Główna Dyrekcja Górnicza (Królestwo Polskie)

Główna Dyrekcja Górnicza – utworzona w 1816 roku w Kielcach.

Historia

Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic.

Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw:

• Miedzianogórskie (okolice Kielc)
• Olkusko - Siewierskie
• Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem)
• Samsonowskie (okolice Kielc)
• Pankowskie (okolice Częstochowy)

W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.

Linki zewnętrzne

• Stanisław Staszic i polityka protekcyjna na histmag.org