Tekst źródłowy strony Kazimierz Górniczy (Sosnowiec)

{{dzielnica infobox
|dzielnica               = Kazimierz Górniczy
|dopełniacz_dzielnicy    = Kazimierza Górniczego
|miasto                  = Sosnowiec
|dopełniacz_miasta       = Sosnowca
|herb_miasta          = Herb sosnowca.png
|flaga_dzielnicy      =
|herb_dzielnicy       = herb kazimierza gor.png
|flaga_dzielnicy      =
|dewiza               =
|zdjęcie              = Kazimierz.png
|opis_zdjęcia         =
|status               = dzielnica
|zespół               = 
|założone             = 
|w_granicach_miasta   = od 1975
|burmistrz            =
|powierzchnia         =
|populacja            =
|gęstość              =
|wysokość             =
|nr_kier              =
|kod_poczt            = 41-215
|tablica_rej          =
|mapa_miasta          = Dz kazimierz.png
|www                  =
|wikinews             =
|galeria_commons      =
}}

'''Kazimierz Górniczy''' - jedna z czterech dzielnic, [[region "Wschód" Sosnowca|regionu "Wschód" Sosnowca]]. W latach [[1967]] - [[1975]] samodzielne miasto w [[Powiat będziński|powiecie będzińskim]], które w [[1973]] r., powiększone zostało terenem sąsiedniej [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbki]]. Po reformie administracyjnej w [[1975]] r., Kazimierz Gór. zostaje wcielony do miasta [[Sosnowiec|Sosnowca]], tracąc jednocześnie prawa miejskie.

Jako dzielnica [[Sosnowiec|Sosnowca]], od północnego zachodu graniczy z dz. [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórze]], od południowego wschodu z [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Ostrowami Górniczymi]], a od południa i zachodu z [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbką]]. Od północy stanowi granicę pomiędzy [[Sosnowiec|Sosnowcem]], a [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrową Górniczą]], natomiast od wschodu przylega do dz. [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowy Górniczej]] [[Strzemieszyce (Dąbrowa Górnicza)|- Strzemieszyc Wielkich]].

==Historia==
Kazimierz wywodzi się od osady górniczej, która ukształtowała się w obrębie wsi [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbka]], w okolicy wybudowanej  [[Kopalnia "Kazimierz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|kopalni "Kazimierz"]] obejmując dzisiejsze ulice Ogrodową, cześć Głównej, Dworcową, Morcinka i wschodnią część ul. Broniewskiego. 
Hipoteza Mariana Kantora-Mirskiego, mówi iż już w XV wieku istniała tutaj niezamieszkała wioska Kazmiez, czyli Kaźmierz (Kazimierz) powielana w literaturze historycznej. Jak ustalił Krzysztof Hajewski, wieś o której wspomina Kantor, wymieniona w akcie sprzedaży Mysłowic i innych miejscowości (1536 rok) nosiła nazwę Koziniec (Koziniecz) i nie leżała na terenie obecnego Sosnowca.

Miejscowość - podobnie jak pobliski [[Juliusz (Sosnowiec)|Juliusz]] - była pierwotnie przysiółkiem [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbki]] bez zaznaczonej nazwy. Jej rozwój nastąpił dopiero po [[1874]] r., kiedy zaczęto tu eksploatację uruchomionej przez [[Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych]] [[Kopalnia "Kazimierz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|kopalni "Kazimierz"]] od której osada przejęła nazwę. W latach [[1879]] - [[1883]] wybudowano szyby głębinowe; w [[1938]] r. zakład połączył się z kopalnią "Juliusz" pod nazwą [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec)| "Kazimierz - Juliusz"]].

W latach 80. XIX wieku terytorium Kazimierza przecięły torowiska odnóg [[Kolej Iwangorodzko-Dąbrowska w Zagłębiu Dąbrowskim|Kolei Iwanogrodzko - Dąbrowskiej]] ze [[Strzemieszyce (Dąbrowa Górnicza)|Strzemieszyc]] do [[Dworzec kolejowy Sosnowiec Południowy|Sosnowca Południowego]] i Granicy, co przyspieszyło tempo jego rozwoju. Badający tę problematykę Robert Krzysztofik ocenia, iż utworzona tu "węzłowa stacja kolejowa nie uruchomiła jednak podobnych impulsów rozwojowych jak w Sosnowcu, stała się raczej elementem centralizacji życia ekonomiczno-społecznego w rejonie dzisiejszych wschodnich połaci Sosnowca".

[[Plik:Sosnowiec Kazimierz Górniczy Kopalnia Kazimierz-Juliusz 001.JPG|thumb|400px|Wieże wyciągowe szybów kopalnianych w Kazimierzu Górniczym]]
[[Plik:Sosnowiec Kazimierz Górniczy Kopalnia Kazimierz-Juliusz 002.JPG|thumb|400px|Biurowiec kopalniany w Kazimierzu Górniczym]]

===XX-lecie międzywojenne===
Dynamiczny rozwój Kazimierza nastąpił w okresie międzywojennym. W [[1919]] roku powstały dwa sklepy, w [[1921]] roku wybudowano drogę do [[Juliusz (Sosnowiec)|Juliusza]], a w [[1925]] roku utworzono urząd pocztowy pod nazwą '''Kazimierz koło Sosnowca''. Osada ''Kazimierz'' wchłonęła sąsiednie tereny przysiółków [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbki]]: [[Czarne Morze (Sosnowiec)|Czarne Morze]] i [[Szmejka|Szmejka]].
Wraz z napływem pracowników do tutejszych kopalń rozwijało się budownictwo mieszkaniowe. Głównym inwestorem było [[Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych]]. Na początku lat 20. postawiło ono dwa niemal identyczne budynki w stylu dworkowym, przy ulicy Ogrodowej, przeznaczone dla urzędników. W latach [[1923]]-[[1924]] stanęły domy urzędnicze i robotnicze w centrum osady, przy skrzyżowaniu dzisiejszych ulic Głównej, Kościuszkowców i Armii Krajowej. Zachowały podobny, dworkowy styl. Pobudowano tam także zespoły komórek ze stolarką nawiązującą do wzorów ludowych. Inny wygląd zyskał kompleks dwukondygnacyjnych, czterorodzinnych domów, które wzniesiono w latach 30. z inicjatywy władz powiatowych przy dzisiejszej ulicy B. Jasieńskiego 6-28 (budownictwo komunalne). Własne domy stawiali także, na niewielkich działkach odkupionych od chłopów, zamożniejsi pracownicy kopalń (m.in. przy dzisiejszych ulicach Głównej, Kościuszkowców, na [[Szmejka|Szmejce]] i [[Czarne Morze (Sosnowiec)|Czarnym Morzu]]).

Nazwa Kazimierz w odniesieniu do osady zaczęła funkcjonować zanim stała się ona formalnie osobną miejscowością. Decyzję o jej odłączeniu od [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbki]] podjęło starostwo będzińskie w [[1933]] roku. Jako osobna gromada Kazimierz pozostał w składzie gminy o1kusko-siewierskiej [[Powiat będziński|powiatu będzińskiego]], województwa kieleckiego. Jego obszar w latach 30. wynosił 2,9 km , a mieszkało tutaj około 2000 osób. Ścisłe związki z Porąbką Kazimierz utrzymywał nadal. Wspólny był sołtys urzędujący w Porąbce, [[[[Dom Gromadzki w Porąbce|Dom Gromadzki]], parafia św. Barbary, przejściowo także szkoła w Pekinie i in.

W [[1933]] roku ukończono w Kazimierzu budowę szkoły podstawowej podjętą z inicjatywy władz gminnych. Mieściło się w niej osiem sal lekcyjnych, gabinet kierownika i pokój nauczycielski. Do szkoły należał również niewielki budynek w ogródku, z kuchnią i stołówką. W roku szkolnym 1933/34 naukę pobierało tutaj około 700 uczniów. Funkcję kierownika szkoły sprawował Adam Piwowarski. W Kazimierzu była również ochronka dla młodszych dzieci, mieszcząca się przy ulicy Targowej (obecnej Kościuszkowców) w mieszkaniu prywatnym, a następnie przy dzisiejszej ulicy Armii Krajowej. 

W końcu lat 30. XX wieku w osadzie funkcjonowały dwie kuźnie, cztery piekarnie, sześć masarni, kilka zakładów krawieckich i szewskich. W tym okresie wyremontowano kazimierzowskie drogi (ul. Główna, Targowa, Szmejka). Od [[1 czerwca]] [[1939]] roku Kazimierz posiadał połączenie autobusowe z [[Sosnowiec|Sosnowcem]], [[Klimontów (Sosnowiec)|Klimontowem]], [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbką]], [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Niemcami]] i [[Maczki (Sosnowiec)|Maczkami]]. W sferze upowszechniana kultury ważną role odgrywał Dom Parafialny, przy którym działał teatr amatorski (po II wojnie światowej przekształcony w świetlicę kopalni "Kazimierz-Juliusz", w latach 70. XX wieku budynek został wyburzony). Mieszkańcy Kazimierza uczęszczali również na przedstawienia teatralne, koncerty orkiestr, zabawy taneczne, odczyty, festyny, itp. do [[Dom Ludowy w Ostrowach Górniczych|Klubu w Niemcach]], wybudowanego na początku XX wieku przez [[Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych]]. Różne imprezy odbywały się także w [[Dom Gromadzki w Porąbce|Domu Gromadzkim]].

Okres międzywojenny obok pozytywów przyniósł również zjawiska negatywne - pogorszenie warunków życia mieszkańców związane z wielkim kryzysem gospodarczym lat 30. Jego skutki dotkliwie odczuwali przede wszystkim zwalniani z pracy robotnicy. Rozwijało się nielegalne wydobywanie węgla z tzw. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Biedaszyb biedaszybów], głównie w okolicach [[Czarne Morze (Sosnowiec)|Czarnego Morza]] i w [[Las Zagórski|lasach zagórskich]].

Górnicy kopalni [[Kopalnia "Kazimierz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|"Kazimierz"]] i [[Kopalnia "Juliusz" (Sosnowiec-Juliusz)|"Juliusz"]] wiele razy podejmowali walkę w obronie swoich praw. Szczególnie ostry przebieg miał strajk okupacyjny w lutym [[1936]] roku. Przez jedenaście dni górnicy przebywali na terenie obu kopalń. Na znak głodówki wywiesili czarne flagi. Przed kopalnią odbywały się demonstracje kobiet i dzieci. Strajk zakończył się sukcesem górników - ich płace utrzymano na dotychczasowym poziomie.

===Okres okupacji niemieckiej===
Rozwój osady zahamował wybuch II wojny światowej. '''Kazimierz''' wraz z [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiem Dąbrowskim]] został wcielony do III Rzeszy i znalazł się w granicach rejencji katowickiej. Nosił niemiecką nazwę '''Kasimir bei Sosnowitz'''.
[[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|Kopalnię "Kazimierz-Juliusz"]] jak już pisałam, przejął [https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Glowny-Urzad-Powierniczy-Wschod;3906156.html ''Główny Urząd Powierniczy Wschód''], a następnie ([[1942]]) pruski koncern [https://de.wikipedia.org/wiki/Preussag ''Prussische Bergwerks und Hutten - AG. Preussag]. Nastawiona na maksymalną produkcję kopalnia prowadziła gospodarkę rabunkową oraz zwiększała zatrudnienie kosztem m.in. młodocianych. Od kwietnia [[1942]] roku pracowali tu także jeńcy angielscy, dla których przygotowano baraki na nieużytkach przylegających do szkoły. Szkołę otwartą dla dzieci w kwietniu [[1940]] roku, od [[1 września]] [[1941]] roku przeznaczono na koszary dla wojska niemieckiego. Na [[Czarne Morze (Sosnowiec)|Czarnym Morzu]], w rejonie ulic Nowej 1A. Fredry, powstało tzw. małe getto dla ludności żydowskiej. Wcześniej miejscowych Żydów lokowano w getcie w [[Strzemieszyce (Dąbrowa Górnicza)|Strzemieszycach]].
Na podkreślenie zasługuje udział mieszkańców Kazimierza w ruchu oporu. Działali tu członkowie [https://pl.wikipedia.org/wiki/Organizacja_Orła_Białego Związku Orła Białego], [https://pl.wikipedia.org/wiki/Armia_Krajowa Armii Krajowej], Polskiej Partii Robotniczej, Armii Ludowej. Organizowano akcje sabotażowe, wspomagano oddziały partyzanckie 2O. W [[1971]] roku miasto ''Kazimierz Górniczy'', w skład którego wchodziły również Ostrowy Górnicze odznaczono [https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzyż_Partyzancki Krzyżem Partyzanckim].

===Po II Wojnie Światowej===
[[27 stycznia]] [[1945]] roku do Kazimierza wkroczyły oddziały wojsk radzieckich. Po wyzwoleniu spod okupacji hitlerowskiej, Kazimierz pozostał gromadą w gminie olkusko - siewierskiej w powiecie będzińskim. Wraz z innymi miejscowościami Zagłębia Dąbrowskiego wchodził w skład utworzonego w marcu 1945 roku województwa śląskiego (upowszechniła się nazwa potoczna województwo śląsko - dąbrowskie), a następnie katowickiego. [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|Kopalnia "Kazimierz-Juliusz"]] została znacjonalizowana i włączona do [[Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego w Sosnowcu|Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Sosnowcu]], w którego strukturach pozostała do [[30 września]] [[1982]] roku. Nadal odgrywała dominującą rolę w życiu gospodarczym Kazimierza. Obok miejscowych robotników, zatrudniała przybyszów z wielu innych miejscowości. W [[1947]] roku założono [[Zasadnicza Szkoła Górnicza w Kazimierzu Górniczym|Zasadniczą Szkołę Górniczą]], która przygotowywała wykwalifikowanych robotników do pracy pod ziemią.

W [[1950]] r. powstała nowa [https://pl.wikipedia.org/wiki/Gmina gmina] o nazwie '''Kazimierz''' w skład której obok Kazimierza weszły gromady [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbka]], [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Ostrowy Górnicze]] i [[Maczki (Sosnowiec)|Maczki]]. Funkcję przewodniczącego ''Prezydium Gminnej Rady Narodowej'' pełnił m.in. ''Józef Szywała'', jego zastępcy ''Czesław Lorenc'', a sekretarza ''Antoni Bazyl''. Władze gminy urzędowały w budynku przy ulicy Głównej. Do większych inwestycji gminnych należały: częściowa wymiana wodociągów na ulicach Głównej i Targowej (obecnie Kościuszkowców), zainstalowanie lamp, urządzenie skweru na skrzyżowaniu ulic Głównej i Armii Krajowej, naprawa dróg i chodników. W dziedzinie handlu monopolistą stała się ''Powszechna Spółdzielnia Spożywców w Kazimierzu'', która otworzyła na tym terenie kilka sklepów. Aby poprawić zaopatrzenie mieszkańców w artykuły spożywcze, zwłaszcza w warzywa i owoce, władze gminne zdecydowały o utworzeniu targu (przy ulicy Targowej, który był czynny do [[1970]] roku). W [[1955]] roku gmina Kazimierz została rozwiązana. 

===Osiedle w powiecie będzińskim===
Wyodrębniono nowe, samodzielne jednostki administracyjne - gromady przekształcone następnie w osiedla. W [[1956]] r. '''Kazimierz''' otrzymał status osiedla w [[Powiat będziński|powiecie będzińskim]]. Nowo utworzone osiedle Kazimierz obejmowało obszar 3,2 km , na którym mieszkało blisko 2 800 osób. Od stycznia [[1956]] roku stanowisko przewodniczącego ''Prezydium Rady Narodowej Osiedla'' piastował ''Czesław Lorenc'', a sekretarza Władysław S~tniczy.

W [[1962]] roku zwiększył się obszar osiedla i wzrosła liczba jego mieszkańców do 3500 osób. Prawdopodobnie w tym okresie przyłączono do Kazimierza część [[Grabocin (Dąbrowa Górnicza)|Grabocina]] - wsi należącej do Strzemieszyc Wielkich, która rozwój zawdzięczała działalności Warszawskiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych. W [[[Grabocin (Dąbrowa Górnicza)|Grabocinie]] wybudowało ono kopalnie "Teodor" i "Jakub" oraz kamienice dla swoich pracowników (przy dzisiejszej ulicy Sztygarskiej). Do Kazimierza przyłączono tę część osady, która od [[1924]] roku należała do utworzonej wtedy parafii w [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbce]]. Jedno osiedle znajduje  się obecnie w granicach dwóch miast: [[Sosnowiec|Sosnowca]] i [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowy Górniczej]]. Wśród inwestycji osiedla Kazimierz zasadnicze znaczenie miało budownictwo mieszkaniowe. Pierwszy blok został oddany lokatorom w [[1961]] roku przy ul. Broniewskiego. Kopalnia wybudowała również gmach szkoły górniczej z internatem oraz [[Dom Górnika]].

Od grudnia [[1960]] roku osiedle posiadało połączenie tramwajowe z [[Śródmieście (Sosnowiec)|centrum Sosnowca]]. W [[1964]] roku, przy ul. Szenwalda wybudowano pętlę tramwajową. W końcu lat 50. ''Prezydium Rady Narodowej Osiedla'' podjęło inicjatywę
wybudowania w Kazimierzu [[Park Kuronia (Sosnowiec)|ośrodka sportowo-wypoczynkowego w parku leśnym]]. Obiekt miał powstać w północnej części osiedla, na terenie o powierzchni około 50 ha. Na jego rzecz zarząd Lasów Państwowych w Katowicach przekazał 11,3 ha ziemi wchodzącej w skład Nadleśnictwa Lasów Państwowych w Gołonogu. Projekt wykonany staraniem powołanego w listopadzie [[1959]] roku Prezydium Społecznego Komitetu Budowy Ośrodka Sportowo
Wypoczynkowego, działającego pod przewodnictwem Zdzisława Bagińskiego, zatwierdziły władze powiatowe w Będzinie w maju [[1960]] roku. Uwzględniono w nim budowę basenu kąpielowego, wesołego miasteczka, ogródka jordanowskiego, ośrodka sportów wodnych. W trakcie prac założenia projektu korygowano i zmieniano. Mecenasem tego wielkiego przedsięwzięcia, realizowanego przez długi okres, była kopalnia "Kazimierz Juliusz", a wspierały ją władze wojewódzkie oraz Ministerstwo Górnictwa i Energetyki. Po przeprowadzeniu robót niwelacyjnych i odwadniających w terenie, w [[1965]] roku rozpoczęto budowę amfiteatru mającego pomieścić 3.000 osób. Jednocześnie sadzono drzewa i krzewy ozdobne. W następnym roku oddano do użytku parking. Od [[1967]] roku pracami przy urządzaniu parku kierował Wenacjusz Lachowski. Brali w nich udział pracownicy kopalni, młodzież szkolna i inni mieszkańcy Kazimierza.

Ważnym wydarzeniem w Kazimierzu było otwarcie, w dniu [[1 maja]] [[1966]] roku, [[Miejski Dom Kultury "Kazimierz" (Sosnowiec)|Zakładowego Domu Kultury]] wybudowanego przez [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|kopalnię]], przy czynnym udziale jej pracowników. Placówka została wyposażona w salę teatralno - kinową na 360 miejsc, posiadała świetlicę, bibliotekę z czytelnią, kawiarnię. Działały tutaj zespoły teatralne ( m.in. Dziecięcy Teatrzyk "Bajka"), estradowe ("Leo" i inne), taneczne, muzyczne (jazzowe, big-beatowe), wokalno-instrumentalne, poetyckie, liczne koła zainteresowań (fotograficzne, Miłośników Teatru, filatelistyczne, plastyczne i inne). W [[Miejski Dom Kultury "Kazimierz" (Sosnowiec)|Domu Kultury]] odbywały się spektakle teatrów zawodowych i amatorskich, występy artystów scen polskich (gościli tu m.in. Hanka Bielicka, Kazimierz Brusikiewicz, Stanisław Mikulski), seanse filmowe. Organizowano także zabawy taneczne i dyskoteki dla młodzieży, akademie okolicznościowe, wycieczki, konkursy, turnieje brydżowe i inn.

===Miasto Kazimierz Górniczy===
W [[1967]] r. po połączeniu z [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Ostrowami Górniczymi]] - już jako Kazimierz Górniczy uzyskał prawa miejskie. 

Ważną inwestycję lat 70. stanowił nowoczesny ośrodek zdrowia przy ulicy Ogrodowej, udostępniony pacjentom w połowie 1975 roku.

W tym czasie przebudowano m.in. ulicę Asnyka, poszerzono ulicę Szopena, zmodernizowano jezdnię ulic Głównej, Armii Krajowej, Kościuszkowców, Wopistów, wymieniono stare wodociągi, zainstalowano lampy jarzeniowe. Nadal prowadzono prace w ośrodku wypoczynkowym, z którego korzystały już znaczne rzesze mieszkańców Kazimierza i okolic. W latach 70. czynny był amfiteatr, kawiarnia, plac zabaw, przystań wodna.


===Dzielnica Sosnowca===
W wyniku reformy administracyjnej kraju z dniem [[l lipca]] [[1975]] roku Kazimierz został włączony do [[Sosnowiec|Sosnowca]], stanowiąc od tego czasu jedną z jego dzielnic. 

W drugiej połowie lat 70. i w latach 80. kontynuowano m.in. prace budowlane w osiedlu Wagowa II (pierwszy blok został oddany do użytku w [[1981]] roku) oraz przy urządzaniu [[Park Kuronia (Sosnowiec)|ośrodka wypoczynkowego]]. Od [[1983]] roku ośrodek ten podlegał w części ''Zarządowi Zieleni Miejskiej w Sosnowcu'' (tereny zielone z alejkami, drogami, placami, parkingami) i [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|kopalni "Kazimierz - Juliusz"]] (amfiteatr, basen, stawy). W związku z rozwojem demograficznym Kazimierza podjęto starania o utworzenie nowej parafii. Misję tę powierzył biskup częstochowski Stanisław Nowak, księdzu Henrykowi Szymcowi, wikariuszowi kościoła Matki Bożej Częstochowskiej w Porąbce. Od września [[1986]] roku prowadzono katechezę ,dzieci w mieszkaniu prywatnym, a w listopadzie 1987 roku wybudowano kaplicę przy dzisiejszej ulicy Armii Krajowej. Miesiąc później ordynariusz częstochowski ustanowił tu samodzielny wikariat terenowy, który objął część osiedla Wagowa II, ulice Armii Krajowej, Rzemieślniczą, Szmejkę i Zieloną (później włączono również ulice Kasprowicza, Staffa, Sztygarską i Wopistów). W kwietniu 1988 roku biskup poświęcił kaplicę, a 20 marca 1989 roku erygował parafię pw. Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jej proboszczem został ksiądz H. Szyniec. Budowę kościoła rozpoczęto w 1996 roku, w sierpniu tego roku biskup diecezji sosnowieckiej Adam Śmigielski powierzył opiekę nad parafią kapłanom ze Zgromadzenia Polskiej Prowincji 00 Zmartwychwstańców w Krakowie - pierwszym proboszczem mianowano ojca Kazimierza Sawościanika. Kościół udostępniono wiernym w kwietniu 2004 roku, a plebanię ukończono rok później.

===Po transformacji ustrojowej w 1989===
Zmiany jakie następowały w kraju po [[1989]] roku objęły również [[Sosnowiec]] z ''Kazimierzem''. Przeprowadzono m.in. restrukturyzację [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|kopalni "Kazimierz- Juliusz"]] - od [[1999]] roku przystąpiono do likwidacji Ruchu II "Juliusz"
tworząc zakład jednoruchowy. Sprywatyzowano oddziały pomocnicze i usługowe, podjęto działania mające na celu uwłaszczenie kopalnianych gruntów i budynków mieszkalnych i in. Od [[26 marca]] do [[28 czerwca]] [[1993]] roku [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|KWK "Kazimierz-Juliusz"]] działała jako [https://pl.wikipedia.org/wiki/Jednoosobowa_spółka_Skarbu_Państwa Jednoosobowa Spółka Skarbu Państwa], a z dniem [[1 lipca]] [[1993]] roku weszła w skład [https://pl.wikipedia.org/wiki/Katowicki_Holding_Węglowy Katowickiego Holdingu Węglowego SA]. Od [[21 września]] [[1996]] roku stanowi podmiot gospodarczy pod
nazwą '''KWK "Kazimierz - Juliusz" Sp. z o.o.'''. Był ostatnią czynną kopalnią węgla kamiennego na terenie [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]]. Posiada trzy szyby centralne (K I - zjazdowo - materiałowy, K V - wentylacyjno - materiałowy, K II - wydobywczy) oraz dwa peryferyjne ("Maczki" i "Karol"). Zlikwidowano szyby "Bory" i "Juliusz" Wydobycie wynosiło: w 1996 roku - 1.203.083 tony, 1999 - 1.117.900, w 2000 roku - 993.900 ton. A zatrudnienie odpowiednio: 2.950 osób (1996), 2.413 (1999), 2.217 (2000).

Przemiany zachodzące w górnictwie spowodowały iż kopalnia przestała sponsorować działalność placówek kulturalno - oświatowych, sportowych i innych. '''Zakładowy Dom Kultury''' działał do [[1993]] roku, w [[2004]] roku obiekt ten przejęła w użytkowanie gmina Sosnowiec. Placówka wznowiła działalność jako filia [[Miejski Klub "Maczki"|Miejskiego Klubu "Maczki"]], a od czerwca [[2006]] roku funkcjonuje samodzielnie pn. [[Miejski Dom Kultury "Kazimierz" (Sosnowiec)|Miejskiego Domu Kultury "Kazimierz"]]. Pierwszym jej dyrektorem został ''Rafał Rybak''. Dom Kultury prowadzi liczne koła zainteresowań dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych. Odbywają się tutaj zajęcia grup: teatralnej, recytatorskiej, sekcji plastycznej, działa szkółka gry na instrumentach klawiszowych i gitarze, prowadzi się naukę tańca towarzyskiego,jujitsu, sztuk samoobrony. Placówka organizuje kursy komputerowe (czynna jest tu pracownia komputerowa), zajęcia warsztatowe (m.in. fotograficzne), turnieje brydża sportowego, tenisa stołowego, szachów, różne konkursy i wycieczki. Odbywają się koncerty muzyczne, spotkania z pisarzami, akademie, imprezy okolicznościowe, przygotowuje się wystawy. W domu kultury mieszczą się: Klub Sportowy "Dragon" oraz Filia nr 10 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sosnowcu. 

W latach 90. dewastacji uległ amfiteatr, w którym odbywały się koncerty i inne imprezy, a także basen. Mimo to [[Park Kuronia (Sosnowiec)|Park Leśna z Ośrodkiem Wypoczynkowym]] stanowi nadal atrakcyjne miejsce rekreacji dla mieszkańców Sosnowca i okolicznych miast. Na terenie parku znajdują się jezioro "Leśna", lasek, liczne ścieżki spacerowe i rowerowe, place zabaw dla dzieci, mini zoo, wspomniany wyżej zniszczony amfiteatr z muszlą koncertową, czynne są kawiarnie.

Od końca [[1994]] roku działa '''Stowarzyszenie Sympatyków Kazimierza Górniczego'' założone przez Jadwigę Koźlak, Zbigniewa Filipowskiego, Kazimierza Reichmana, Marię Bucką, Jana Batorynę, Krystynę Carug. Celem tej organizacji jest integracja lokalnej społeczności, rozbudzanie zainteresowań młodzieży historią regionalną, wspieranie rozwoju kulturalnego i gospodarczego dzielnicy, ochrona zasobów jej przyrody. Zadania te wprowadzane są w życie. Z inicjatywy J. Koźlak np. w programie nauczania historii w Szkole Podstawowej uwzględniono elementy dziejów regionalnych, a w [[1997]] roku wprowadzono w klasach VII przedmiot "wiedza o lokalnej ojczyźnie". Tematykę tę realizowano do [[1999]] roku w ramach autorskiego programu nauczania.
Stowarzyszenie współpracuje z władzami Sosnowca - zwraca uwagę Rady Miejskiej i Zarządu Miasta na lokalne problemy. Z inicjatywy organizacji przeprowadzano w Kazimierzu wiele inwestycji m.in. doprowadzono gaz do
budynków we wschodniej i zachodniej części dzielnicy. Klęska żywiołowa w kraju jaką była powódź w lipcu 1997 roku dotknęła również mieszkańców Kazimierza - posesji przy ulicach Kościuszkowców i Staffa. Poważne szkody wyrządził tutaj potok [[Jamki(potok)|Jamka]], dopływ [[Bobrek|Bobrka]].

Początki sportu wyczynowego w Kazimierzu Górniczym sięgają [[1921]] roku, kiedy przy [[Kopalnia "Kazimierz" (Sosnowiec-Kazimierz Górniczy)|kopalni "Kazimierz"]] utworzono klub piłki nożnej pod nazwą [[Zew Kazimierz|'''"Świt"''']] z siedzibą w [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Niemcach]]. Zawodnicy rekrutowali się spośród mieszkańców [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Niemców]], [[Porąbka (Sosnowiec)|Porąbki]], Kazimierza i okolicy. Drużyna uczestniczyła w rozgrywkach mistrzowskich na najniższym szczeblu. W [[1927]] roku klub zmienił nazwę na [[Zew Kazimierz|'''"Strzelec"''']], a w [[1932]] roku na [[Zew Kazimierz|'''Towarzystwo Sportowe "Zew"''']].
W latach 50. :xx wieku powstał kolejny klub piłkarski o nazwie [[Kazimierzanka Kazimierz Górniczy|'''"Kazimierzanka"''']]. W tym okresie drużyna piłki nożnej '''Towarzystwa Sportowego "Zew"''' nie odnosiła sukcesów - zajmowała końcowe miejsca w tabeli rozgrywek klasy B. Sytuacja zaczęła się poprawiać od [[1960]] roku, gdy '''"Zew"''' połączył się z '''"Kazimierzanką"''' tworząc [[Górnik Kazimierz|Klub Sportowy "Górnik"]]. Aby zapewnić mu dobre warunki rozwoju kopalnia "Kazimierz-Juliusz" zmodernizowała stadion
w Ostrowach oraz wybudowała halę sportową wraz z zapleczem przy Szkole Podstawowej nr 32 w Kazimierzu.
Od [[1964]] roku Klub posiadał drugą sekcję - siatkówki. Jej zawodnicy od [[1972]] roku trenowali w Kazimierzu. W 1977 roku przeniesiono tam siedzibę klubu. Pierwszy większy sukces siatkarze odnieśli w 1970 roku, uzyskali awans do II ligi. Odpadli z niej w [[1979]] roku i trzy lata później. Do szeregu drugoligowców wrócili w 1983 roku, w 1989 roku awansowali do I ligi, a następnie w 1992 roku do serii "A" tej ligi. W sierpniu 1992 roku siatkarze KS "Górnik" Kazimierz połączyli się z sekcją siatkówki GKS ,'płomień" Milowice. Powstał jednosekcyjny GKS "Kazimierz - Płomień" z siedzibą przy SP nr 32 w Kazimierz;u Górniczym. Od sezonu 1994/95 siatkarze trenowali i rozgrywali mecze w Hali Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Sosnowcu, przy ul. Żeromskiego. Wtedy również przeniesiono siedzibę klubu do centrum miasta do budynku przy ul. Kaliskiej.
W 1996 roku drużyna odniosła wielki sukces - zdobyła tytuł Mistrza Polski. W sezonie 2000/2001 zajęła jednak ostatnie miejsce w rozgrywkach swojej grupy, którą z tego powodu musiała opuścić. Wkrótce sosnowieccy
siatkarze powrócili w szeregi ekstraklasy, lecz od sezonu 2008/2009 drużyna została wycofana z rozgrywek z powodu problemów finansowych. Obecnie klub prowadzi wyłącznie szkolenie młodzieży.

Rok [[1992]] był również przełomowy dla piłki nożnej. KS "Górnik" Kazimierz z tą sekcją zmienił nazwę na KS Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej "Zew" przy KWK "Kazimierz-Juliusz". 

W latach 90. XX wieku  przeprowadzono kolejną rozbudowę kazimierzowskiej szkoły. Powstały nowe sale lekcyjne i tzw. węzeł sanitarny. W 2002 roku utworzono Zespół Szkół Ogólnokształcących m 12, do którego oprócz podstawówki weszło Gimnazjum m 5. Dyrektorem Zespołu została Iwona Gajdzik. Punkcje kierowników bądź dyrektorów szkoły podstawowej od 1945 roku sprawowali: Witold Ogorzały, Stefania Bielecka, Bolesław Bielecki, Maria Trzaska, Jerzy Malczewski, Barbara Kocot, Józef Kurek, Teresa Gała, Marek Wiewiórowski, Jadwiga Koźlak, Stanisław Witek, Dorota Drozdowska.


==Bibliografia==
*[[Dzielnice Sosnowca - Zarys dziejów|Małgorzata Śmiałek, Dzielnice Sosnowca - Zarys dziejów, Sosnowiec, 2004]]
*[[Dzielnice Sosnowca - Porąbka, Kazimierz Górniczy, Ostrowy Górnicze, Maczki]]
*[[Juliusz - Kazimierz Górniczy - Maczki - Ostrowy - Porąbka. Od tradycji do współczesności]]

[[Kategoria:Dzielnice i osiedla Sosnowca|Kazimierz Górniczy]]
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Sosnowcem|Kazimierz Górniczy]]
[[Kategoria:Nazwy miejscowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Kazimierz Górniczy]]