Michał Ludwik Zachert: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Michał Ludwik Zachert
Michał Ludwik Zachert( ur. [[16 listopada]] [[1809]] r. w Warszawie, zm. [[26 października]] [[1849]] r.) - przemysłowiec, burmistrz Kromołowa.
{{Biogram infobox
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = '''Michał Ludwik Zachert'''
  |imię i nazwisko      = '''Michał Ludwik Zachert'''
Linia 14: Linia 14:
  |przyczyna śmierci    =
  |przyczyna śmierci    =
  |miejsce spoczynku    =  
  |miejsce spoczynku    =  
  |zawód                = przemysłowiec, właścicel ziemski, burmistrz Kromołowa
  |zawód                = przemysłowiec, właściciel ziemski, burmistrz Kromołowa
  |odznaczenia          =  
  |odznaczenia          =  
  |commons              =
  |commons              =

Wersja z 08:51, 7 wrz 2013

Michał Ludwik Zachert( ur. 16 listopada 1809 r. w Warszawie, zm. 26 października 1849 r.) - przemysłowiec, burmistrz Kromołowa.

Zagłębiowskie Biogramy
Michał Ludwik Zachert
Imię i nazwisko Michał Ludwik Zachert
Data i miejsce urodzenia 16 listopada 1809
Warszawa
Data śmierci 26 października 1849
Zawód przemysłowiec, właściciel ziemski, burmistrz Kromołowa

Rodzina

Urodził się w rodzinie Jana Fryderyka Zacherta i Marianny Firminy ze Skalińskich. W 1839 roku zawarł związek z Emilią baronową Gostkowską, córką właściciela dóbr kromołowskich Piotra Gostkowskiego. Ze związku małżeńskiego posiadał córki Melanie i Marie oraz synów Kazimierza Witolda, Edmunda oraz Jana.

Właściciel dóbr kromołowskich

Po zawarciu związku małżeńskiego zamieszkał w Kromołowie. W okresie lat 1839-1840 był właścicielem fabryki włókienniczej w Zawierciu Kromołowskim, następnie w latach 1845-1846 pełnił funkcję burmistrza miasta Kromołowa. Od 1846 roku był ekspedytorem poczty w Kromołowie, funkcje tę pełnił do 1849 roku. Przyczynił się on także w czsie budowy kolei do powstania przystanku w Zawierciu , gdyż najbliższą stacją miał być Myszków. Razem z mieszkańcami Pilicy, Wolbromia i Kromołowa zwrócił się z petycją do władz w Warszawie o utworzenie przystanku w Zawierciu Kromołowskim.