Holownik Górnik

Z WikiZagłębie
Wersja z dnia 18:58, 29 sie 2018 autorstwa Germadon (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „'''Holownik Górnik''' – holownik morski z okresu międzywojennego należący do Towarzystwa "Żegluga Wisła-Bałtyk", które zostało założone przez zakłady <ellipsis>”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Holownik Górnik – holownik morski z okresu międzywojennego należący do Towarzystwa "Żegluga Wisła-Bałtyk", które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego.

Historia

Holownik zbudowany został w 1921 roku pod nazwą „Galata” w stoczni Flender-Werke w Lubece, na zamówienie towarzystwa żeglugowego Hapag w Hamburgu. W 1923 roku trafił do armatora Bugsier, Reeder- und Bergungs AG w Hamburgu. W listopadzie 1926 roku został zakupiony przez polskie Towarzystwo "Żegluga Wisła-Bałtyk" w Tczewie, gdzie początkowo otrzymał nazwę „Bagatela”. Holownik ostatecznie otrzymał nazwę „Górnik”. Używany był do holowania lichtug wywożących węgiel pochodzący z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Była to jednostka najnowocześniejsza i druga co do mocy należąca do Towarzystwa "Żegluga Wisła-Bałtyk". Holownik zatonął 1 listopada 1927 roku gdy powracał z Kopenhagi z pustymi lichtugami „Felek” i „Bolek”. Po godzinie 15.50 po minięciu Stilo, w sztormie, na skutek dużego falowania, holownik przewrócił się i zatonął. Zginęło 9 osób, w tym kapitan Johannes Pehrs (Niemiec), a uratował się tylko pierwszy mechanik Władysław Szczęsnowicz. Nie ustalono przyczyn zatonięcia jednostki.

Bibliografia

  • Miciński J.: Księga statków polskich: 1918-1945. T. 1. Gdańsk 1996, s. 154-175.
  • "Górniczy Śląsk pod Polską banderą". Zabrze 1983, s. 23.