Dębowa Góra (Sosnowiec)
Dębowa Góra - wioska utworzona wśród puszczy leśnej, w bliżej nieokreślonym czasie. Pod koniec XVIII wieku posiadała 5 chałup i dwie karczmy. Była własnością Dębowskich, a następnie księcia Ludwika Anhalt von Pless.
W XIX wieku przekształciła się w osadę górniczą. Pierwsza kopalnia na terenie Dębowej "Hrabia Fryderyk", czynna była w latach 1850-1868. Należała do właścicieli Sielca - od 1856 do hrabiego Jana Renarda. W 1863 roku powstały następne kopalnie: "Ludmiła", nazywana też starą kopaillią "Renard" oraz "Graf Andreas", zwana kopalnią "Andrzej" (eksploatowana do 1892 roku). Do Gwarectwa Hrabia Renard należała ponadto niewielka kopalnia "Fryderyka Joanna", uruchomiona w 1880 roku oraz kopalnia "Dębowa Góra". Obok górnictwa rozwinął się tutaj także przemysł metalowy i hutniczy. W 1881 roku niemiecki przemysłowiec z Zabrza Adolf Deichsel uruchomił na Dębowej Górze fabrykę lin i drutu. Firma, przekształcona w okresie międzywojennym w spółką akcyjną rozbudowała się i poszerzyła asortyment produkcji. Działalność kontynuowała po II wojnie światowej - w latach 90. XX wieku jako Fabryka Lin i Drutu "Falind" Sp. z 0.0.. Od 2003 roku dzierżawi ją Przedsiębiorstwo Produkcyjno~Handlowo~Usługowe "CZG~Stal" Sp. z 0.0. w Katowicach. W 1883 roku rozpoczęła produkcję huta "Puszkin", należąca do niemieckiego przemysłowca Gwidona H. von Donnersmarcka, a następnie do Towarzystwa Akcyjnego huty Żelaza "Puszkin". W 1920 roku wykupiły ją Modrzejowskie Zakłady Górniczo~Hutnicze S.A. i uruchomiły jako hutę "Staszic". Po 1945 roku zabudowania należące do huty przejęły Zakłady Naprawcze Sprzętu Wiertniczego.
