Bronisława Sperczyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 16: Linia 16:
|www =
|www =
}}
}}
'''Bronisława Sperczyńska (pseud. Gruba, Bronka)''' - (ur. [[10 marca]] [[1902]] r. w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], zm. [[26 stycznia]] [[1992]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]) działaczka komunistyczna.


'''Bronisława Sperczyńska''' - Pseud. Gruba, Bronka
==Rodzina i edukacja==
Urodziła się [[10 marca]] [[1902]] r. w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] w wielodzietnej rodzinie robotniczej Antoniego i Marii z d. Kulesza. Gdy miała 10 lat, została usunięta ze szkoły powszechnej, ponieważ ojciec Bronisławy został skazany na karę więzienia jako więzień polityczny. Po 3 latach pobytu w więzieniu zmarł, a nastoletnia Bronisława zmuszona była pójść do pracy. Pracowała jako introligator w dąbrowskich drukarniach, początkowo u Stanisława Świeckiego, a od [[1920]] r. w drukarni Lewickiego. W roku [[1922]] poznała Bronisława Wróblewskiego, działacza Komunistycznej Partii Polski, za którego wyszła za mąż. Po dwóch latach pożycia mąż Sperczyńskiej został aresztowany i skazany za działalność komunistyczną na 6 lat więzienia. W tym czasie ich mieszkanie było oddane całkowicie do użytku partyjnego, często ukrywano w nim broń i propagandowe broszury, stanowiło ponadto bezpieczne schronienie dla prześladowanych i ściganych przez policję komunistów. Choć sama Sperczyńska w tym okresie do partii nie należała, to w pełni akceptowała zarówno działalność męża, jak i udostępnianie swojego lokum na potrzeby partii. W [[1925]] r. została aresztowana i osadzona
Pochodziła z wielodzietnej rodzinie robotniczej Antoniego i Marii z d. Kulesza. Gdy miała 10 lat, została usunięta ze szkoły powszechnej, ponieważ ojciec Bronisławy został skazany na karę więzienia jako więzień polityczny. Po 3 latach pobytu w więzieniu zmarł, a nastoletnia Bronisława zmuszona była pójść do pracy.  
w więzieniu w Sieradzu. Spędziła w nim dwa lata. Po wyjściu z więzienia, Sperczyńska zaczęła działać w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, wstąpiła do KPP i podjęła pracę w drukarni w [[Będzin|Będzinie]]. W [[1933]] r. została ponownie aresztowana za działalność komunistyczną i osadzona na dwa lata więzienia do Katowic. Na wolności, od [[1935]] r., dorywczo pracowała znów w będzińskiej drukarni. Spędziła w niej także trzy pierwsze lata wojny. Z powodu ogólnego wyczerpania i poważnej choroby serca, będących następstwem pobytów w więzieniu, niewiele wówczas angażowała się w działalność polityczną. Krótko przed wrześniem [[1939]] r. udzielała się w Kole Kobiet przy PPS. Między [[1943]] a [[1945]] r. była zatrudniona jako robotnica w [[Huta "Bankowa" (Dąbrowa Górnicza)|Hucie Bankowej]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]]. Po okupacji, zaraz wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej i podjęła pracę w Centralnych Warsztatach Elektrycznych w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], najpierw jako robotnica, kontrolerka markowni, pracownica kosztów własnych, w końcu kierownik Wydziału Personalnego. Awansowała w [[1949]] r. i została mianowana kierownikiem Biura Personalnego w Zjednoczeniu Biur Projektowo-Montażowych w Katowicach. Dnia [[1 czerwca]] [[1950]] r. została skierowana do pracy w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [[Będzin|Będzinie]] na stanowisku sekretarza. Na tym stanowisku pracowała do [[1 sierpnia]] [[1951]] r. Kolejny rok przepracowała w charakterze sekretarza Propagandy Komitetu Powiatowego PZPR w [[Będzin|Będzinie]].
Od [[15 stycznia]] [[1953]] r. do listopada [[1954]] r. Sperczyńska pracowała na stanowisku Przewodniczącej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [[Czeladź|Czeladzi]]. Dalsze swoje życie zawodowe i prywatne Bronisława Sperczyńska związała z miastem [[Sosnowiec]]. Po przejściu na rentę aktywnie udzielała się społecznie. Działała m.in. w Polskim Komitecie Opieki Społecznej, była radną Miejskiej Rady Narodowej. Została wpisana do Księgi Zasłużonych dla miasta [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Za wyróżniającą się pracę społeczną i zawodową została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Zmarła [[26 stycznia]] [[1992]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], pochowana została na cmentarzu przy ul. Smutnej.


Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=106
==Praca==
Pracowała jako introligator w [[Dąbrowa Górnicza|dąbrowskich]] drukarniach, początkowo u [[Stanisław Świecki|Stanisława Świeckiego]], a od [[1920]] r. w drukarni Lewickiego.
 
==Działalność partyjna==
W roku [[1922]] poznała [[Bronisław Wróblewski|Bronisława Wróblewskiego]], działacza Komunistycznej Partii Polski, za którego wyszła za mąż. Po dwóch latach pożycia mąż Sperczyńskiej został aresztowany i skazany za działalność komunistyczną na 6 lat więzienia. W tym czasie ich mieszkanie było oddane całkowicie do użytku partyjnego, często ukrywano w nim broń i propagandowe broszury, stanowiło ponadto bezpieczne schronienie dla prześladowanych i ściganych przez policję komunistów. Choć sama Sperczyńska w tym okresie do partii nie należała, to w pełni akceptowała zarówno działalność męża, jak i udostępnianie swojego lokum na potrzeby partii. W [[1925]] r. została aresztowana i osadzona w więzieniu w Sieradzu. Spędziła w nim dwa lata. Po wyjściu z więzienia, Sperczyńska zaczęła działać w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, wstąpiła do KPP i podjęła pracę w drukarni w [[Będzin|Będzinie]]. W [[1933]] r. została ponownie aresztowana za działalność komunistyczną i osadzona na dwa lata więzienia do Katowic. Na wolności, od [[1935]] r., dorywczo pracowała znów w [[Będzin|będzińskiej]] drukarni. Spędziła w niej także trzy pierwsze lata wojny. Z powodu ogólnego wyczerpania i poważnej choroby serca, będących następstwem pobytów w więzieniu, niewiele wówczas angażowała się w działalność polityczną. Krótko przed wrześniem [[1939]] r. udzielała się w Kole Kobiet przy PPS. Między [[1943]], a [[1945]] r. była zatrudniona jako robotnica w [[Huta "Bankowa" (Dąbrowa Górnicza)|Hucie Bankowej]] w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]]. Po okupacji, zaraz wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej i podjęła pracę w [[Centralne Warsztaty Elektryczne w Dąbrowie Górniczej|Centralnych Warsztatach Elektrycznych w Dąbrowie Górniczej]], najpierw jako robotnica, kontrolerka markowni, pracownica kosztów własnych, w końcu kierownik Wydziału Personalnego. Awansowała w [[1949]] r. i została mianowana kierownikiem Biura Personalnego w Zjednoczeniu Biur Projektowo-Montażowych w Katowicach. Dnia [[1 czerwca]] [[1950]] r. została skierowana do pracy w Prezydium [[Miejska Rada Narodowa w Będzinie|Miejskiej Rady Narodowej w Będzinie]] na stanowisku sekretarza. Na tym stanowisku pracowała do [[1 sierpnia]] [[1951]] r. Kolejny rok przepracowała w charakterze sekretarza Propagandy Komitetu Powiatowego PZPR w [[Będzin|Będzinie]].
 
Od [[15 stycznia]] [[1953]] r. do listopada [[1954]] r. Sperczyńska pracowała na stanowisku Przewodniczącej Prezydium [[Miejska Rada Narodowa w Czeladzi|Miejskiej Rady Narodowej w Czeladzi]]. Dalsze swoje życie zawodowe i prywatne Bronisława Sperczyńska związała z miastem [[Sosnowiec]]. Po przejściu na rentę aktywnie udzielała się społecznie. Działała m.in. w Polskim Komitecie Opieki Społecznej, była radną [Miejska Rada Narodowa w Sosnowcu|Miejskiej Rady Narodowej]]. Została wpisana do Księgi Zasłużonych dla miasta [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Za wyróżniającą się pracę społeczną i zawodową została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Zmarła [[26 stycznia]] [[1992]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], pochowana została na cmentarzu przy ul. Smutnej.
 
==Źródło==
http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=106


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Sperczyńska, Bronisława]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Sperczyńska, Bronisława]]

Aktualna wersja na dzień 20:38, 27 gru 2014

Zagłębiowskie Biogramy
Bronisława Sperczyńska
Imię i nazwisko Bronisława Sperczyńska
Data i miejsce urodzenia 10 marca 1902
Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci 26 stycznia 1992
Sosnowiec
Miejsce spoczynku Sosnowiec
Zawód działaczka komunistyczna

Bronisława Sperczyńska (pseud. Gruba, Bronka) - (ur. 10 marca 1902 r. w Dąbrowie Górniczej, zm. 26 stycznia 1992 r. w Sosnowcu) działaczka komunistyczna.

Rodzina i edukacja

Pochodziła z wielodzietnej rodzinie robotniczej Antoniego i Marii z d. Kulesza. Gdy miała 10 lat, została usunięta ze szkoły powszechnej, ponieważ ojciec Bronisławy został skazany na karę więzienia jako więzień polityczny. Po 3 latach pobytu w więzieniu zmarł, a nastoletnia Bronisława zmuszona była pójść do pracy.

Praca

Pracowała jako introligator w dąbrowskich drukarniach, początkowo u Stanisława Świeckiego, a od 1920 r. w drukarni Lewickiego.

Działalność partyjna

W roku 1922 poznała Bronisława Wróblewskiego, działacza Komunistycznej Partii Polski, za którego wyszła za mąż. Po dwóch latach pożycia mąż Sperczyńskiej został aresztowany i skazany za działalność komunistyczną na 6 lat więzienia. W tym czasie ich mieszkanie było oddane całkowicie do użytku partyjnego, często ukrywano w nim broń i propagandowe broszury, stanowiło ponadto bezpieczne schronienie dla prześladowanych i ściganych przez policję komunistów. Choć sama Sperczyńska w tym okresie do partii nie należała, to w pełni akceptowała zarówno działalność męża, jak i udostępnianie swojego lokum na potrzeby partii. W 1925 r. została aresztowana i osadzona w więzieniu w Sieradzu. Spędziła w nim dwa lata. Po wyjściu z więzienia, Sperczyńska zaczęła działać w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom, wstąpiła do KPP i podjęła pracę w drukarni w Będzinie. W 1933 r. została ponownie aresztowana za działalność komunistyczną i osadzona na dwa lata więzienia do Katowic. Na wolności, od 1935 r., dorywczo pracowała znów w będzińskiej drukarni. Spędziła w niej także trzy pierwsze lata wojny. Z powodu ogólnego wyczerpania i poważnej choroby serca, będących następstwem pobytów w więzieniu, niewiele wówczas angażowała się w działalność polityczną. Krótko przed wrześniem 1939 r. udzielała się w Kole Kobiet przy PPS. Między 1943, a 1945 r. była zatrudniona jako robotnica w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej. Po okupacji, zaraz wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej i podjęła pracę w Centralnych Warsztatach Elektrycznych w Dąbrowie Górniczej, najpierw jako robotnica, kontrolerka markowni, pracownica kosztów własnych, w końcu kierownik Wydziału Personalnego. Awansowała w 1949 r. i została mianowana kierownikiem Biura Personalnego w Zjednoczeniu Biur Projektowo-Montażowych w Katowicach. Dnia 1 czerwca 1950 r. została skierowana do pracy w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Będzinie na stanowisku sekretarza. Na tym stanowisku pracowała do 1 sierpnia 1951 r. Kolejny rok przepracowała w charakterze sekretarza Propagandy Komitetu Powiatowego PZPR w Będzinie.

Od 15 stycznia 1953 r. do listopada 1954 r. Sperczyńska pracowała na stanowisku Przewodniczącej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Czeladzi. Dalsze swoje życie zawodowe i prywatne Bronisława Sperczyńska związała z miastem Sosnowiec. Po przejściu na rentę aktywnie udzielała się społecznie. Działała m.in. w Polskim Komitecie Opieki Społecznej, była radną [Miejska Rada Narodowa w Sosnowcu|Miejskiej Rady Narodowej]]. Została wpisana do Księgi Zasłużonych dla miasta Sosnowca. Za wyróżniającą się pracę społeczną i zawodową została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy. Zmarła 26 stycznia 1992 r. w Sosnowcu, pochowana została na cmentarzu przy ul. Smutnej.

Źródło

http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=106

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Bronisława_Sperczyńska&oldid=63361”