Kazimierz Ratoń: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 20: Linia 20:
}}
}}


Kazimierz Ratoń - jeden z najoryginalniejszych i najciekawszych polskich poetów współczesnych, przez historyków literatury zaliczany do grona tzw. poetów przeklętych. Urodził się [[4 marca]] [[1943]] w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c. Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry.
'''Kazimierz Ratoń''' - (ur. [[4 marca]] [[1943]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] przy ul. Rybnej 16c, zm. [[1982]] lub [[1983]] r. w Warszawie) jeden z najoryginalniejszych i najciekawszych polskich poetów współczesnych, przez historyków literatury zaliczany do grona tzw. poetów przeklętych.  


==Życie i śmierć Kazimierza Ratonia==
==Życie i śmierć Kazimierza Ratonia==
Urodził się [[4 marca]] [[1943]] w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c. Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność. Niestety postępująca choroba i alkoholizm skazały Ratonia na bycie persona non grata w warszawskim środowisku literackim. Opuszczony i samotny zmarł gdzieś na warszawskiej ulicy na przełomie grudnia [[1982]] i stycznia [[1983]] roku. Jego ciało odnaleziono dopiero [[14 stycznia]]. Pochowany został na Cmentarzu Północnym w Wólce Węglowej pod Warszawą (W VIII 9 rząd 9 miejsce 6). W „Życiu Warszawy” ukazał się nekrolog: „Odszedł od nas na zawsze, przeżywszy lat 40, Kazimierz Ratoń, poeta, laureat nagrody Roberta Gravesa przyznawanej przez Pen-Club Polski. Żegnamy człowieka, którego samotność była częścią naszego świata, literaci warszawscy”.
Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność. Niestety postępująca choroba i alkoholizm skazały Ratonia na bycie persona non grata w warszawskim środowisku literackim. Opuszczony i samotny zmarł gdzieś na warszawskiej ulicy na przełomie grudnia [[1982]] i stycznia [[1983]] r. Jego ciało odnaleziono dopiero [[14 stycznia]]. Pochowany został na Cmentarzu Północnym w Wólce Węglowej pod Warszawą (W VIII 9 rząd 9 miejsce 6). W „Życiu Warszawy” ukazał się nekrolog: „Odszedł od nas na zawsze, przeżywszy lat 40, Kazimierz Ratoń, poeta, laureat nagrody Roberta Gravesa przyznawanej przez Pen-Club Polski. Żegnamy człowieka, którego samotność była częścią naszego świata, literaci warszawscy”.


==Twórczość==
==Twórczość==
Debiutował w [[1972]] roku arkuszem poetyckim Pieśni północne. Publikował na łamach m.in.: „Kultury”, „Poezji”, „Współczesności”, „Więzi” czy „W drodze”. W [[1974]] roku ukazał się jego tomik Gdziekolwiek pójdę..., za który otrzymał prestiżową nagrodę im. Roberta Gravesa przyznawaną przez Pen-Club Polski.  
Debiutował w [[1972]] ro. arkuszem poetyckim Pieśni północne. Publikował na łamach m.in.: „Kultury”, „Poezji”, „Współczesności”, „Więzi” czy „W drodze”. W [[1974]] r. ukazał się jego tomik Gdziekolwiek pójdę..., za który otrzymał prestiżową nagrodę im. Roberta Gravesa przyznawaną przez Pen-Club Polski.  


<gallery>
............
............
</gallery>
==O poecie==  
==O poecie==  
Po śmierci ukazały się tomy poetyckie: Pieśni ocalone ([[1992]]) i Poezje ([[2002]]) oraz tom zbierający prozatorskie i dziennikowe zapiski. Opublikowano również książkę o twórczości poety, a w zamyśle jest kolejna książka o Ratoniu:
Po śmierci ukazały się tomy poetyckie: Pieśni ocalone ([[1992]]) i Poezje ([[2002]]) oraz tom zbierający prozatorskie i dziennikowe zapiski. Opublikowano również książkę o twórczości poety, a w zamyśle jest kolejna książka o Ratoniu: W centrum literatury, na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia. Katowice 2011.


Magdalena Boczkowska: W centrum literatury, na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia. Katowice 2011.
<gallery>
Plik:Dziennik, prozy, teksty krytyczne - Kazimierz Ratoń.jpg|[[Dziennik, prozy, teksty krytyczne]]
</gallery>


 
Od [[2005]] r. w [[Olkusz|Olkuszu]] organizowany jest [[Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia]].  
Kazimierz Ratoń: Dziennik. Prozy. Teksty krytyczne. Red. naukowa M. Boczkowska. Wstęp J. Z. Brudnicki. Posłowie M. Boczkowska. Mikołów 2012.
 
Od [[2005]] roku w Olkuszu organizowany jest Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia.  


To o Ratoniu Ryszard Kapuściński napisał:
To o Ratoniu Ryszard Kapuściński napisał:

Wersja z 10:31, 20 lut 2018

Zagłębiowskie Biogramy
Kazimierz Ratoń
Kazimierz Ratoń
Imię i nazwisko Kazimierz Ratoń
Data i miejsce urodzenia 4 marca 1943
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 1982 lub 1983
Warszawa
Zawód poeta

Kazimierz Ratoń - (ur. 4 marca 1943 r. w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c, zm. 1982 lub 1983 r. w Warszawie) jeden z najoryginalniejszych i najciekawszych polskich poetów współczesnych, przez historyków literatury zaliczany do grona tzw. poetów przeklętych.

Życie i śmierć Kazimierza Ratonia

Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność. Niestety postępująca choroba i alkoholizm skazały Ratonia na bycie persona non grata w warszawskim środowisku literackim. Opuszczony i samotny zmarł gdzieś na warszawskiej ulicy na przełomie grudnia 1982 i stycznia 1983 r. Jego ciało odnaleziono dopiero 14 stycznia. Pochowany został na Cmentarzu Północnym w Wólce Węglowej pod Warszawą (W VIII 9 rząd 9 miejsce 6). W „Życiu Warszawy” ukazał się nekrolog: „Odszedł od nas na zawsze, przeżywszy lat 40, Kazimierz Ratoń, poeta, laureat nagrody Roberta Gravesa przyznawanej przez Pen-Club Polski. Żegnamy człowieka, którego samotność była częścią naszego świata, literaci warszawscy”.

Twórczość

Debiutował w 1972 ro. arkuszem poetyckim Pieśni północne. Publikował na łamach m.in.: „Kultury”, „Poezji”, „Współczesności”, „Więzi” czy „W drodze”. W 1974 r. ukazał się jego tomik Gdziekolwiek pójdę..., za który otrzymał prestiżową nagrodę im. Roberta Gravesa przyznawaną przez Pen-Club Polski.

  • ............
  • ............

O poecie

Po śmierci ukazały się tomy poetyckie: Pieśni ocalone (1992) i Poezje (2002) oraz tom zbierający prozatorskie i dziennikowe zapiski. Opublikowano również książkę o twórczości poety, a w zamyśle jest kolejna książka o Ratoniu: W centrum literatury, na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia. Katowice 2011.

Od 2005 r. w Olkuszu organizowany jest Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia.

To o Ratoniu Ryszard Kapuściński napisał:

Poeta R.

"gruźlica

alkohol

od czasu do czasu

wiersz"


Artykuł opracowała: Magdalena Boczkowska


Zobacz też

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Kazimierz_Ratoń&oldid=87005”