Zachodni Okręg Górniczy

Zachodni Okręg Górniczy - historyczny okręg przemysłowy Królestwa Polskiego. Został powołany do życia w pierwszej połowie XIX wieku przez Bank Polski, sprawujący pieczę nad rozwojem górnictwa na terenie Królestwa.

Okręg powstał w miejsce poprzednich dozorstw: Olkusko-Siewierskiego i Pankowskiego ustanowionych przez Główną Dyrekcję Górniczą. Obejmował zachodnią część województwa krakowskiego i południową część województwa kaliskiego. Główna siedziba okręgu mieściła się w Dąbrowie Górniczej.

Okręg był podzielony na oddziały: Niwecki, Dąbrowski, Sławkowski/Olkuski, Pradelski, Pankowski.

Nazwa okręgu, podobnie jak Bank Polski przetrwała do końca wieku XIX. Sam Bank Polski został przejęty przez Bank Państwowy Rosji. Natomiast teren Zachodniego Okręgu Węglowego był nadal miejscem silnie rozwijającego się przemysłu górniczego i hutniczego. Pomijając oddział Pankowski okręg ten jest tożsamy z Zagłębiem Dąbrowskim.