Główna Dyrekcja Górnicza (Królestwo Polskie): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
mNie podano opisu zmian
(Redakcyjne.)
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Główna Dyrekcja Górnicza''' – utworzona [[1 czerwca]] [[1816]] roku w Kielcach.
'''Główna Dyrekcja Górnicza''' – utworzona w [[1816]] roku w Kielcach.


==Historia==
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego.
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego.
Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic.
Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był [[Stanisław Staszic]].




Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: Miedzianogórskie, Olkusko - Siewierskie, Suchedniowskie, Samsonowskie i Pankowskie.
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw:  
*Miedzianogórskie (okolice Kielc)
*Olkusko - Siewierskie  
*Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem)
*Samsonowskie (okolice Kielc)
*Pankowskie (okolice Częstochowy)


W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Bankowi Polskiemu]].


==Linki zewnętrzne==
*[http://histmag.org/Stanislaw-Staszic-i-polityka-protekcyjna-7518 Stanisław Staszic i polityka protekcyjna na histmag.org]


[[Kategoria:Historia|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]]
[[Kategoria:Historia|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]]
[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]]
[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]]

Aktualna wersja na dzień 13:10, 14 wrz 2013

Główna Dyrekcja Górnicza – utworzona w 1816 roku w Kielcach.

Historia

Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic.


Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw:

  • Miedzianogórskie (okolice Kielc)
  • Olkusko - Siewierskie
  • Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem)
  • Samsonowskie (okolice Kielc)
  • Pankowskie (okolice Częstochowy)

W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.

Linki zewnętrzne