Kazimierz Ratoń: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
|opis grafiki        = Kazimierz Ratoń
|opis grafiki        = Kazimierz Ratoń
|podpis              =
|podpis              =
|data urodzenia      = [[4 marca]] [[1942]]
|data urodzenia      = [[4 marca]] [[1943]]
|miejsce urodzenia    = [[Sosnowiec]]
|miejsce urodzenia    = [[Sosnowiec]]
|imię przy narodzeniu =
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[???]] [[1983]]
|data śmierci        = [[1982]] lub [[1983]]
|miejsce śmierci      = Warszawa
|miejsce śmierci      = Warszawa
|przyczyna śmierci    =  
|przyczyna śmierci    =  
Linia 19: Linia 19:
|www                  =
|www                  =
}}
}}
Kazimierz Ratoń - jeden z najoryginalniejszych i najciekawszych polskich poetów współczesnych, przez historyków literatury zaliczany do grona tzw. poetów przeklętych. Urodził się 4 marca 1943 w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c. Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność.
==Życie i śmierć Kazimierza Ratonia==
Urodził się 4 marca 1943 w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c. Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność.
Niestety postępująca choroba i alkoholizm skazały Ratonia na bycie persona non grata w warszawskim środowisku literackim. Opuszczony i samotny zmarł gdzieś na warszawskiej ulicy na przełomie grudnia 1982 i stycznia 1983 roku. Jego ciało odnaleziono dopiero 14 stycznia. Pochowany został na Cmentarzu Północnym w Wólce Węglowej pod Warszawą (W VIII 9 rząd 9 miejsce 6). W „Życiu Warszawy” ukazał się nekrolog: „Odszedł od nas na zawsze, przeżywszy lat 40, Kazimierz Ratoń, poeta, laureat nagrody Roberta Gravesa przyznawanej przez Pen-Club Polski. Żegnamy człowieka, którego samotność była częścią naszego świata, literaci warszawscy”.
==Twórczość==
Debiutował w 1972 roku arkuszem poetyckim Pieśni północne. Publikował na łamach m.in.: „Kultury”, „Poezji”, „Współczesności”, „Więzi” czy „W drodze”. W 1974 roku ukazał się jego tomik Gdziekolwiek pójdę..., za który otrzymał prestiżową nagrodę im. Roberta Gravesa przyznawaną przez Pen-Club Polski.
==O poecie==
Po śmierci ukazały się tomy poetyckie: Pieśni ocalone (1992) i Poezje (2002) oraz tom zbierający prozatorskie i dziennikowe zapiski. Opublikowano również książkę o twórczości poety, a w zamyśle jest kolejna książka o Ratoniu:
Magdalena Boczkowska: W centrum literatury, na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia. Katowice 2011.
Kazimierz Ratoń: Dziennik. Prozy. Teksty krytyczne. Red. naukowa M. Boczkowska. Wstęp J. Z. Brudnicki. Posłowie M. Boczkowska. Mikołów 2012.
Od 2005 roku w Olkuszu organizowany jest Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia.
To o Ratoniu Ryszard Kapuściński napisał:
Poeta R.
"gruźlica
alkohol
od czasu do czasu
wiersz"


*http://savagesaints.blogspot.com/2007/11/kazimierz-rato.html
*http://savagesaints.blogspot.com/2007/11/kazimierz-rato.html

Wersja z 09:12, 4 sty 2018

Zagłębiowskie Biogramy
Kazimierz Ratoń
Kazimierz Ratoń
Imię i nazwisko Kazimierz Ratoń
Data i miejsce urodzenia 4 marca 1943
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 1982 lub 1983
Warszawa
Zawód poeta

Kazimierz Ratoń - jeden z najoryginalniejszych i najciekawszych polskich poetów współczesnych, przez historyków literatury zaliczany do grona tzw. poetów przeklętych. Urodził się 4 marca 1943 w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c. Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność.

Życie i śmierć Kazimierza Ratonia

Urodził się 4 marca 1943 w Sosnowcu przy ul. Rybnej 16c. Jako dziecko zachorował na gruźlicę, która źle leczona przekształciła się w gruźlicę kości, zapoczątkowując późniejszą epilepsję i choroby skóry. W latach 60. Ratoń przeprowadził się do Warszawy, gdzie związał się z grupą literacką Współczesność.

Niestety postępująca choroba i alkoholizm skazały Ratonia na bycie persona non grata w warszawskim środowisku literackim. Opuszczony i samotny zmarł gdzieś na warszawskiej ulicy na przełomie grudnia 1982 i stycznia 1983 roku. Jego ciało odnaleziono dopiero 14 stycznia. Pochowany został na Cmentarzu Północnym w Wólce Węglowej pod Warszawą (W VIII 9 rząd 9 miejsce 6). W „Życiu Warszawy” ukazał się nekrolog: „Odszedł od nas na zawsze, przeżywszy lat 40, Kazimierz Ratoń, poeta, laureat nagrody Roberta Gravesa przyznawanej przez Pen-Club Polski. Żegnamy człowieka, którego samotność była częścią naszego świata, literaci warszawscy”.

Twórczość

Debiutował w 1972 roku arkuszem poetyckim Pieśni północne. Publikował na łamach m.in.: „Kultury”, „Poezji”, „Współczesności”, „Więzi” czy „W drodze”. W 1974 roku ukazał się jego tomik Gdziekolwiek pójdę..., za który otrzymał prestiżową nagrodę im. Roberta Gravesa przyznawaną przez Pen-Club Polski.

O poecie

Po śmierci ukazały się tomy poetyckie: Pieśni ocalone (1992) i Poezje (2002) oraz tom zbierający prozatorskie i dziennikowe zapiski. Opublikowano również książkę o twórczości poety, a w zamyśle jest kolejna książka o Ratoniu:

Magdalena Boczkowska: W centrum literatury, na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia. Katowice 2011.


Kazimierz Ratoń: Dziennik. Prozy. Teksty krytyczne. Red. naukowa M. Boczkowska. Wstęp J. Z. Brudnicki. Posłowie M. Boczkowska. Mikołów 2012.

Od 2005 roku w Olkuszu organizowany jest Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia.

To o Ratoniu Ryszard Kapuściński napisał:

Poeta R.

"gruźlica

alkohol

od czasu do czasu

wiersz"