Bolesław Piwek

Z WikiZagłębie
Wersja z dnia 20:14, 1 sty 2013 autorstwa Arawks80 (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Zagłębiowskie Biogramy
Bolesław Piwek
Imię i nazwisko Bolesław Piwek
Data i miejsce urodzenia 20 marca 1907
Czeladź
Data i miejsce śmierci 25 kwietnia 1985
Bytom
Miejsce spoczynku Czeladź
Zawód wojskowy, działacz organizacji patriotycznych
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Śląski Krzyż Powstańczy

Bolesław Piwek - urodził się 20 marca 1907 roku w Czeladzi w rodzinie Franciszka i Marianny Piwków. Ukończył 7-klasową szkołę powszechną w Czeladzi, a następnie rozpoczął naukę w dąbrowskiej szkole górniczej, której nie ukończył z powodu trudnej sytuacji materialnej rodziny. Zasadniczą służbę wojskową odbywał w latach 1928 - 1930 w 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich w Równem, wchodzącym w skład Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza dowodzonej przez Władysława Andersa, wówczas pułkownika, później Naczelnego Wodza Sił Zbrojnych na Zachodzie. Służbę wojskową opuścił w grudniu 1930 roku w stopniu plutonowego. Po przejściu do cywila nie miał stałego miejsca zatrudnienia. Okresy dorywczej pracy przeplatały się z tygodniami bezrobocia. Natomiast niemal natychmiast po opuszczeniu wojska zaangażował się w działalność czeladzkiego koła „Związku Strzeleckiego” posiadającego siedzibę przy ulicy Milowickiej w budynku położonym przy zbiegu dzisiejszej Katowickiej i Reymonta. Jako aktywny członek organizacji współuczestniczył w prowadzeniu działań szkoleniowych i wychowawczych. W roku 1933 otrzymał wreszcie stałą pracę w kuźni Kopalni Saturn. Został przyjęty na stanowisko, które opuścić musiał jego ojciec. Po wybuchu wojny i zawiązaniu się Orła Białego został jego aktywnym członkiem współorganizującym działalność konspiracyjną (nasłuch radia Londyn , kolportaż bibuły, akcje sabotażowe na kopalni). Aresztowany 15 kwietnia 1940 roku przez sosnowieckie Gestapo, 6 lipca został przewieziony do Lager Auschwitz, gdzie zaledwie od 3 tygodni osadzani byli pierwsi polscy więźniowie. Zresztą jak się później okazało Bolesław Piwek ze Starej Kolonii i Leon Wyderka z ulicy Kościelnej stali się pierwszymi czeladzkimi więźniami politycznymi w KL Auschwitz. Bolesław oznaczony numerem 1298 miał tu spędzić najbliższe 3 lata, o których do końca życia niechętnie będzie opowiadać. Ciężka praca, głodowe racje żywnościowe, kary cielesne – to codzienność obozowa skutkująca poważnymi schorzeniami (przechodzony tyfus plamisty, początkująca gruźlica). Po 36 miesiącach gehenny oświęcimskiej 13 kwietnia 1943 roku Bolesław Piwek został przeniesiony do obozu głównego Mauthausen Gusen w górnej Austrii koło Linzu, w którym więźniów wykorzystywano do budowy podziemnych zakładów zbrojeniowych. 4 miesiące później trafił do drugiego podobozu Mauthausen - w Wiener Neustadt w dolnej Austrii (100 km od Wiednia). W listopadzie 1943 roku po raz kolejny zmienił miejsce pobytu. Wraz z transportem grupy więźniów przewieziony został do obozu Buchenwald Mitelbau Dora we wschodnich Niemczech u podnóża gór Harzu (80 km od Weimaru). W podziemnych zakładach Dory usytuowanych w wydrążonych skalnych tunelach produkowano rakiety V-1 i V-2. W Mitelbau Dora Piwek zatrudniony był m.in. w pralni obozowej, która z biegiem czasu stała się centrum obozowego ruchu oporu i skrzynką kontaktową. Bolesław uczestniczył w tej obozowej konspiracji, a jako człowiek uczynny w miarę swoich możliwości chętnie pomagał współwięźniom, m. in. koledze z Grodźca Stanisławowi Bryle podarował własnoręcznie ocieplaną kurtkę obozową. W kwietniu 1945 r. ,w obliczu zbliżających się wojsk alianckich, hitlerowcy przystąpili do ewakuacji więźniów obozów koncentracyjnych. Więźniowie Dory po siedmiodniowej wędrówce 14 kwietnia dotarli do obozu w Bergen – Belsen w Dolnej Saksonii w pobliżu Hanoweru. Dzień później zostali wyzwoleni przez wojska 30 Korpusu Brytyjskiej Armii Renu. Bolesław-ważący w chwili wyzwolenia 42 kg został zakwalifikowany do natychmiastowej hospitalizacji w jednym z angielskich szpitali wojskowych. Do kraju wrócił po rekonwalescencji. 17 lipca 1947 roku. Podjął pracę w Przedsiębiorstwie Szybów w Bytomiu, gdzie pracował do emerytury. 4 października 1947 r. jako chorąży nowo ufundowanego Sztandaru Byłych Więźniów Politycznych wziął udział w uroczystościach odsłonięcia pomnika przy obecnej ulicy Katowickiej. Ubrany był wówczas w kurtkę obozową Mitelbau Dora wypożyczoną od Stanisława Bryły z Grodźca. Był Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta i Śląskim Krzyżem Powstańczym. Na 4 miesiące przed śmiercią , w grudniu 1984 r., Zarząd Wojewódzki ZBOWiD-u w Katowicach wydał decyzję o nieprzyznaniu mu Medalu Zwycięstwa i Wolności, ponieważ „[…]aresztowanie i prześladowania nastąpiły z powodu należenia do organizacji Orła Białego”. Zmarł 25 kwietnia 1985 roku w Bytomiu. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Czeladzi. Obozowa kurtka Mitelbau Dora - własność Stanisława Bryły – w grudniu 2011 roku trafiła do Muzeum Saturn w Czeladzi.

Źródło: na podstawie wspomnień Zdzisława Piwka. http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=405&Itemid=106