Huta Katarzyna, potem Buczek, Sosnowiec, 1881-2010

Huta Katarzyna - zakład na terenie dzisiejszego Sosnowca. Obecnie po przekształceniach na przełomie XX/XIX wieku działa w postaci kilku niezależnych od siebie spółek m.in. Huta Buczek sp zoo, Technologie Buczek, Severstallat Silesia.

Huta została wybudowana w latach 1881 - 1883 przez górnośląski koncern Vereinigste Koenigs und Laudahutte na części gruntów wsi Sielec zakupionych od spadkobierców hrabiego Renarda. Huta obejmowała początkowo tylko stalownię walcownię oraz młotownię, gdzie przetwarzano surówkę importowaną ze Śląska. W latach 1890 i 1895 zbudowano w niej dwa wielkie piece, a w 1896 roku uruchomiono wytwórnię rur spawanych.

9 lutego 1905 roku demonstrujących pod bramami huty robotników zaatakowało wojsko carskie - zginęło 48 demonstrantów, a blisko 150 zostało rannych

Na początku XX wieku zatrudnienie wynosiło około 1500 osób, a tuż przed I wojną światową około 2000 osób. Wyroby huty zyskały uznanie na światowych wystawach m.in. w Nowym Jorku, Paryżu, Hamburgu, Kijowie...

Podczas I wojny światowej zakład uległ niemal całkowitemu zniszczeniu W 1923 oku została nabyta przez Modrzejowskie Zakłady Górniczo-Hutnicze, które potem po przekształceniu występowały pn. Zjednoczone Zakłady Sosnowieckich Hut Żelaznych Modrzejów-Handtke S.A..

Podczas II wojny światowej huta uległa dewastacji, a Niemcy w jednej jej części produkowali części do łodzi podwodnych.

Po wojnie huta została przejęta przez państwo i nazwana Hutą im. M.Buczka. Poniesiono znaczne nakłady inwestycyjne by odbudować moc produkacyjną. W 1961 roku przyłączono do niej Hutę Sosnowiec.