr. [[Jan Renard|Jana Renarda]] („Dobra i Kopalnie Sieleckie”). Jako pełnomocnik rodziny uczestniczył w działaniach na rzecz przekształcenia tego przedsiębiorstwa w spółkę. W utworzonym w ich wyniku [[Gwarectwo „Hrabia Renard”|Gwarectwie „Hrabia Renard”]] objął funkcje dyrektora generalnego. | |||
'''Udziały w firmie'''<br> | |||
Miał również udziały w firmie - 2 z 1000. tzw. kuksów (od [[1896]] r. - 7). Po opanowaniu [[Gwarectwo „Hrabia Renard”|Gwarectwa]] przez kapitał francuski, pozostał na dotychczasowym stanowisku, mimo iż był Niemcem (przyjął obywatelstwo rosyjskie). Obowiązki te pełnił do śmierci. | |||
'''Rozwój firmy'''<br> | |||
Pod jego kierownictwem majątek, w którym w latach 70. XIX wieku dominowało rolnictwo, został przekształcony w pełni kapitalistyczne, dobrze prosperujące, wielobranżowe przedsiębiorstwo przemysłowe. Rozbudowano istniejące kopalnie, wybudowano nowe zakłady (powstała m.in. walcownia rur i żelaza w [[Dębowa Góra (Sosnowiec)|Dębowej Górze]]). Z jego inicjatywy w górnictwie i innych branżach przemysłowych realizowano nowoczesne rozwiązania techniczne. Uczestniczył we wszystkich zjazdach górniczych i hutniczych jakie odbywały się w Warszawie. [[Gwarectwo „Hrabia Renard”|Gwarectwo]], którego był dyrektorem pobudowało liczne domy dla robotników, urzędników i personelu technicznego, a także szkoły, przedszkola, szpital, ambulatoria. | |||
'''Rozwój urbanistyczny miasta'''<br> | |||
Działalność [[Gwarectwo „Hrabia Renard”|Gwarectwa]] przyspieszyła proces urbanizacji [[Sosnowiec|Sosnowca]]. | |||
Duży wkład w to dzieło wniósł osobiście L. Mauve. Z jego inicjatywy powstały w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] telefony, elektrownia, [[hotel „Sielec”]] z salą teatralną i in. obiekty. Uporządkował i zmodernizował [[Park Sielecki (Sosnowiec)|park sielecki]], który nosił później jego imię. | |||
Przez pewien czas utrzymywał przejęty przez [[Gwarectwo „Hrabia Renard”|Gwarectwo]] teatr. | |||
==Inauguracja sosnowieckiego magistratu== | |||
Ludwik Mauve uczestniczył w pierwszym, inauguracyjnym posiedzeniu [[Urząd Miejski w Sosnowcu|sosnowieckiego magistratu]] ([[24 stycznia]] [[1903]]), na którym powołano go na honorowego radcę miejskiego. Funkcję tę pełnił wspólnie z [[Heinrich Dietel|H. Dietlem]], [[Franz Schöen|F. Schonem]] i [[Reicher Stanisław|S. Reicherem]]. | |||
==Majątek w Kluczach== | |||
W [[1897]] r. nabył majątek [[Klucze (gm. Klucze)|Klucze]] i rozwinął tam działalność inwestycyjną. | |||
Był współwłaścicielem fabryki Portland - Cementu w [[Klucze (gm. Klucze)|Kluczach]] i wybudowanej na tym terenie fabryki papieru. | |||
==Twórca Towarzystwa== | |||
W [[1911]] r. wspólnie z [[Bogumił Meyer|Bogumiłem Meyerem]] utworzył [[Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe Będzin-Olkusz]]. Do końca życia pełnił obowiązki wiceprezesa Rady Zarządzającej Francusko-Rosyjskiego Towarzystwa Górniczego. | |||
==Ciekawostki== | |||
'''Kultura, oświata, itd...'''<br> | |||
Wspierał instytucje charytatywne, oświatowe i kulturalne.<br> | |||
'''Ulica imienia Mauvego'''<br> | |||
Po śmierci L. Mauvego jednej z ulic nadano jego imię (część dzisiejszych ulic S. Mikołajczyka i Powstańców w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]). | |||
==Bibliografia== | |||
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (5)|Sosnowieckie ABC, tom V]] | data =[[2006]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 37-38}} | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Mauve, Ludwik]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Mauve, Ludwik]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Kluczami|Mauve,Ludwik]] | |||
[[Kategoria:Przemysłowcy|Mauve,Ludwik]] |
Aktualna wersja na dzień 06:17, 15 lis 2023
Zagłębiowskie Biogramy | |
Ludwik Mauve | |
Imię i nazwisko | Ludwik Mauve |
Data i miejsce urodzenia | 1840 Nysa |
Data śmierci | 30 marca 1915 |
Miejsce spoczynku | Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu |
Zawód | inżynier górniczy, przemysłowiec |
Ludwik (Ludwig) Mauve - (ur. 1840 r. w Nysie, zm. 30 marca 1915 r.) inżynier górniczy, przemysłowiec, finansista. Zarządca majątku Gwarectwa „Hr. Renard”. Współwłaściciel fabryk w Kluczach.
Rodzina
Był synem Karola, dyrektora rozległych majątków przemysłowo-ziemskich Tiele-Wincklerów na Górnym Śląsku. Prawdopodobnie u boku ojca zdobywał wiedzę na temat kierowania wielkimi przedsiębiorstwami i przygotował się do przyszłych obowiązków. Żonaty z Selmą Lange miał pięcioro dzieci. Córka Wiera wyszła za mąż za Borysa Dietla, syna Henryka, założyciela fabryki włókienniczej na Pogoni.
Edukacja
W Prusach ukończył studia wyższe; został inżynierem górniczym.
Praca w Gwarectwie „Hrabia Renard”
W 1875 r. przyjechał do Sosnowca, by objąć stanowisko dyrektora zespołu majątków ziemskich (Sielec, Modrzejów, Góra Siewierska, Strzyżowice) i zakładów przemysłowych należących do spadkobierców hr. Jana Renarda („Dobra i Kopalnie Sieleckie”). Jako pełnomocnik rodziny uczestniczył w działaniach na rzecz przekształcenia tego przedsiębiorstwa w spółkę. W utworzonym w ich wyniku Gwarectwie „Hrabia Renard” objął funkcje dyrektora generalnego.
Udziały w firmie
Miał również udziały w firmie - 2 z 1000. tzw. kuksów (od 1896 r. - 7). Po opanowaniu Gwarectwa przez kapitał francuski, pozostał na dotychczasowym stanowisku, mimo iż był Niemcem (przyjął obywatelstwo rosyjskie). Obowiązki te pełnił do śmierci.
Rozwój firmy
Pod jego kierownictwem majątek, w którym w latach 70. XIX wieku dominowało rolnictwo, został przekształcony w pełni kapitalistyczne, dobrze prosperujące, wielobranżowe przedsiębiorstwo przemysłowe. Rozbudowano istniejące kopalnie, wybudowano nowe zakłady (powstała m.in. walcownia rur i żelaza w Dębowej Górze). Z jego inicjatywy w górnictwie i innych branżach przemysłowych realizowano nowoczesne rozwiązania techniczne. Uczestniczył we wszystkich zjazdach górniczych i hutniczych jakie odbywały się w Warszawie. Gwarectwo, którego był dyrektorem pobudowało liczne domy dla robotników, urzędników i personelu technicznego, a także szkoły, przedszkola, szpital, ambulatoria.
Rozwój urbanistyczny miasta
Działalność Gwarectwa przyspieszyła proces urbanizacji Sosnowca.
Duży wkład w to dzieło wniósł osobiście L. Mauve. Z jego inicjatywy powstały w Sosnowcu telefony, elektrownia, hotel „Sielec” z salą teatralną i in. obiekty. Uporządkował i zmodernizował park sielecki, który nosił później jego imię.
Przez pewien czas utrzymywał przejęty przez Gwarectwo teatr.
Inauguracja sosnowieckiego magistratu
Ludwik Mauve uczestniczył w pierwszym, inauguracyjnym posiedzeniu sosnowieckiego magistratu (24 stycznia 1903), na którym powołano go na honorowego radcę miejskiego. Funkcję tę pełnił wspólnie z H. Dietlem, F. Schonem i S. Reicherem.
Majątek w Kluczach
W 1897 r. nabył majątek Klucze i rozwinął tam działalność inwestycyjną. Był współwłaścicielem fabryki Portland - Cementu w Kluczach i wybudowanej na tym terenie fabryki papieru.
Twórca Towarzystwa
W 1911 r. wspólnie z Bogumiłem Meyerem utworzył Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe Będzin-Olkusz. Do końca życia pełnił obowiązki wiceprezesa Rady Zarządzającej Francusko-Rosyjskiego Towarzystwa Górniczego.
Ciekawostki
Kultura, oświata, itd...
Wspierał instytucje charytatywne, oświatowe i kulturalne.
Ulica imienia Mauvego
Po śmierci L. Mauvego jednej z ulic nadano jego imię (część dzisiejszych ulic S. Mikołajczyka i Powstańców w Sosnowcu).
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom V. Muzeum w Sosnowcu, 2006, s. 37-38. ISBN 978-83-89199-37-9.