Grodzisko na Górze św. Doroty w Będzinie - Grodźcu: Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
Szkieletek (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „Widoczne z daleka i górujące nad okolicą wzniesienie, zwane Górą św. Doroty (382 metrów n.p.m.)kryje na swym szczycie pozostałości prehistorycznego grodu obron...”) |
Szkieletek (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Widoczne z daleka i górujące nad okolicą wzniesienie, zwane Górą św. Doroty (382 metrów n.p.m.)kryje na swym szczycie pozostałości prehistorycznego grodu obronnego oraz - prawdopodobnie - miejsca pogańskiego kultu. | Widoczne z daleka i górujące nad okolicą wzniesienie, zwane Górą św. Doroty (382 metrów n.p.m.) kryje na swym szczycie pozostałości prehistorycznego grodu obronnego oraz - prawdopodobnie - miejsca pogańskiego kultu. | ||
Płaske plateau, na którym obecnie wznosi się kościół, do dziś otacza słabo zachowany pierścień | Płaske plateau, na którym obecnie wznosi się kościół, do dziś otacza słabo zachowany pierścień wałów obronnych, najlepiej widoczny na zdjęciach lotniczych. | ||
Wały zbudowano z łamanego wapienia trasowego wymieszanego z gliną. | Wały zbudowano z łamanego wapienia trasowego wymieszanego z gliną. Niegdyś wieńczył je z pewnością ostrokół. | ||
Relikty warowni pochodzą z okresu tzw. "kultury łużyckiej" (około XIV-III w. p.n.e.). | Relikty warowni pochodzą z okresu tzw. "kultury łużyckiej" (około XIV-III w. p.n.e.). | ||
Badania archeologiczne potwierdziły | Badania archeologiczne potwierdziły fakt funkcjonowania w tym miejscu obronnej osady także we wczesnym średniowieczu. | ||
Wersja z 20:41, 17 gru 2011
Widoczne z daleka i górujące nad okolicą wzniesienie, zwane Górą św. Doroty (382 metrów n.p.m.) kryje na swym szczycie pozostałości prehistorycznego grodu obronnego oraz - prawdopodobnie - miejsca pogańskiego kultu.
Płaske plateau, na którym obecnie wznosi się kościół, do dziś otacza słabo zachowany pierścień wałów obronnych, najlepiej widoczny na zdjęciach lotniczych. Wały zbudowano z łamanego wapienia trasowego wymieszanego z gliną. Niegdyś wieńczył je z pewnością ostrokół.
Relikty warowni pochodzą z okresu tzw. "kultury łużyckiej" (około XIV-III w. p.n.e.). Badania archeologiczne potwierdziły fakt funkcjonowania w tym miejscu obronnej osady także we wczesnym średniowieczu.
