Jan Pierzchała: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „Jan Pierzchała (1921 – 2003) - polski prozaik, poeta, autor adaptacji scenicznych, dramaturg, tłumacz. Urodził się 26 września 1921r. w Jaworznie. Choć Jan Pie...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Jan Pierzchała (1921 – 2003) - polski prozaik, poeta, autor adaptacji scenicznych, dramaturg, tłumacz. Urodził się 26 września | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Jan Pierzchała | |||
|imię i nazwisko org = | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = Jan Pierzchala.jpg | |||
|opis grafiki = Jan Pierzchała | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[26 września]] [[1921]] | |||
|miejsce urodzenia = [[Jaworzno]] | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[7 grudnia]] [[2003]] | |||
|miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = | |||
|zawód = polski prozaik, poeta, autor adaptacji scenicznych, dramaturg, tłumacz | |||
|odznaczenia = | |||
|commons = | |||
|wikiźródła = | |||
|wikicytaty = | |||
|www = | |||
}} | |||
Jan Pierzchała (1921 – 2003) - polski prozaik, poeta, autor adaptacji scenicznych, dramaturg, tłumacz. Urodził się [[26 września]] [[1921]]r. w Jaworznie. | |||
Choć Jan Pierzchała urodził się w 1921 roku w Jaworznie, to od 1953 do swojej śmierci w 2003 r. mieszkał w Sosnowcu. Mówi się, że był Sosnowiczaninem z wyboru. Tutaj też znajduje się jego grób. W Sosnowcu uczył się w Liceum Pedagogicznym, którego nie ukończył ze względu na wybuch II wojny światowej. W okresie 1964 - 1968 radny Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu, w latach 1966 - 1997 kierownik literacki w Teatrze Zagłębia, a w 1986 r. współzałożyciel, a następnie prezes Klubu Pisarzy Zagłębia Dąbrowskiego. Był autorem licznych adaptacji scenicznych, redaktorem programów teatralnych i autorem setek artykułów zawartych w tych programach. Tutaj wystawił swoją sztukę ”Nieproszona”. Za rolę w tej sztuce Jan Klemens otrzymał Złotą Maskę. | Choć Jan Pierzchała urodził się w 1921 roku w Jaworznie, to od 1953 do swojej śmierci w 2003 r. mieszkał w Sosnowcu. Mówi się, że był Sosnowiczaninem z wyboru. Tutaj też znajduje się jego grób. W Sosnowcu uczył się w Liceum Pedagogicznym, którego nie ukończył ze względu na wybuch II wojny światowej. W okresie 1964 - 1968 radny Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu, w latach 1966 - 1997 kierownik literacki w Teatrze Zagłębia, a w 1986 r. współzałożyciel, a następnie prezes Klubu Pisarzy Zagłębia Dąbrowskiego. Był autorem licznych adaptacji scenicznych, redaktorem programów teatralnych i autorem setek artykułów zawartych w tych programach. Tutaj wystawił swoją sztukę ”Nieproszona”. Za rolę w tej sztuce Jan Klemens otrzymał Złotą Maskę. | ||
| Linia 11: | Linia 33: | ||
Od 1956 do 1959 zajmował stanowisko attaché kulturalnego w Berlinie. Po powrocie do kraju w licznych artykułach, felietonach, szkicach i recenzjach podejmował kwestie literatury i kultury krajów niemieckojęzycznych (RFN, NRD, Austria), a także sprawy polsko-niemieckich kontaktów literackich. | Od 1956 do 1959 zajmował stanowisko attaché kulturalnego w Berlinie. Po powrocie do kraju w licznych artykułach, felietonach, szkicach i recenzjach podejmował kwestie literatury i kultury krajów niemieckojęzycznych (RFN, NRD, Austria), a także sprawy polsko-niemieckich kontaktów literackich. | ||
Był piewcą Sosnowca i Zagłębia Dąbrowskiego, jako „małej ojczyzny”, wybitnym pisarzem, działaczem kultury. Poprzez Legendę Zagłębia, odegrał wielką rolę w potwierdzeniu i utrwaleniu w świadomości społecznej obecności w Zagłębiu: Stefana Żeromskiego, Marii Dąbrowskiej, Artura Gruszeckiego, Andrzeja Niemojewskiego, Gabrieli Zapolskiej, Juliusza Kadena-Bandrowskiego, Lecha Piwowara, Władysława Sebyły oraz Leona Kruczkowskiego. Dzięki Janowi Pierzchale i prof. Władysławowi Wójcikowi powstał w Sosnowcu pomnik Leona Kruczkowskiego. Odegrał też dużą rolę w utrwaleniu w mieście pamięci o Emilu Zegadłowiczu. Wielkim osiągnięciem Pierzchały jest wzbogacenie kalendarium zagłębiowskich działań politycznych Józefa Piłsudskiego o konkretne fakty i daty. Zmarł 7 grudnia | Był piewcą Sosnowca i Zagłębia Dąbrowskiego, jako „małej ojczyzny”, wybitnym pisarzem, działaczem kultury. Poprzez Legendę Zagłębia, odegrał wielką rolę w potwierdzeniu i utrwaleniu w świadomości społecznej obecności w Zagłębiu: Stefana Żeromskiego, Marii Dąbrowskiej, Artura Gruszeckiego, Andrzeja Niemojewskiego, Gabrieli Zapolskiej, Juliusza Kadena-Bandrowskiego, Lecha Piwowara, Władysława Sebyły oraz Leona Kruczkowskiego. Dzięki Janowi Pierzchale i prof. Władysławowi Wójcikowi powstał w Sosnowcu pomnik Leona Kruczkowskiego. Odegrał też dużą rolę w utrwaleniu w mieście pamięci o Emilu Zegadłowiczu. Wielkim osiągnięciem Pierzchały jest wzbogacenie kalendarium zagłębiowskich działań politycznych Józefa Piłsudskiego o konkretne fakty i daty. Zmarł [[7 grudnia]] [[2003]]r. w Sosnowcu. | ||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Pierzchała, Jan]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Pierzchała, Jan]] | |||
{{DEFAULTSORT:Jan Pierzchała}} | |||
Wersja z 16:05, 7 lis 2011
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Jan Pierzchała | |
| Imię i nazwisko | Jan Pierzchała |
| Data i miejsce urodzenia | 26 września 1921 Jaworzno |
| Data i miejsce śmierci | 7 grudnia 2003 Sosnowiec |
| Zawód | polski prozaik, poeta, autor adaptacji scenicznych, dramaturg, tłumacz |
Jan Pierzchała (1921 – 2003) - polski prozaik, poeta, autor adaptacji scenicznych, dramaturg, tłumacz. Urodził się 26 września 1921r. w Jaworznie.
Choć Jan Pierzchała urodził się w 1921 roku w Jaworznie, to od 1953 do swojej śmierci w 2003 r. mieszkał w Sosnowcu. Mówi się, że był Sosnowiczaninem z wyboru. Tutaj też znajduje się jego grób. W Sosnowcu uczył się w Liceum Pedagogicznym, którego nie ukończył ze względu na wybuch II wojny światowej. W okresie 1964 - 1968 radny Miejskiej Rady Narodowej w Sosnowcu, w latach 1966 - 1997 kierownik literacki w Teatrze Zagłębia, a w 1986 r. współzałożyciel, a następnie prezes Klubu Pisarzy Zagłębia Dąbrowskiego. Był autorem licznych adaptacji scenicznych, redaktorem programów teatralnych i autorem setek artykułów zawartych w tych programach. Tutaj wystawił swoją sztukę ”Nieproszona”. Za rolę w tej sztuce Jan Klemens otrzymał Złotą Maskę.
Również monografie Teatru Zagłębia wydawane z okazji kolejnych jubileuszy wyszły spod ręki Jana Pierzchały. W swojej twórczości poświęca wiele miejsca problematyce historyczno-społecznej, dotyczącej Sosnowca i okolic. Jak piszą o nim: „ To była jego mała ojczyzna i niejednokrotnie dawał temu wyraz w felietonach i szkicach biograficzno-krytycznych. (..) na każdym kroku podkreślał wyjątkowy duchowy związek z Zagłębiem: Zagłębie Dąbrowskie jest dla mnie tylko tym, jakim postrzegano je od lat 20. XIX wieku. To po prostu Polska, jej znak, jej symbol” .
Od 1948 roku jest członkiem Związku Literatów Polskich. W 1949 roku na Uniwersytecie Wrocławskim uzyskał dyplom polonisty. Został sekretarzem "Zeszytów Wrocławskich" i dyrektorem programowym Rozgłośni Wrocławskiej PR. W 1949 roku otrzymał nagrodę literacką Wrocławia. Od 1954 do 1956 roku był redaktorem Wydawnictwa "Śląsk" w Katowicach. W 1962 roku otrzymał nagrodę województwa katowickiego i rozpoczął trwającą prawie 20 lat pracę w dwutygodniku "Poglądy" na stanowisku zastępcy redaktora naczelnego, publikując wiele artykułów o tematyce niemieckiej, literaturze i sprawach społecznych. Laureat Nagrody Artystycznej Miasta Sosnowca za 1998 rok.
Liczne pozycje książkowe, zarówno poezja, proza jak i literatura popularna. Autor m.in. "Noce bez światła" - 1954, "Rozstanie i powrót" - 1957, "Antykwariat przy ulicy Barbarossy" - 1962, "Legenda Zagłębia" - 1962, "Anastazy Kowalczyk" - 1962, "Dzień z nocą na trzy podzielony" - 1964, "Krzak gorejący" - 1972, "Poczekaj deszcz" - 1975, "Opasani ciemnością" - 1983, "Jak krótkie lato" - 1985. Na podstawie prozy Jana Pierzchały powstały także dwa filmy "Wielki las" i "Gorąca linia". Bardzo bogaty dorobek stanowią publicystyczny. Jego artykuły prasowe zamieszczane były na łamach wspomnianych "Poglądów", "Śląska" oraz "Miesięcznika Literackiego", "Życia Literackiego" i wielu innych czasopism. Tematyka artykułów jest bardzo bogata i różnorodna. Znajdujemy tu przede wszystkim całą mnogość tematów literackich, wiele historycznych, dużo miejsca w swych rozważaniach poświęcał sprawom kultury, sztuki, języka. Teatr stanowił znaczną część jego zainteresowań teoretycznych, jak i praktycznych.
Od 1956 do 1959 zajmował stanowisko attaché kulturalnego w Berlinie. Po powrocie do kraju w licznych artykułach, felietonach, szkicach i recenzjach podejmował kwestie literatury i kultury krajów niemieckojęzycznych (RFN, NRD, Austria), a także sprawy polsko-niemieckich kontaktów literackich.
Był piewcą Sosnowca i Zagłębia Dąbrowskiego, jako „małej ojczyzny”, wybitnym pisarzem, działaczem kultury. Poprzez Legendę Zagłębia, odegrał wielką rolę w potwierdzeniu i utrwaleniu w świadomości społecznej obecności w Zagłębiu: Stefana Żeromskiego, Marii Dąbrowskiej, Artura Gruszeckiego, Andrzeja Niemojewskiego, Gabrieli Zapolskiej, Juliusza Kadena-Bandrowskiego, Lecha Piwowara, Władysława Sebyły oraz Leona Kruczkowskiego. Dzięki Janowi Pierzchale i prof. Władysławowi Wójcikowi powstał w Sosnowcu pomnik Leona Kruczkowskiego. Odegrał też dużą rolę w utrwaleniu w mieście pamięci o Emilu Zegadłowiczu. Wielkim osiągnięciem Pierzchały jest wzbogacenie kalendarium zagłębiowskich działań politycznych Józefa Piłsudskiego o konkretne fakty i daty. Zmarł 7 grudnia 2003r. w Sosnowcu.
Biogram opracował: Piotr Dudała
