Gubernia Piotrkowska (1867-1914)
Gubernia piotrkowska – gubernia Królestwa Polskiego ze stolicą w Piotrkowie Trybunalskim.
Historia
Po upadku Powstania Styczniowego rosyjskie władze zaborcze na mocy ukazu carskiego "O zarządzie gubernialnym i powiatowym" dokonały nowego podziału administracyjnego ziem byłego Królestwa Polskiego. Wprowadzono nowy podział na 10 guberni w skład których weszło 85 powiatów. Zarząd nad guberniami sprawował gubernator, mający do pomocy wicegubernatora oraz rząd gubernialny (gubiernskoje prawlenije.)
Jedną z nowo utworzonych guberni była Gubernia Piotrkowska, w skład której weszło osiem powiatów:
- będziński
- brzeziński
- częstochowski
- łaski
- łódzki
- piotrkowski
- nowo-radomski
- rawski
Była to jedna z najbardziej uprzemysłowionych guberni Królestwa Polskiego.
Urząd gubernatora
Urząd gubernatora Guberni Piotrkowskiej pełnili kolejno:
- 1867 - 1884 - gen. Iwan Kachanow
- 1884 - 1887 - Nikołaj Zinowiew
- 1887 - 1890 - gen. Aleksander Komarow
- 1890 - 1904 - Konstantin Miller
- 1904 - 1905 - Michaił Arcimowicz
- 1906 - 1910 - Antoni Essen
- 1910 - 1914 - Michał Jaczewski
Urząd wicegubernatora Guberni Piotrkowskiej pełnili kolejno:
- 1867 - 1872 - Władimir Prewłockij
- 1872 - 1883 - Rainchold Essen
- 1883 - 1885 - Władimir Tchorzewski
- 1885 - 1891 - Iwan Podgorodnikow
- 1892 - 1892 - Matwiej Michalewicz
- 1892 - 1899 - Borys Ozierow
- 1899 - 1902 - Aleksander Luders-Weimarn
- 1902 - 1904 - płk. Iwan Reinhard
- 1905 - 1914 - płk. Fiodor Fortwengler
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Listy Władysława Wajsa (wcielonego do rosyjskiego wojska w czasie zaborów) - uczestnika wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905), pisane z podróży na front na stronie Klubu Zagłębiowskiego:
